 |
| Reuters |
Το Πακιστάν θεωρεί τον εαυτό του ως μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι το Πεκίνο θεωρεί το Πακιστάν λίγο περισσότερο από μια υποδεέστερη αποικία που πρέπει να εκμεταλλευτεί αλλά να μην εισακούσει.
Παρουσίαση Freepen.gr
Για το εσωτερικό του Πακιστάν, η Ινδία είναι μια εμμονή. Η κοινωνική βία που περιβάλλει το διαμερισμό της Ινδίας το 1947 στοίχισε έως και δύο εκατομμύρια ζωές. Η Ινδία και το Πακιστάν αγωνίστηκαν στη συνέχεια σε τρεις πολέμους: το 1965, όταν η Ινδία αναχαίτισε τις πακιστανικές προσπάθειες διείσδυσης δυνάμεων στο Τζαμού και Κασμίρ, το 1971, στο πλαίσιο του Αδιεξόδου του Μπαγκλαντές και πάλι το 1999, όταν οι ινδικές δυνάμεις απώθησαν την πακιστανική εισβολή στο Kargil, κατά μήκος της γραμμής ελέγχου. Όπως επεσήμανε ο πρόσφατος ιστορικός του Πρίνστον Bernard Lewis, αν οι μελετητές υιοθέτησαν τον ίδιο ορισμό του "πρόσφυγα" που εφαρμόζουν τα Ηνωμένα Έθνη στους Παλαιστινίους που έχουν εκτοπιστεί από το Ισραήλ, τότε η Νότια Ασία θα είναι το σπίτι για πάνω από διακόσια εκατομμύρια πρόσφυγες. Οι εντάσεις παραμένουν εμφανείς σε ολόκληρη τη χώρα.
Το 2000, στο Peshawar, μια μακέτα πυρηνικού πυραύλου του Πακιστάν έμεινε στη μέση ενός κυκλικού κόμβου κυκλοφορίας με το σύνθημα "Θα ήθελα να εισέλθω στην Ινδία" που γράφτηκε κάτω από αυτό. Στην πακιστανική πρωτεύουσα του Ισλαμαμπάντ σήμερα, τα γιγαντιαία ρολόγια σηματοδοτούν το χρόνο από τότε που η Ινδία επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κασμίρ.
Δεν υπάρχει έλλειψη αντι-ινδικού πνεύματος στο εσωτερικό του Πακιστάν, αλλά τους τελευταίους μήνες ήταν η Κίνα που έχει ταπεινώσει το Πακιστάν με τρόπο που η Ινδία ποτέ δεν θα μπορούσε.
Ο Μουχάμαντ Αλί Τζίνναχ, ο μακροχρόνιος ηγέτης της Μουσουλμανικής Λίγκας της Ινδίας και ο ιδρυτής του Πακιστάν, διανοήθηκε τη νέα χώρα ως γη για τους μουσουλμάνους. Επειδή το Πακιστάν θεμελίωσε τη νομιμότητά του περισσότερο στη θρησκεία παρά στην εθνότητα, είναι πραγματικά το πρώτο ισλαμικό κράτος της σύγχρονης εποχής.
Οι Πακιστανοί έχουν βρεθεί ιστορικά στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης και της δράσης κατά της καταπίεσης μουσουλμάνων, πραγματικής ή φανταστικής. Αυτό οδήγησε το Πακιστάν να αντιταχθεί στα σοβιετικά σχέδια για το Αφγανιστάν. Το Πακιστάν συγκαταλέγεται στις πιο αντί-Ισραηλινές και αντισημιτικές χώρες της γης. Ο πακιστανικός τύπος καλύπτει τακτικά τη δεινή κατάσταση των καταπιεζόμενων μουσουλμάνων Rohingya της Μυανμάρ. Οι πακιστανικές φιλανθρωπικές οργανώσεις εργάζονται στην Τσετσενία. Δεν υπάρχει έλλειψη χορηγών τρομοκρατικών ομάδων στο Πακιστάν που στοχεύουν στην Ινδία και έχουν περισσότερα κίνητρα από τη θρησκεία παρά από τον εθνικισμό. Και όμως, όταν πρόκειται για την Κίνας με περισσότερους από ένα εκατομμύριο μουσουλμάνους Ουιγούρων στη φυλακή - αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι ο μουσουλμάνοι-ο πακιστανός πρωθυπουργός Imran Khan έχει σιωπήσει από τη μια πλευρά και από την άλλη έχει αμυνθεί υπέρ της κατασταλτικής πολιτικής της Κίνας ενώ διώκονται οι Ουιγούροι στο Πακιστάν.
