 |
| 947051 / pixabay |
Πολύ καλά τα οικονομικά νέα για την πατρίδα μας τα τελευταία δύο περίπου χρόνια. Βγήκε - υποτίθεται - από τα μνημόνια, σταμάτησαν να επιβάλλονται νέοι φόροι, υπήρξαν και ελαφρύνσεις, ενώ αναβαθμίζεται η πιστοληπτική της ικανότητας. Στην πράξη βέβαια όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί δεν αισθανόμαστε την παραμικρή διαφορά.
Του Στρατή Μαζίδη
Πώς είναι πχ δυνατό να αναβαθμίζεται μια χώρα και να αποσπά επαίνους όταν το δημόσιο όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά μεγαλώνει ακόμη περισσότερο; Όταν εισάγουμε ακόμη και τα λεμόνια; Τι άλλαξε; Πολλά μόνο που δε φαίνονται με την πρώτη ματιά. Χώρια ότι δυστυχώς κάποια πράγματα για να τα καταλάβεις, πρέπει να τα δεις να γίνονται.
Στις ευρωεκλογές του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ ηττήθηκαν με μια αρκετά διαχειρίσιμη και ανατρέψιμη στην πορεία ήττα. 25,56% για το ΣΥΡΙΖΑ έναντι 22,72% για τη ΝΔ με τη διαφορά των ψήφων να είναι 219.428. Δεν είναι μεγάλη διαφορά για να καλυφθεί όταν απευθύνεσαι σε ένα λαό που ψηφίζει με το καλό της τσέπης του. Ωστόσο παρά τις καλές οικονομικές επιδόσεις της κυβέρνησης Σαμαρά στα νούμερα των ξένων, παρά τις υποσχέσεις για ελάφρυνση του χρέους αν πιάσει πρωτογενές πλεόνασμα, τον έγραψαν κανονικά γιατί τάχα έκριναν πως ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν όμως του είχαν κλείσει το μάτι τότε οι Γερμανοί επικυρίαρχοι δίνοντάς του το ελεύθερο να μειώσει σε βαθμό αισθητότερο τη φορολογία, πχ 30-40% τον ΕΝΦΙΑ με αντίστοιχες υποσχέσεις για τη συνέχεια, θα είχε επανεκλεγεί ή όχι το 2015;
Κι αναρωτιέμαι μήπως τελικά το κλειδί της ελάφρυνσης και του σταδιακού τερματισμού των μνημονίων δεν έχουν καμία σχέση με την οικονομία, αλλά με τα εθνικά θέματα; Μακεδονία έδωσε ο Τσίπρας, ανάσες του έδωσαν, απλά δεν τις μοίρασε σωστά και για αυτό έχασε. Εκτός κι αν έχασε επίτηδες για να μην τα φορτωθεί όλα ο ίδιος. Αιγαίο, ΑΟΖ και τη χώρα απέραντο χοτ σποτ δέχεται ο Κυριάκος, και ακούμε για τη μία μείωση φόρων μετά την άλλη εν μέσω ανακοινώσεων του πόσο εξαιρετικά τα πάμε όλα
Η αλήθεια είναι ότι επί Σαμαρά που τόσο τον στριμώχναμε ούτε χοτ σποτ είχαμε γίνει, ούτε Μακεδονία δώσαμε τελικά, ούτε γινόταν αυτό που σήμερα βλέπουμε με την Τουρκία. Φυσικά δε θεοποιούμε τον Σαμαρά για τα αυτονόητα γιατί δε ζούσαμε σε παράδεισο, αλλά τελικά φαίνεται ότι αυτά τα αυτονόητα, δεν πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα για κανέναν όπως αποδείχθηκε με τους διαδόχους του.
Μήπως τελικά πρέπει να φοβάσαι ότι όσο περισσότερο σου μειώνουν τη φορολογία, τόσο πιο πολύ Ελλάδα παραχωρείται;