oneworld.press - Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Γαλλία άλλαξε πρόσφατα τη φύση της πολυετούς στρατιωτικής της αποστολής εκεί εν μέρει ως απάντηση στο τελευταίο πραξικόπημα, οπότε το Παρίσι φοβάται πως η Μόσχα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτήν την υποτιθέμενη proxy δύναμη, δηλαδή τη Βάγκνερ για να επεμβαίνει περαιτέρω στη «σφαίρα επιρροής» της σε αυτό που αναφέρεται αυτοκρατορικά ως “Françafrique”. Οι ανησυχίες της Parly δεν έχουν κανένα νόημα όμως, τουλάχιστον όσον αφορά τον τρόπο που τις διατύπωσε. Σε περίπτωση που η Βάγκνερ πράγματι αναπτυχθεί στο Μάλι, θα αυξήσει πραγματικά αυτό που είχε κάνει η Γαλλία προηγουμένως για τις αντιτρομοκρατικές δυνατότητες της χώρας υποδοχής. Στην πραγματικότητα, ήταν η απομάκρυνση της Γαλλίας από την αποστολή της εκεί που προκάλεσε ανησυχίες για μια νέα άνοδο της τρομοκρατίας.
Το Μάλι έχει το κυρίαρχο δικαίωμα να συνεργάζεται με οποιονδήποτε εταίρο θεωρεί κατάλληλο για την εξασφάλιση των εθνικών του συμφερόντων ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων μη κρατικών φορέων όπως η Βάγνκερ. Η Γαλλία εγκατέλειψε τον σύμμαχό της νωρίτερα φέτος με το πρόσχημα ότι οι εσωτερικές της πολιτικές αλλαγές ήταν ασυμβίβαστες με τις λεγόμενες «δημοκρατικές αξίες», αλλά στην πραγματικότητα, το Παρίσι είχε ήδη σχεδιάσει να κάνει μια τέτοια κίνηση για αρκετό καιρό, αφού τελικά είχε συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο ήταν θα ήταν να εξαλείψει πλήρως την τρομοκρατία εκεί από μόνη της. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι σκεπτικιστές επίσης υπέθεσαν πως η Γαλλία δεν είχε ποτέ ειλικρινά τέτοιες προθέσεις, αλλά εκμεταλλευόταν την στρατιωτική της παρουσία εκεί για να εδραιώσει την επιρροή της.
Όπως και να έχει, το Μάλι υποφέρει αντικειμενικά από πολύ μεγάλες τρομοκρατικές απειλές. Η Αλ Κάιντα και το αυτοαποκαλούμενο «Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα» (ISGS) έχουν πραγματοποιήσει πολλές επιθέσεις εκεί, αν και η Γαλλία πρόσφατα ισχυρίστηκε πως δολοφόνησε τον ηγέτη του τελευταίου.
Ακόμα κι έτσι, το Μάλι δεν έχει ακόμη αναπτύξει τις εγχώριες στρατιωτικές του δυνατότητες για να αποτρέψει τέτοιες απειλές από μόνο του, γι 'αυτό και εξακολουθεί να απαιτεί ξένη υποστήριξη. Η Γαλλία αρνείται να το παράσχει και αυτό που προηγουμένως επέκτεινε δεν ήταν αρκετό, όπως αποδείχθηκε από την σχεδόν δεκαετία αποτυχίας της να κερδίσει τον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας» εκεί, εξ ου και το αναφερόμενο ενδιαφέρον που ενδέχεται να έχει το Μάλι να στρατολογήσει τη Βάγκνερ.
