Κατά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ιαπωνικά σούπερ θωρηκτά Yamato και Musahi είχα το καθένα εννέα όπλα των 18,1 ιντσών, τα μεγαλύτερα ναυτικά όπλα που αναπτύχθηκαν ποτέ, αλλά δε βύθισαν ούτε ένα αμερικανικό πλοίο. Σε μια σύγκρουση, αποφασίστηκε από την ναυτική αεροπορία, το Yamato και το Musahi να χρησιμοποιηθούν κυρίως ως ναυαρχίδες και μεταγωγικά στρατιωτών. Παρά τον τεράστιο εξοπλισμό τους, ήταν δεινοσαύροι χάλυβα από μια προγενέστερη στρατηγική εποχή.
nationalinterest.org - Salvatore Babones - Παρουσίαση Freepen.gr
Αλλά πώς βυθίζετε έναν δεινοσαύρο από χάλυβα; Η απάντηση είναι: "με δυσκολία". Χρειάστηκαν ένδεκα τορπίλες και έξι βόμβες για να βυθιστεί το Yamato. Το Musahi χρειάστηκε δεκαεννέα τορπίλες και δεκαεπτά βόμβες. Και την εποχή που βυθίστηκαν, και τα δύο πλοία είχαν ήδη περάσει από επιδιορθωτικές επισκευές από προηγούμενες επιθέσεις τορπιλών. Μπορεί να ήταν στρατηγικά άχρηστα, αλλά το Yamato και το Musahi ήταν σχεδόν (αν όχι αρκετά) άφθαρτα.
Η ναυπηγική κατασκευή απαιτεί δεκαετίες προγραμματισμού εκ των προτέρων και οι ναυτικοί προγραμματιστές κινδυνεύουν πάντοτε να πολεμήσουν τον τελευταίο πόλεμο. Από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο ναυτικός σχεδιασμός των ΗΠΑ περιστράφηκε γύρω από τα αεροπλανοφόρα. Αλλά οι παγκόσμιοι πόλεμοι είναι λίγοι και μακρυά μεταξύ τους, και άλλες αποστολές αφθονούν. Όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ την άνοδο της Κίνας, ορισμένες από τις πιο συχνές αποστολές είναι η ελευθερία της ναυσιπλοΐας (FONOP) που δεν απαιτούν καθόλου μάχες.
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει γίνει όλο και πιο επιθετική όσον αφορά τη διεκδίκηση παράνομων ναυτικών αξιώσεων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν τακτικά FONOPs, με καταδρομικά να πλέουν εντός των 12 ναυτικών μιλίων από τα τεχνητά νησιά της Κίνας για να απορρίψουν τις αξιώσεις του Πεκίνου για κυρίαρχα χωρικά ύδατα. Μέχρι στιγμής, η Κίνα ήταν αρκετά λογική ώστε να μην ανταποκριθεί σε καμία από αυτές τις ενέργειες.
Αλλά ένας καταστροφέας είναι ένα εύθραυστο ψάρι. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους το USS Fitzgerald βγήκε εκτός λειτουργίας μετά από σύγκρουση με πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, ενώ χάθηκαν επτά μέλη του πληρώματος. Στη συνέχεια, τον Αύγουστο, το USS John S. McCain είχε σχεδόν βυθιστεί από ένα πετρελαιοφόρο. Δέκα ναύτες έχασαν τη ζωή τους. Το πλήρωμα στο δεξαμενόπλοιο δεν υπέστη τραυματισμούς. Αφήνοντας κατά μέρος το πρόβλημα της κακής θαλάσσιας ναυσιπλοΐας, αυτές οι δύο συγκρούσεις απεικόνισαν ένα ενδεχομένως σοβαρότερο έλλειμμα των σημερινών πολεμικών σκαφών: την κακή επιβίωση. Τα πολεμικά πλοία χρησιμοποιούνται για να απειλούν τα πετρελαιοφόρα, όχι το αντίστροφο.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ χρειάζεται σίγουρα τη δύναμη πυρός που παρέχεται από τις τρομερές ομάδες κρούσης ενός αεροπλανοφόρου και των πιο αδύναμων αλλά τρομερών καταδρομικών με κατευθυνόμενους πυραύλους. Αλλά χρειάζεται επίσης πλοία που μπορούν να δεχθούν μια γροθιά και να συνεχίσουν να ταξιδεύουν. Αυτή η αντοχή είναι πιθανό να καταστεί ακόμη πιο σημαντική ως ποιοτικό στοιχείο καθώς η Κίνα αναπτύσσει τις ικανότητες πλήγματος ακριβείας. Σύντομα μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο να πλεύσει ένα άοπλο πλοίο στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Η τεχνολογία Stealth είναι ένας τρόπος να μην χτυπήσει κανείς, και οι Ηνωμένες Πολιτείες οδηγούν το δρόμο στην ανάπτυξη stealth καταδρομικών. Αλλά η μυστικότητα υπερκερνά τον σκοπό μιας αποστολής FONOP, που έχει ως στόχο να φανεί το πλοιό. Ένα παλιομοδίτικο θωρηκτό είναι ένα πλοίο που βλέπει κανείς - και με εντυπωσιακό τρόπο. Αλλά δεν υπάρχει καμία ανάγκη για το ναυτικό να χτίσει ένα παλιομοδίτικο θωρηκτό τον εικοστό πρώτο αιώνα, όταν μπορεί να χτίσει ένα νεοσύστατο θωρηκτό.
