Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος σχολιάζοντας τις τρέχουσες εξελίξεις στον τηλεοπτικό σταθμό "Open" κι απαντώντας σε ερώτηση για την πιθανή κλιμάκωση των προκλήσεων της Τουρκίας, επεσήμανε ότι «βασική μας αρχή είναι ότι κανείς δεν πρέπει να απειλεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δε φοβόμαστε. Εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα και ετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα».
Του Στρατή Μαζίδη
Ο κ. Παναγιωτόπουλος είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Εμφανιζόταν πχ στα συλαλλητήρια υπέρ της Μακεδονίας, βουλευτής Καβάλας γαρ, αλλά μόλις βρέθηκε καβάλα στο κυβερνητικό άλογο υποστήριξε πως αν εφαρμοστεί η Συμφωνία των Πρεσπών «με απαρέγκλιτη τήρηση όλων των ουσιωδών όρων της, τότε νομίζω ότι θα μπορούμε να πάμε σε ένα καλύτερο μέλλον».
Επίσης είναι ο ΥΕΘΑ που ενώ παραδέχθηκε ότι τα στρατόπεδα είναι περιουσιακά στοιχεία για τα οποία έχει την ευθύνη, ομολόγησε πως του απαγορεύθηκε η είσοδος σε ένα εξ αυτών από ΜΚΟ. Έτσι απλά.
Τώρα μας λέει πως δε φοβόμαστε. Αυτή τη φρασεολογία τη χρησιμοποιεί συνήθως κάποιος που a priori εκτιμά ότι είναι υπό. Γιατί να πεις σε κάποιον πως δεν τον φοβάσαι; Ει μη μόνο αν πιστεύεις κι εσύ ότι υπάρχει μια άνιση αντίληψη στην οποία διαθέτεις το κάτω χέρι. Δε σε φοβάμαι, λένε και τα μικρά παιδιά όταν παίζουν και πειράζονται καμιά φορά για πλάκα με μεγαλύτερους.
Τέλος μας λέει ότι ετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα, δηλαδή ακόμη δεν είμαστε έτοιμοι; Τρία χρόνια τώρα ζούμε εντονότερα το κράτος των απειλών. Πότε με ηχηρές δηλώσεις, πότε με συλλήψεις στρατιωτικών στον Εβρο, πότε με απόπειρες εμβολισμού.Ακόμη ετοιμαζόμαστε;
Πολύ φοβάμαι ότι ο σημερινός υπουργός δεν περνά το κατάλληλο αποτρεπτικό μήνυμα προς την άλλη πλευρά. Δεν είμαι οπαδός του κ. Αποστολάκη και εκτιμώ ότι ως στρατιωτικό θα τον κυνηγά πάντα η υπογραφή του ως υπουργού στη Συμφωνία των Πρεσπών, νομίζω όμως πως όσοι ψύχραιμοι αναλυτές συνιστούσαν στον κ. Μητσοτάκη να τον διατηρήσει στο υπουργείο τουλάχιστον για ένα Α διάστημα, είχαν απόλυτο δίκιο. Ο ναύαρχος Αποστολάκης είχε καθημερινή τριβή με το πρόβλημα που λέγεται Τουρκία από το 2013 ως Α/ΓΕΝ και από το 2015 ως Α/ΓΕΕΘΑ. Ξυπνούσε, ζούσε και κοιμόταν με την Τουρκία. Επίσης ως στρατιωτικός και όχι πολιτικός, φαίνεται πως είχε επιτύχει με τον ορθό κοφτό λόγο του σε κρίσιμες συγκυρίες να περάσει το μήνυμα στην απέναντι πλευρά όταν μιλούσε για ισοπέδωση νησίδων. Λειτούργησε πειστικά κι αποτρεπτικά.
Κι ίσως κάποια στιγμή σε αυτόν τον τόπο θα πρέπει να δούμε ορισμένα ζητήματα πιο σοβαρά. Όπως πχ κάποια υπουργεία να έχουν επικεφαλής από τον κλάδο τους με μια Α πείρα και με μια θητεία ενός ικανού χρονικού διαστήματος για να διασφαλιστεί η συνέχεια ορισμένων πραγμάτων. Το ΥΕΘΑ και το ΥΠΕΞ θα μπορούσαν να κάνουν την αρχή.