Στην αρχή μου θύμισε κασκόλ, σε άλλους ο νους πήγε σε χαρτί υγείας, τώρα βλέπω μια τρίαινα με τριπλό λάστιχο να καρφώνει το ψάρι. Μια φορά πάντως ελληνική σημαία δε βλέπω πουθενά. Ούτε στο απαράδεκτο βίντεο όπου τρέχουν κάτι λωρίδες χωρίς τον Σταυρό για να καταλήξουμε στο κάρφωμα του άσου και το διάγγελμα μιας κυρίας που δεν εκπροσωπεί κανέναν, ει μη μόνο τον εαυτό της.
Του Στρατή Μαζίδη
200 χρόνια μετά την επανάσταση. Μάλιστα. Ποια επανάσταση; Εναντίον ποιων; Των Τούρκων αλλά δεν το λέμε διότι τώρα ετοιμαζόμαστε για τη Χάγη όπου θα μοιράσουμε τα δικά μας. Μια σημαία χωρίς Σταυρό, μια αγνώστου αιτίας επανάσταση και ένας φορέας που μπορεί να μην αντιπροσωπεύει κανέναν, όμως μας εισάγει στην Ελλάδα του 2021.
Και ποια είναι αυτή η Ελλάδα; Του πολτού. Ένα μείγμα λαών. Ντόπιων γηγενών που [θα] χάνουν τις περιουσίες τους, εισαγόμενων παράνομα κατά κύματα εντελώς διαφορετικής κουλτούρας αλλοδαπών που τους προορίζουν για σκλάβους. Κι όλα αυτά σε μια χώρα ακρωτηριασμένη που θα θυμίζει περισσότερο βιλαέτι παρά ανεξάρτητο κράτος, μολονότι για αρκετούς κάτι τέτοιο, δηλαδή ανεξαρτησία, δεν υπήρξε ποτέ.
Όλα αυτά συνιστούν μια μεγάλη προσβολή. Ο πρωθυπουργός δεν το αντιλαμβάνεται κατά αυτόν τον τρόπο διότι έχει διαφορετικές αντιλήψεις. Περηφανεύεται με το μπόλιασμα, δεν προσδιορίζει σκόπιμα υφαλοκρηπίδα και δεν ανακυρήσσει ΑΟΖ στέλνοντας φρεγάτες στα 40 ν.μ. να παρακολουθούν τις έρευνες για να πουλήσει...αποφασιστικότητα στο εσωτερικό. Φυσικά σε έναν ελεύθερο κόσμο, ο κ. Μητσοτάκης έχει δικαίωμα να υποστηρίζει και να προωθεί αυτή τη...νέα Ελλάδα. Ωστόσο είχε υποχρέωση αυτά να τα πει προεκλογικά σε όσους τον ψήφισαν διότι μέχρι λίγα 24ωρα πριν εκλεγεί, μιλούσε εντελώς διαφορετικά. Αν τους έλεγε την αλήθεια, μολονότι κάποιοι τη γράφαμε, ίσως να μην τον είχαν ψηφίσει.