Η αδελφοποίηση πόλεων είναι μια κοινή πρακτική διπλωματίας για την προώθηση του τουρισμού και των δεσμών μεταξύ των μεγάλων πόλεων του κόσμου. Η Κίνα και το Πακιστάν το έχουν φέρει σε ένα νέο επίπεδο με επαρχιακές δίδυμες σχέσεις. Πρόσφατα, η αποστολή του Πακιστάν στο Πεκίνο έδωσε ένα υπόμνημα κατανόησης στο κινεζικό υπουργείο εξωτερικών με σκοπό την εδραίωση σχέσεων αδελφών επαρχιών μεταξύ του Ξιντζιανγκ και του Γκίλγκιτ-Μπαλτίσταν. Όχι μόνο είναι ο Χαν που φοβάται την κινεζική πίεση στο σημείο ότι πρέπει να κλείσει τα μάτια για τη μεγαλύτερη καταστολή των μουσουλμάνων στον εικοστό πρώτο αιώνα αλλά τώρα επιδιώκει να τιμήσει την κινεζική επαρχία που βρίσκεται στο επίκεντρο των κινεζικών κατασταλτικών πολιτικών.
Ακόμα κι αν ο Khan είναι υποκινημένος από τη σιωπηρή απειλή για τη μεταχείριση του λαού της αμφισβητούμενης περιοχής Gilgit-Baltistan, όπως η Κίνα αντιμετωπίζει το Xinjiang, αυτό δεν συνεπάγεται μια υποτιθέμενη έγκριση της ισλαμοφοβικής ηγεσίας του Πεκίνου.
Η εγκατάλειψη των πακιστανών φοιτητών στο Wuhan από το κορωνοϊό επιβαρύνει περαιτέρω το Πακιστάν. Σχεδόν κάθε άλλη χώρα - συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας - έχει εκκενώσει τους πολίτες της από το επίκεντρο του κορωναϊού. Ενώ ο Imran Khan ξοδεύει πολλά για τον εαυτό του, τα ταξίδια του στο εξωτερικό και τον στρατό, έχει εγκαταλείψει τις δομές υγείας του Πακιστάν. Ο Χαν γνωρίζει ότι η διαφθορά και η αποδιοργάνωση σημαίνουν ότι η ιατρική καραντίνα δεν θα λειτουργήσει στο Πακιστάν, γι 'αυτό και επιδιώκει να κρατήσει τους δυνητικά μολυσμένους στο εξωτερικό. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, νοιάζεται ελάχιστα για τους Πακιστανούς που παραμένουν στην επικράτειά της. Για να είσαι πακιστανός στην εποχή του Imran Khan σημαίνει να υποφέρετε σιωπηλά στο πίσω μέρος της γραμμής.
Ο αντι-αμερικανισμός του Πακιστάν έσβησε τη στροφή του προς την Κίνα. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, χτίζει τους αυτοκινητόδρομους του Πακιστάν και ένα λιμάνι. Το Πακιστάν επέτρεψε να πιστέψει ότι έγινε η κορώνα του δρόμου του μεταξιού της Κίνας. Τώρα, η πραγματικότητα θα πρέπει να τεθεί:
Αντί να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια του Πακιστάν βαζοντας το Πεκίνο και την Ουάσινγκτον να παίζουν ο ένας τον άλλον, οι διαδοχικές πακιστανικές κυβερνήσεις έχουν υποχωρήσει μέχρι στιγμής υπό την αντίληψη της Κίνας ότι το Πακιστάν είναι ανίσχυρο να αντισταθεί για τους πολίτες του - πόσο μάλλον τους μουσουλμάνους. Το Πακιστάν θεωρεί τον εαυτό του ως μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι το Πεκίνο θεωρεί το Πακιστάν λίγο περισσότερο από μια υποδεέστερη αποικία που πρέπει να τύχει εκμετάλλευσης αλλά να μην εισακούεται.
