Ο Μητσοτάκης απλά αποτελειώνει το πρότζεκτ διάλυσης της Ελλάδας

vargazs / pixabay

Και τώρα θα τολμήσω την πρόβλεψη. Ως γνωστόν η ΕΕ επιχειρεί εδώ και δεκαετίες να καταλύσει τα έθνη με διάφορους τρόπους, δοκιμάζοντας τελευταίως το όπλο του εποικισμού και της πληθυσμιακής αλλοίωσης. Με τους τζιτζιφιόγκους που κυβέρνησαν την χώρα αυτό δεν ήταν πολύ δύσκολο. Ο Μητσοτάκης απλά αποτελειώνει το πρότζεκτ βάζοντας την δική του πινελιά στο τέλος του έργου.

Ελένη Παπαδοπούλου

Το έργο είναι πλέον πασιφανές, πρέπει να έχεις πρόβλημα για να μην το καταλαβαίνεις. Η Ελλάδα παύει να είναι έθνος-κράτος με εθνική ανεξαρτησία. Αυτό το ξεκίνησε ο Σημίτης με το ευρώ, το συνέχισε το χαμένο ο ΓΑΠ με το μνημόνιο, που αποτέλεσε έναν οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας, ώστε να μπορέσει να υποστεί αγόγγυστα ότι θα ερχόταν πλέον εκβιαστικά. Είναι γελοίο να πιστεύουμε ότι η χώρα μας ήταν μία Ουγκάντα, που ακόμη και σε οικονομικά δύσκολες συνθήκες δεν θα μπορούσε να δημιουργησει πλούτο και να ανταπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις.

Αρχικά λοιπόν χάνει εθνική ανεξαρτησία και μετά χάνει και το Κράτος. Η Ελλάδα μέσα σε αυτή την ομοσπονδιοποίηση και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και άλλες ευρωπαϊκές παπάτζες δεν χρειάζεται ως Κράτος. Το ότι μας έχουν ήδη σβήσει και δεν μας το λένε επισήμως φαίνεται από τις διεθνείς σφαλιάρες που τρώμε εδώ και χρόνια. Έναν Υπατο Αρμοστή έχουμε για τον εποικισμό και ένα Υπατο που παριστάνει τον πρωθυπουργό, για να διευκολύνει το έργο του εποικισμού και να διαχειρίζεται τα απλά. Ούτως ή άλλως η Βουλή δεν νομοθετεί. Ενσωματώνει οδηγίες της ΕΕ. Άλλοι νομοθετούν, εκτός χώρας και δημοκρατικών διαδικασιών.

Το πρότζεκτ λοιπόν, κατά την γνώμη μου, είναι ότι οδηγούμαστε προς τουρκοποίηση, δηλαδή προς μετατροπή της χώρας σε βάθος χρόνου σε τούρκικη επαρχία, έτσι ώστε τα λόμπυ της ΕΕ να συνομιλούν με έναν και όχι με δύο στην περιοχή. Κακό, μικρό σπυρί είμαστε για αυτούς και δεν έχουμε καμία χρησιμότητα.

Αν μας σώσει κάτι είναι αυτό που εμείς φτύσαμε και απαξιώσαμε τόσα χρόνια. Η αρχαία ελληνική κληρονομιά μας, η γλώσσα μας, που μπορεί να συγκινήσει ακόμη μερικούς ρομαντικούς. Σε συνδυασμό βέβαια με την δύναμη που θα έπρεπε να έχουμε στρατιωτικά. Κανείς δεν θέλει τον αδύναμο. Ολοι τον δυνατό θαυμάζουν, ακόμη κι αν τον μισούν.

Η μοίρα μας είναι να γίνουμε σε βάθος χρόνου επαρχία της Τουρκίας. Γιατί έτσι βολεύει.

Είναι πλέον πασιφανές.

Αν τότε ο ΠτΔ είναι καλός ή κακός δικαστής, άντρας ή γυναίκα, θα είναι παντελώς αδιάφορο. Η όλη συζήτηση απλά θα θυμίζει την συζήτηση για το φύλο των αγγέλων λίγο πριν την Άλωση.