Το Ιντλίμπ είναι μια ιδιόμορφη περίπτωση καθώς υπήρξε αρκετά θερμό στην υποδοχή των τρομοκρατών πριν ορισμένα χρόνια. Ο Συριακός Στρατός αποσύρθηκε από τις πόλεις τόσο του Ιντλίμπ όσο και της Τζις αλ Σουγκούρ πριν από σχεδόν πέντε χρόνια δίχως καν να επιχειρήσει να τις κρατήσει. Η είσοδος σε μια νύχτα πολλών χιλιάδων ισλαμιστών από την Τουρκία έφερε την ξαφνική επίθεση και κατάληψη των παραπάνω πόλεων.
Του Στρατή Μαζίδη
Εποχές παλιών ισλαμικών αγελάδων, με το χαλιφάτο του ISIS σε πλήρη ανάπτυξη καθώς λίγο μετά έφτανε στην Παλμύρα, οι τρομοκράτες της Αλ Νούσρα ανακήρυξαν ένα εμιράτο στο Ιντλίμπ. Ωστόσο η είσοδος των Ρώσων το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς άλλαξε τα δεδομένα. Το Ιντλίμπ μετετράπη σε ένα χώρο πάρκινγκ από το 2016 και στην σταδιακή επικράτηση του Συριακού Στρατού στα διάφορα μέτωπα.
Κάθε μέτωπο που έκλεινε, συνοδευόταν από τα γνωστά πράσινα λεωφορεία που μετέφεραν ισλαμιστές και τις οικογένειές τους στο Ιντλίμπ, το οποίο σταδιακά άρχισε να μετατρέπεται σε έναν εκρηκτικό σκουπιδοτενεκέ τρομοκρατών.
Δαμασκός και Μόσχα άφησαν την Τουρκία να...ελέγχει το Ιντλίμπ ενώ έκλειναν το ένα μέτωπο μετά το άλλο σταθεροποιώντας τη χώρα, επαναφέροντας την κανονικότητα κι αποδεσμεύοντας δυνάμεις. Ήταν φανερό όμως πως κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα του Ιντλίμπ. Σύριοι πράκτορες έδρασαν επί χρόνια στην επαρχία. Τρομοκρατικές ομάδες στράφηκαν η μία κατά της άλλης, εκτελέσεις σημαντικών στελεχών των οργανώσεων λάμβαναν χώρα συχνά πυκνά. Θα μπορούσε να πει κανείς πως τρόπον τινά προετοιμαζόταν το έδαφος για την επιχείρηση "Αυγή του Ιντλίμπ" που ξεκίνησε την άνοιξη του 2018 με την απελευθέρωση του νοτιο-ανατολικού μέρους της επαρχίας και της αεροπορικής βάσης του Αμπού Ντουχούρ που καλόβλεπε η Αγκυρα.
Στο Ιντλίμπ έχει μαζευτεί ό,τι πιο επικίνδυνο υπάρχει. Σύριοι, Τσετσένοι, Ουιγούροι τρομοκράτες. Ούτε η Δαμασκός, ούτε η Μόσχα, ούτε το Πεκίνο τους επιθυμούν. Για τον Ερντογάν εξελίχθηκαν σε χρήσιμο εργαλείο. Από εκεί άντλησε δυνάμεις για την εισβολή στο Αφρίν και τη βορειο-ανατολική Συρία καθώς επίσης μισθοφόρους για τη Λιβύη. Ένας παρκαρισμένος στρατός με το πλεονέκτημα ότι οι απώλειές του δεν στεναχωρούν κανέναν απολύτως μη επιφέροντας πολιτικό κόστος.
Η παγίδα ήταν ότι η Τουρκία νόμισε πως στο Ιντλίμπ θα πάρει αυτό που επιθυμούσε. Ένα εξτρεμιστικό μόρφωμα υπό τον έλεγχό της. Δαμασκός και Μόσχα την άφησαν να το πιστεύει ώστε ανενόχλητες να κλείσουν όλες τις υπόλοιπες πολεμικές εκκρεμότητες. Ωστόσο αποτελεί πάγια θέση της Δαμασκού πως θα απελευθερώσει κάθε εκατοστό της χώρας όσο η Μόσχα επαναλαμβάνει ότι όλες οι περιοχές πρέπει να επανέλθουν υπό την κυριαρχία της νόμιμης κυβέρνησης.
Αφού η Συρία πραγματοποίησε την πρώτη προώθησή της πριν από δύο χρόνια στην περιοχή, επήλθε μια συμφωνία τέτοια ώστε η Τουρκία να μην μπορεί να την εφαρμόσει όπως ο ουτοπικός διαχωρισμός των τρομοκρατών. Υπάρχουν μετριοπαθείς αποκεφαλιστές; Η επαναλειτουργία του αυτοκινητόδρομου Μ-5 ήταν μια από τις απαιτήσεις της συμφωνίας, ωστόσο ουδέποτε υλοποιήθηκε. Ως εκ τούτου ο Συριακός Στρατός ανέλαβε να υλοποιήσει έναν όρο που η Τουρκία απέτυχε. Αυτό απαντούν οι Ρώσοι στους Τούρκους το τελευταίο διάστημα.
Το αν η επιχείρηση "Αυγή του Ιντλίμπ" κάνει ακόμη μια παύση εδώ αφήνοντας για μετά τη συνέχεια απομένει να το δούμε στην πράξη. Μέχρι στιγμής συνεχίζεται εκκαθαρίζοντας τις περιοχές δυτικά της πόλης του Χαλεπίου.
Πάντως οι αφορμές είτε για τη συνέχεια, είτε για την επανεκκίνηση λίγο παρακάτω, θα βρεθούν εύκολα. Μια πρώτη καλή αφορμή μπορεί να είναι ότι η Τζισρ αλ Σουγκούρ αποτελεί ορμητήριο επιθέσεων κατά της ρωσικής αεροπορικής βάσης στη Λατάκια. Άλλωστε οι τρομοκράτες θα είναι ακόμη πιο αποδυναμωμένοι μη ελέγχοντας τίποτε το στρατηγικό πλέον και καθώς οι οδοί ανεφοδιασμού τους έρχονται πλέον μόνο από την Τουρκία.
Κρατήστε ότι όλο αυτό το διάστημα που διεξάγεται η τρίτη φάση της επιχείρησης "Αυγή του Ιντλίμπ", οι Τούρκοι δεν τολμούν να πετάξουν μέσα στον εναέριο χώρο της Συρίας, όπου SyAF και RuAF δρουν ανενόχλητες ισοπεδώνοντας τις γραμμές των τρομοκρατών και τις τουρκικές βοήθειες προς αυτούς.
Είναι εμφανές πως όταν κλείσει αυτό το μέτωπο, θα έρθει η ώρα των επόμενων που είναι οι τουρκικές κατεχόμενες ζώνες στο βορρά. Αυτό δεν το επιθυμεί η Αγκυρα, ωστόσο στο τέλος της ημέρας ίσως της υπενθυμιστεί ότι ο βασικός της στόχος επετεύχθη, ήτοι η αποφυγή ίδρυσης μιας κουρδικής κρατικής οντότητας.
Η διαφορά στην περιοχή ανάμεσα στο 2017 και το 2020 είναι σημαντική. Ουσιαστικά έχουν απελευθερωθεί τα 2/3 της συνολικής έκτασης που κατείχαν οι τρομοκρατές στην επαρχία του Ιντλίμπ, τη βόρεια Χάμα και το δυτικό Χαλέπι.
φωτο: mei.edu/publications/sectarian-dimension-syrian-civil-war-and-lebanese-syrian-relations