Είναι απορίας άξιο το πως παρουσιάζονται ορισμένες ειδήσεις από μερίδα των ΜΜΕ. Επίσημες δηλώσεις ξένων κρατών με πολλές αναγνώσεις, καθόλου ευχάριστες για την Ελλάδα, σερβίρονται στην ελληνική κοινή γνώμη με έναν τόνο πανηγυρικό.
Του Στρατή Μαζίδη
Η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο απέναντι σε έναν πρόεδρο ο οποίος επέδειξε προσβλητική συμπεριφορά απέναντι στον καλεσμένο του και ρωτώντας τον ιδιωτικά τι θα συμβεί αν...χάσουμε, παρουσιάστηκε στην Ελλάδα ως μεγάλος θρίαμβος.
Η "διάψευση" του ιταλικού ΥΠΕΞ στις δηλώσεις που αποδόθηκαν [;] στον Ντι Μάιο ως προς τον East Med δημοσιεύθηκε με πομπώδεις τίτλους στη χώρα μας. Το ότι η Ιταλία δε βρέθηκε στην Αθήνα στις 2 Ιανουαρίου γιατί θα...υπογράψει αργότερα, δεν απασχολεί κανέναν. Το γεγονός πως έστειλε φρεγάτα στην Κύπρο κι αδειάζοντας τις εκτιμήσεις όλων μας, τελικά συνασκήθηκε με τη ναυτική ομάδα "Ασπίδα της Μεσογείου", πάλι δεν προβληματίζει κανέναν.
Η νέα "διάψευση" των δηλώσεων Ερντογάν από την Ιταλία περί συμφωνίας κοινών ερευνών στις θαλάσσιες περιοχές που προσδιορίζονται στη συμφωνία Τουρκίας - Τρίπολης, έγινε κι αυτή αιτία πανηγύρεων. Κανείς όμως δε διάβασε σε αυτό το σύντομο κείμενο τη δεύτερη παράγραφο όπου η Ρώμη αναφέρει ρητά:
Αυτό
που λέει η Ιταλία εδώ και αρκετό καιρό είναι ότι το ζήτημα της
εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων στη Μεσόγειο πρέπει να θεωρηθεί
ευκαιρία, η οποία θα αξιοποιηθεί μέσω της συνεργασίας όλων των παράκτιων
κρατών. Αυτό απαιτεί, μεταξύ άλλων, ότι η οριοθέτηση των θαλάσσιων
περιοχών πραγματοποιείται μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ των
ενδιαφερομένων μερών. Αυτή είναι η θέση που έχουμε εκφράσει τους
τελευταίους μήνες, σε όλες τις συναντήσεις, στις τουρκικές αρχές.
Βλέπετε καμία αναφορά στο Διεθνές Δίκαιο; Στην παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων τρίτων χωρών;
Της Ιταλίας το γεωτρύπανο δεν ήταν που έφυγε κακήν κακώς την άνοιξη του 2018 από τη θέση Σουπιά στο Οικ. 3 της κυπριακής ΑΟΖ και το μακιγιαρίσαμε λέγοντας "υπήρξε ακυβερνησία στην Ιταλία";
Μετά μας προέκυψε η επιστολή στήριξης [!] Πομπέο η οποία μας στέλνει καρφί στη Χάγη, σε ένα θέατρο όπου η χώρα μας προσέρχεται να επιδικαστούν τα δικά της και μόνο:
Οι ΗΠΑ, παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην περιοχή και πιστεύουν ακράδαντα ότι όσοι έχουν συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να αναζητήσουν λύσεις με ειρηνικά μέσα που να συμβαδίζουν με το Άρθρο 33 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και να απέχουν από κάθε πράξη ή διακήρυξη που μπορεί να είναι προκλητική.
Οι ΗΠΑ δεν είναι ούτε καν ισαποστάκηδες όταν στη μία πλευρά στέκεται το καλό παιδί και στην απέναντι ο ταραξίας της γειτονιάς.
Την επιστολή παρουσίασε γεμάτος υπερηφάνειας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Πέτσας λέγοντας το πρωτοφανές ότι αντιμετωπίζουμε την τουρκική προκλητικότητα με...εθνική αυτοπεποίθηση. Τι είναι αυτό; Πλοίο; Αεροπλάνο; Πύραυλος; Υποβρύχιο; Δηλαδή όταν η Τουρκία δοκιμάσει το επόμενο βήμα, να στείλει πχ ερευνητικό σκάφος θα πάμε φορώντας μπλουζάκια με σλόγκαν "Εθνική αυτοπεποίθηση";
Και φυσικά δε μας υπολογίζει κανείς, και φυσικά μας αγνοούν, διότι πολύ απλά ΔΕΝ υπάρχουμε. Δεν μπορείς να λάβεις υπ'όψιν κάτι που δεν υφίσταται. Βαπτίζουμε τις ύποπτες θέσεις ως στήριξη, λέμε ότι θέλουμε να αποφύγουμε τον πόλεμο ενώ πάμε καρφί σε αυτόν και μάλιστα στην πιο ισοπεδωτική μορφή του αφού μπαίνουμε μόνοι μας στη γωνία αντί να δούμε τι κάνουν οι Τούρκοι που απλώνονται παντού ως αμυντική τακτική δια της επίθεσης. Κρατάμε μαξιλάρια δις στην άκρη κι αυξάνουμε συντάξεις περιορίζοντας τη χώρα αντί να ενισχύσουμε τους ανθρώπους που θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή. Υπονομεύουμε τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας που βρίσκονται στις Ενοπλες Δυνάμεις. Σαμποτάρουμε την αποστολή τους. Τους προσφέρουμε θυσία σε μια βολική ήττα με προορισμό τη Χάγη. Αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχει η αγορά όπλων που θα έρθουν μετά από 4,5,6,7 χρόνια πριν λύσουμε το σημερινό πονοκέφαλο και όταν όλα αποπνέουν μια εσάνς συντονισμένης πορείας προς Χάγη;
Στο τέλος θα φτάσουμε ως τη Λαμία θριαμβευτές και πανηγυρίζοντας...από μόνοι μας σε επίπεδο ηγεσίας, γιατί ο λαός θα ξυπνήσει κλαίγοντας τους ανθρώπους του. Τότε όμως θα είναι αργά.