Η αδελφοποίηση πόλεων είναι μια κοινή πρακτική διπλωματίας για την προώθηση του τουρισμού και των δεσμών μεταξύ των μεγάλων πόλεων του κόσμου. Η Κίνα και το Πακιστάν το έχουν φέρει σε ένα νέο επίπεδο με επαρχιακές δίδυμες σχέσεις. Πρόσφατα, η αποστολή του Πακιστάν στο Πεκίνο έδωσε ένα υπόμνημα κατανόησης στο κινεζικό υπουργείο εξωτερικών με σκοπό την εδραίωση σχέσεων αδελφών επαρχιών μεταξύ του Ξιντζιανγκ και του Γκίλγκιτ-Μπαλτίσταν. Όχι μόνο είναι ο Χαν που φοβάται την κινεζική πίεση στο σημείο ότι πρέπει να κλείσει τα μάτια για τη μεγαλύτερη καταστολή των μουσουλμάνων στον εικοστό πρώτο αιώνα αλλά τώρα επιδιώκει να τιμήσει την κινεζική επαρχία που βρίσκεται στο επίκεντρο των κινεζικών κατασταλτικών πολιτικών.
Ακόμα κι αν ο Khan είναι υποκινημένος από τη σιωπηρή απειλή για τη μεταχείριση του λαού της αμφισβητούμενης περιοχής Gilgit-Baltistan, όπως η Κίνα αντιμετωπίζει το Xinjiang, αυτό δεν συνεπάγεται μια υποτιθέμενη έγκριση της ισλαμοφοβικής ηγεσίας του Πεκίνου.
Η εγκατάλειψη των πακιστανών φοιτητών στο Wuhan από το κορωνοϊό επιβαρύνει περαιτέρω το Πακιστάν. Σχεδόν κάθε άλλη χώρα - συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας - έχει εκκενώσει τους πολίτες της από το επίκεντρο του κορωναϊού. Ενώ ο Imran Khan ξοδεύει πολλά για τον εαυτό του, τα ταξίδια του στο εξωτερικό και τον στρατό, έχει εγκαταλείψει τις δομές υγείας του Πακιστάν. Ο Χαν γνωρίζει ότι η διαφθορά και η αποδιοργάνωση σημαίνουν ότι η ιατρική καραντίνα δεν θα λειτουργήσει στο Πακιστάν, γι 'αυτό και επιδιώκει να κρατήσει τους δυνητικά μολυσμένους στο εξωτερικό. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, νοιάζεται ελάχιστα για τους Πακιστανούς που παραμένουν στην επικράτειά της. Για να είσαι πακιστανός στην εποχή του Imran Khan σημαίνει να υποφέρετε σιωπηλά στο πίσω μέρος της γραμμής.
Ο αντι-αμερικανισμός του Πακιστάν έσβησε τη στροφή του προς την Κίνα. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, χτίζει τους αυτοκινητόδρομους του Πακιστάν και ένα λιμάνι. Το Πακιστάν επέτρεψε να πιστέψει ότι έγινε η κορώνα του δρόμου του μεταξιού της Κίνας. Τώρα, η πραγματικότητα θα πρέπει να τεθεί:
Αντί να διαφυλάξουμε την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια του Πακιστάν βαζοντας το Πεκίνο και την Ουάσινγκτον να παίζουν ο ένας τον άλλον, οι διαδοχικές πακιστανικές κυβερνήσεις έχουν υποχωρήσει μέχρι στιγμής υπό την αντίληψη της Κίνας ότι το Πακιστάν είναι ανίσχυρο να αντισταθεί για τους πολίτες του - πόσο μάλλον τους μουσουλμάνους. Το Πακιστάν θεωρεί τον εαυτό του ως μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, αλλά πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι το Πεκίνο θεωρεί το Πακιστάν λίγο περισσότερο από μια υποδεέστερη αποικία που πρέπει να τύχει εκμετάλλευσης αλλά να μην εισακούεται.