 |
| cmdpmk / pixabay |
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας ήταν ότι δεν αναπτύχθηκε ποτέ ντόπια αστική τάξη. Είναι δύσκολο να συμβεί αυτό στα προτεκτοράτα. Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι οι πραγματικοί εθνικοί ευεργέτες απέκτησαν την περιουσία τους στο εξωτερικό ούτε το γεγονός ότι με το ξεπούλημα του έθνους δηλαδή την προδοσία της Βορείου Ηπείρου, τη Μικρασιατική Καταστροφή και την αδιαφορία για τον Ελληνισμό της Αιγύπτου, το κράτος έχανε συνεχώς.
Οι συγκυριακές ανοδικές τάσεις των ρυθμών ανάπτυξης που υπήρξαν σε διάφορες περιόδους δεν οφείλονταν σε οικονομικά σχεδία αλλά σε συγκυρίες. Για παράδειγμα στα φθηνά εργατικά χεριά Μικρασιατων και Ποντίων προσφύγων. Συνεπώς όλοι καταλαβαίνουν ότι μετά την κατοχή και τον εμφύλιο δεν μπορούσαμε να πάμε πιο κάτω.
Ήταν λοιπόν λογικό οι ρυθμοί ανάπτυξης να μεγαλώσουν και χωρίς το πακέτο Μάρσαλ. Όμως αυτό δεν ήταν ένδειξη ισχυρής οικονομίας. Καταλήγοντας όταν θυσιάζεις την αυλή σου δηλαδή το έθνος για να σώσεις το σπίτι σου δηλαδή το κράτος είναι θέμα χρόνου να χάσεις και το σπίτι σου.
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού