Κάθε φορά που υπάρχουν αλλαγές υπουργών, γενικών γραμματέων, διευθυντών -αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης -αρχηγών, διοικητών, κυβερνητών, κλπ στις ένοπλες δυνάμεις επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό.
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Πολλά λόγια, συγκαλυμμένες και μη μομφές από τους απερχόμενους κατά παντός “υπευθύνου” για την αλλαγή, αυτάρεσκες και υπερφίαλες διακηρύξεις, υπεραισιόδοξοι απολογισμοί, στερεότυπα κοινοτυπίες και.. ΕΞΟΔΑ! ΠΟΛΛΑ ΕΞΟΔΑ πληρωμένα από τους φορολογούμενους για τις τελετές και τις δεξιώσεις!!!
Στις ένοπλες δυνάμεις τουλάχιστον, τα κονδύλια για τις τελετές παράδοσης-παραλαβής και για εορτασμούς και δεξιώσεις αυτής της μορφής είναι τυποποιημένα (αν και υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια μείωσης της δαπάνης σε εργατώρες και χρημα), ενώ στα υπουργεία το ύψος της δαπάνης καθορίζεται με υπουργική εντολή (π.χ. υπουργός αποφάσισε πρόσφατα να δαπανηθούν 12.000 για βασιλόπιτες –αναγκάσθηκε να ανακαλέσει λόγω δημόσιας κατακραυγής). Πλην όμως σπάνια κάποιοι έχουν την ευαισθησία να τα πληρώσουν από την τσέπη τους (φωτεινές εξαιρέσεις, πλην όμως αφανείς και δακτυλοδεικτούμενοι ως αφελείς από όλους τους άλλους).
Ως αποτέλεσμα (πέραν της χρηματικής δαπάνης η οποία συνολικά καθίσταται εξαιρετικά σημαντική για το δημόσιο ταμείο), χιλιάδες εργατοώρες ολόκληρων οργανισμών, υπουργείων, κλάδων και μονάδων χάνονται για την προετοιμασία και την τέλεση των τελετών, για τις δεξιώσεις και για την αποκατάσταση.
Και όλα αυτά εις βάρος του απλού πολίτη που χρηματοδοτεί τη σπατάλη, παρακολουθώντας έκπληκτος την «κρατική ελίτ» (ναι υπάρχει, μία κρατικοδίαιτη κάστα ανθρώπων που νέμεται το δημόσιο χρήμα - οι συνήθεις ύποπτοι), να χαριεντίζεται και να ευλογεί τα γένια της.
Η «κοινωνία αξιών» έχει προτείνει και επαναλαμβάνει εκ νέου την πρότασή της, να καταργηθούν όλες αυτές οι δαπανηρές τελετές (σε χρόνο και χρήμα), να τυποποιηθεί σε όλη τη δημόσια σφαίρα η διαδικασία λιτής παράδοσης-παραλαβής καθηκόντων των δημοσίων λειτουργών και λιτών εορτασμών (ας μην το ξεχνούν αυτό-ότι είναι δημόσιοι λειτουργοί) και να τυποποιηθούν με νόμο τα έξοδα στο ελάχιστο δυνατόν, χωρίς χάσιμο εργάσιμων ημερών, χωρίς ταρατατζούμ και δεξιώσεις, με πλήρη διαφάνεια και έλεγχο.
Και καταλάβετέ το:
«Ο δημόσιος λειτουργός υπηρετεί τους πολίτες και το δημόσιο συμφέρον, δεν υπηρετείται».