Χθες αργά τα μεσάνυχτα, συνεδρίασε επί 4,5 ώρες το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, υπό τον Ερντογάν και το πρωί το Ερευνητικό Σκάφος Oruk Reis βρέθηκε στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα (Νότια Καστελόριζου – Κρήτης), έχοντας παρεάσει τα «καλώδια» του και παραμένει ακόμα εκεί.
Κώστας Βουλγαράκης
υποναύαρχος ε.α.
Άμεσα, έσπευσε δίπλα του, η Φ/Γ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ που παρακολουθεί τις κινήσεις του και that’s all. Από τα ΜΜΕ, απ’ τους αναλυτές διαμορφωτές της Κοινής Γνώμης και τις ανακοινώσεις / ανταποκρίσεις των Υπουργείων, ακούω ότι «μάλλον είναι αβλαβής διέλευση, δεν είναι στα Χωρικά μας Ύδατα, ίσως λόγω καιρού να προσέγγισε τις ακτές» και άλλες ΑΗΔΙΕΣ!
Τώρα, αν τα 5 μποφόρ είναι που ανάγκασαν τον Τούρκο να παγκιάσει κοντά στις Ελληνικές ακτές (και να παραμένει εκεί), αν τα 5 μποφόρ τον εμποδίζουν να πάρει πάνω (να μαζέψει) τα καλώδια του – όταν και ο πιο ατζαμής Ναύτης ξέρει ότι «με κακές καιρικές συνθήκες, το δύσκολο είναι να παρεάσεις τα σύρματα σου και όχι τόσο το να τα μαζέψεις- και αν αυτό τελικά είναι «αβλαβής διέλευση» και μη παραβίαση της Υφαλοκρηπίδας μας, ε τότε και εγώ είμαι γιδοβοσκός (με το συμπάθιο).
Αν τελικά θέλουμε να καθησυχάσουμε τον Ελληνικό Λαό και να μην τον ταράξουμε από τη Νιρβάνα του, τα σίριαλ του και το ποδόσφαιρο του, τότε ας το καταπιούμε όλοι και ας αρχίσουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα, ότι οι Γάλλοι θα μας σώσουν, όπως παλιά στο Ναβαρίνο.
Όμως, επισημαίνω ότι, το σοβαρό κράτος που λέγεται Τουρκία και ο σοβαρός πρόεδρός της, με όλη τη σοβαρή πολιτική ηγεσία τους προετοιμάζουν τους Τούρκους για το «Μεγάλο Συμβάν», εδώ και μερικά χρόνια.
Όσοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις αυτές, ξέρουν καλά ότι η Τουρκία είναι πανέτοιμη, από κάθε άποψη πολεμικής και ψυχολογικής ετοιμότητας και το μόνο που περιμένει είναι να σημάνει το ρολόι την αντίστροφη μέτρηση.
Πιστεύω μάλιστα, ότι ο Ερντογάν έχει ενημερώσει και τους διεθνείς παίκτες και γι’ αυτό, όλοι κρατούν αυτή την αμφιλεγόμενη και αποστασιοποιημένη στάση. Αντιλαμβάνονται δηλαδή ότι η ροή των πραγμάτων δεν ανατρέπεται πλέον και πως μόνο κατόπιν των γεγονότων μπορούν να παρέμβουν και να «επιλύσουν» τα θέματα μας.
Δυστυχώς, είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήματος, ιστορικά.
Ναι, πάθαμε, αλλά δεν μάθαμε ούτε και απ’ την Τραγωδία των Ιμίων, μέρα μνήμης πού είναι σήμερα.
Και θα τελειώσω και σήμερα, όπως και πριν από 2 χρόνια ακριβώς:
«Η ετοιμότητα στο πεδίο της μάχης, είναι ευθύνη των Στρατιωτικών.
Όμως, η ετοιμότητα της Χώρας για πόλεμο, είναι ευθύνη των Πολιτικών».