Σε περίπτωση που αυτές οι αναφορές αποδειχθούν αληθινές και τελικά επιτευχθεί μια τέτοια συμφωνία, τότε θα πρέπει να επαινεθεί διεθνώς αντί να καταδικαστεί. Η στρατιωτική εγκατάλειψη της Γαλλίας όσον αφορά το Μάλι, ανεξάρτητα από το πρόσχημα που επικαλέστηκε εκείνη την στιγμή και ανεξάρτητα από το πόσο ειλικρινής ήταν, επιδείνωσε τη συνολική κατάσταση ασφάλειας. Δημιούργησε ένα κενό που αναπόφευκτα θα πρέπει να καλυφθεί από κάποια άλλη δύναμη, αρκεί οι αρμόδιες αρχές του Μάλι να αρνηθούν να εφαρμόσουν τις μονομερείς πολιτικές παραχωρήσεις που τους ζήτησε η Γαλλία για την πιθανή επιστροφή της πρώην υποστήριξης ασφαλείας.
Η κατάσταση είναι τέτοια που οι ίδιες αρχές αρνούνται να υποχωρήσουν μπροστά σε αυτά τα αιτήματα, ενώ η Γαλλία εξακολουθεί να επιμένει πως δε θα υποστηρίξει ποτέ στρατιωτικά το Μάλι στον ίδιο βαθμό όπως προηγουμένως. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτό το έθνος της Δυτικής Αφρικής έχει απόλυτη ανάγκη από έναν αντικαταστάτη εταίρο, έτσι η δυνατότητα στρατολόγησης της Wagner για να καλύψει αυτό το κενό, χωρίς την οποία οι ήπιες αντιτρομοκρατικές επιτυχίες του παρελθόντος θα αντιστρέφονταν σχεδόν σίγουρα στο άμεσο μέλλον. Αυτό το χειρότερο σενάριο είναι που θα ήταν πραγματικά «εξαιρετικά ανησυχητικό και αντιφατικό, ασυνεπές με όλα όσα [η Γαλλία] έχει κάνει εδώ και χρόνια» στο Μάλι.
Αυτό φυσικά, εφόσον η Πάρλι έλεγε την αλήθεια για την στάση της Γαλλίας. Μπορεί να μην είναι απολύτως ειλικρινής αν και η Πάρλι θα πρέπει να γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στη χώρα της πόσο πολύ χρειάζεται το Μάλι για να καλύψει το κενό ασφαλείας που δημιούργησε απότομα η Γαλλία εκεί. Για το λόγο αυτό, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η δήλωσή της δεν είναι τίποτα άλλο από το φόβο που απευθύνεται στο διεθνές κοινό με σκοπό να ασκήσει πίεση στον υποτιθέμενο Ρώσο συνεργάτη του Μάλι και τη Βάγκνερ σε περίπτωση που αυτοί οι δύο καταλήξουν σε συμφωνία στο προσεχές μέλλον. Άλλωστε, η Πάρλι γνωρίζει πολύ καλά ότι μια τέτοια συμφωνία θα ενίσχυε την ασφάλεια του Μάλι και όχι το αντίθετο.
Η φοβία της μπορεί επομένως να ερμηνευτεί ως ένα σημάδι του πόσο η Γαλλία αποτυγχάνει να περιορίσει τα στρατηγικά κέρδη της Ρωσίας στο «Françafrique» τα τελευταία χρόνια. Η Δυτικοευρωπαϊκή Μεγάλη Δύναμη γίνεται απελπισμένη για να σταματήσει τον Ευρασιατικό αντίπαλό της, αφού ο τελευταίoς εκμεταλλεύτηκε λαμπρά την εκμετάλλευση των εταίρων της πρώτης, για να τους «κυνηγήσει» παροιμιωδώς από τη μύτη του Παρισιού. Ο πρόεδρος Πούτιν είναι τζούντοκα, οπότε είναι στρατηγικά λογικό να εφαρμόσει αυτήν την πολεμική τέχνη στη γεωπολιτική σφαίρα. Εάν η Γαλλία γνώριζε τι ήταν καλό για αυτήν, τότε θα σκεφτόταν να συνεργαστεί με τη Ρωσία στο "Françafrique" αντί να ανταγωνιστεί αυτήν.