Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας με το πέρας της συνάντησής του με τον Δανό ομόλογό του, Jeppe Kofod, ανέφερε μεταξύ άλλων στη δήλωσή του πως "η Τουρκία διεξάγει την εξωτερική πολιτική της με όρους της διπλωματίας των κανονιοφόρων του 19ου αιώνα". Αν κάνετε μια αναζήτηση στην ιστοσελίδα του υπουργείου, θα εντοπίσετε αρκετές δηλώσεις του κ. Δένδια με το παραπάνω περιεχόμενο.
Του Στρατή Μαζίδη
Επίσης έχει υποστηρίξει ότι η Τουρκία με τις γεωτρήσεις που κάνει χαλάει τα χρήματά της. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αντιλαμβάνομαι, γιατί θέλω να είμαι δίκαιος, πως όταν αναλαμβάνεις υπουργός Εξωτερικών μιας χρεοκοπημένης χώρας η οποία έχει εγκαταλείψει την άμυνά της και φροντίζει μόνο τη συντήρηση της πελατείας των κομμάτων, ότι πρέπει να βρεις κάτι να πεις.
Το ερώτημα είναι ως πότε και σε τι δοσολογία. Το λυπηρό για την παραπάνω θέση του υπουργού είναι πως η εξωτερική πολιτική σήμερα και το παιχνίδι διεθνώς παίζεται ακριβώς με τις... κανονιοφόρους και όχι με το Διεθνές Δίκαιο. Πόσα πολεμικά πλοία βρίσκονται σε ανάπτυξη επί του παρόντος για διάφορους λόγους στην ανατολική Μεσόγειο και από πόσες χώρες;
Είναι αυτή η ισχύς των κανονιοφόρων που εκδίωξε τέτοιες ημέρες πριν από δύο χρόνια το ιταλικό γεωτρύπανο SAIPEM 12000 από τη θέση Σουπιά στο Οικ. 3 της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένας μίνι στολίσκος απείλησε μέχρι με βύθιση το πλοίο, το οποίο είδε κι απόειδε ώστε αποχώρησε. Η Λευκωσία που δεν μπορεί να ασκήσει τη διπλωματία των κανονιοφόρων, διότι τόσα χρόνια δεν είπε "αγοράζουμε αυτά τα πλοία και αυτά τα αεροπλάνα για τις ελληνικές Ε.Δ. - αν θέλουν - για να έχουν το πάνω χέρι στην περιοχή", κι αντέδρασε με όρους διπλωματίας, τι πέτυχε;
Και τι ακριβώς πέτυχε η διπλωματία για να αποτρέψει εικόνες όπως η παρακάτω;
Μάλλον τίποτε και για αυτό, πολύ καιρό τώρα η Τουρκία δρα ανενόχλητη στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και προσφάτως και της σε επίπεδο φαντασίας [αφού επίσημα δεν υπάρχει] ελληνικής.
Κι αφού παίζουμε το χαρτί της διπλωματίας για ποιο λόγο δεν ανακηρύξαμε ΑΟΖ και δεν οριοθετήσαμε με Κύπρο και Λιβύη με τη διεθνώς αναγνωρισμένη Βουλή των Αντιπροσώπων αλλά κρυβόμαστε πίσω από τη χρονοκαθυστέρηση Ιταλών κι Αιγυπτίων;
Εν κατακλείδι αν έχει παρέλθει η διπλωματία των κανονιοφόρων, τότε γιατί το ΠΝ καίγεται για τις επιπλέον δύο Super Vita και τη ναυπήγησή τους; Για ποιο λόγο δύο χρόνια τώρα όλο κουβεντιάζουμε με τους Γάλλους για τις Belharra και παρακαλάμε [όπως διαβάζουμε] τις ΗΠΑ να μας χαρίσουν 1-2 αντιτορπιλικά ή καταδρομικά;
Ζούμε ακριβώς στην εποχή των κανονιοφόρων. Πολλές χώρες ενισχύουν τον στόλο τους και με δικά τους εγχώρια σκάφη αντιλαμβανόμενες ότι πλέον η κυριαρχία τους μπορεί να επεκταθεί πολύ πιο πέρα από τα όρια της ξηράς. Μια από αυτές είναι κι η Αίγυπτος, αυτή που φαίνεται ότι αποκτά αύριο δύο νέες FREMM από την Ιταλία και όχι το 2025. Και άλλη μία φυσικά, η...Τουρκία.