Μια παράξενη «λαϊκή αγορά» έχει σχηματιστεί από το πουθενά και που μοιάζει με «μπαχτσέ που τα έχει όλα». Και που μάλιστα; Στο «όνειδος» της χώρας, στο ΚΥΤ στη Μόρια με τους περίπου 20.000 μετανάστες / πρόσφυγες και τις εκατοντάδες των «άδολων προστατών» τους, αλλά και τους αρκετούς επιχειρηματίες που θησαυρίζουν. Στη Μόρια και την «παραγκούπολη» της που επεκτείνεται καθημερινά κι ανεξέλεγκτα στους παρακείμενους αγρούς, με ή χωρίς τη θέληση των ιδιοκτητών τους, χωρίς οποιαδήποτε υποδομή. Με κομμένες τις ελιές «πατόριζα», όπως έκανε ο Ιμπραήμ Πασάς στην Πελοπόννησο.
Στην κεντρική «λεωφόρο Αλ Χαλίλι» του ΚΥΤ (αλλά και απέξω) παντού φυτρώνουν μαγαζάκια, παντοπωλεία, κουρεία, ρουχισμός/ένδυση, φαγάδικα, κρεοπωλεία, φούρνοι… ακόμα λένε και για «σπίτια» για τους «μερακλήδες» και για «τσιγαριλίκια». Σπάνια βλέπεις «ντόπιους» εκεί. Μόνο το ελληνικό κράτος απουσιάζει έχοντας παραχωρήσει σε άλλους την κυριαρχία της περιοχής - εκτός από τα δημοτικά σκουπιδιάρικα που μεταφέρουν από εκεί καθημερινά 15 με 20 τόνους απορριμμάτων, που περιλαμβάνουν μεγάλες ποσότητες έτοιμων γευμάτων που κάποιοι πληρώνουν για να πετιούνται (και ο ΧΥΤΑ γεμίζει τάχιστα).
Άλλωστε, υπάρχει η «αγορά», ο «καταμερισμός» εργασίας, οι «προμηθευτές», οι «τσιλιαδόροι», … και αρκετό χρήμα (από πού άραγε;). Μόνη «παραφωνία» η σύλληψη ενός πρόσφυγα (;) «κρεοπώλη» όταν δεν μπορούσαν να κρυφτούν άλλο οι ζωοκλοπές και οι σφαγές ζώων και τα υπαίθρια και ανεξέλεγκτα σφαγεία.
Φαντάζεται κανείς να είχε καθημερινά τέτοια «επισκεψιμότητα» η αγορά της Μυτιλήνης; Από μακριά, σαν να ακούγεται το γνωστό άσμα «...μια αρχαία μυρωδιά θα μας μεθά…θα πληρώσω όσο – όσο… θα σου αγοράσω στο Καρνάκ μπακίρια…τις νύχτες θα σου κάνω τα χατίρια… Στην αγορά του Αλ Χαλίλι θα πουλάν τα δυο σου χείλη…».
Φωτογραφίες:
Φ1. Η λαϊκή αγορά στην κεντρική «λεωφόρο» της Μόρια κι απέναντι η «παραγκούπολη».
Φ2. Αυτοσχέδιο «παντοπωλείο» 2,5 χ 2,5 μ. με «τιμοκατάλογο» στην πρόσοψη.
Φ3. Το παραδοσιακό μικρογεύμα μόνο με 2 € και δίπλα τσιγάρα για όλα τα γούστα.
Φ4. Η μικρούλα φαίνεται να διασκεδάζει με το πρωινό «σόπινγκ» - βγάζοντας και τη γλωσσίτσα.
Φ5. Η μαμά άψογα ντυμένη μαζί με το παιδί της για ψώνια – αλλά και πολλές σαγιονάρες τριγύρω χειμωνιάτικα.
Φ6. Αυτοσχέδιος φούρνος σκαμμένος στη γη, έξω από το ΚΥΤ.
Φ7. Εμπορεύματα «οίκου» τοποθετημένα με τάξη. Πολλά από αυτά είναι από δωρεές, που, αντί να μοιράζονται, πουλιούνται από επιτήδειους.
Φ8. Μόλις ήρθαν και οι φρέσκες προμήθειες ζαρζαβατικών – με την αυτοσχέδια γέφυρα στο βάθος να ενώνει «τους έξω με τους μέσα».
Φ9. Ουρά και στο κουρείο, άλλωστε οι τιμές είναι προσιτές.
Φ10. Καθημερινή παραγωγή σκουπιδιών στο ΚΥΤ : 15 με 20 τόνους. «Δώρο» για το Δήμο Μυτιλήνης που πρέπει να τα διαχειριστεί μαζί με τα δικά του (άραγε παίρνει κάποια ανταποδοτικά από το κράτος ή ….).