Ένα σύγχρονο πολεμικό πλοίο θα συνδυάζει προηγμένα υλικά θωράκισης με αυτοματοποιημένο έλεγχο ζημιών για να δημιουργηθεί ένα σκάφος το οποίο θα είναι ουσιαστικά αναπόφευκτο. Τα επιθετικά όπλα του μπορεί να είναι συγκεκριμένα για την αποστολή, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του θα είναι η επιβίωση. Θα ήταν ένα πλοίο που θα μπορούσε να βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο αλλά με την εύλογη προσδοκία να επιστρέψει στο σπίτι σώο.
Αυτό το "θωρηκτό του μέλλοντος" θα μπορούσε να λύσει την πρόκληση που θέτει η αναδυόμενη στρατηγική της Κίνας για την άρνηση πρόσβασης / περιοχής (A2 / AD) και τον αποκλεισμό των Ηνωμένων Πολιτειών από τον δυτικό Ειρηνικό. Η Κίνα επεκτείνεται ταχύτατα και βελτιώνει τα δίκτυά της σε χερσαία, υπεράκτια, υποθαλάσσια και διαστημικά ραντάρ, στο βαθμό που σύντομα θα είναι σε θέση να βλέπει όλα όσα κινούνται μεταξύ της κινεζικής ηπειρωτικής χώρας και της πρώτης αλυσίδας νησιών που σχηματίζεται από την Ιαπωνία, την Oκινάουα, την Ταϊβάν και τις Φιλιππίνες. Και οι βελτιώσεις στα όπλα ακριβείας θα σημαίνουν όλο και περισσότερο ότι η Κίνα θα είναι σε θέση να χτυπήσει οτιδήποτε μπορεί να δει.
Η ανταπόκριση της Αμερικής ήταν ένα μεταβαλλόμενο σύνολο τακτικών σχεδίων που διακρίθηκαν διαδοχικά ως AirSea Battle, JAM-GC και Third Offset. Όλα αυτά τα σχέδια έχουν κοινή αντίληψη ότι η καλύτερη άμυνα είναι μια καλή παραβίαση: αντί να υπερασπίζονται τις κινεζικές επιθέσεις Α2 / ΑD, προτείνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να χτυπήσουν πρώτα τα δίκτυα εντολών και ελέγχου που συνδέουν τα κινέζικα ραντάρ με τα πυρομαχικά ακριβείας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό συνεπάγεται την άμεση κλιμάκωση κάθε σεναρίου A2 / AD σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας.
Εκεί έρχεται το θωρηκτό του μέλλοντος: θα έδινε στις Ηνωμένες Πολιτείες μια αμυντική επιλογή για περιορισμένες συγκρούσεις. Για παράδειγμα, ένα μελλοντικό θωρηκτό θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις κινεζικές προκλήσεις απενεργοποιώντας τους κινεζικούς σένσορες θαλάσσιου βυθού ή κόβοντας κινέζικα υποθαλάσσια καλώδια. Θα μπορούσε να επιβιώσει από χτυπήματα εχθρικών πλοίων - μια αγαπημένη τακτική των Κινέζων και των Βορειοκορεατών. Και αν η A2 / AD κλιμακωθεί σε πόλεμο, θα μπορούσε να λειτουργήσει στη ζώνη του κινδύνου, ενώ οι επιθετικές ενέργειες των ΗΠΑ θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα.
Το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. δεν θα είναι πάλι ποτέ ένας στόλος μεγάλων πυροβόλων όπλων. Αλλά είναι καιρός να επανεξετάσουμε το ρόλο της πανοπλίας στη ναυτική αρχιτεκτονική. Ακόμη και η πιο προωθημένη επιθετική επιχείρηση χρειάζεται μερικούς σκληρούς που μπορούν να δεχθούν ένα χτύπημα και να παραμείνουν στο παιχνίδι. Ένα μελλοντικό θωρηκτό θα έδινε στον Πολεμικό Ναυτικό - και κατ 'επέκταση τις προεδρικές - επιλογές πολέμου εκτός από την ολική εξόντωση του εχθρού. Οι τακτικές FONOP ήδη καταδεικνύουν την ανάγκη τέτοιων επιλογών. Η απειλή Α2 / ΑD θα δημιουργήσει πιθανώς ακόμα πιο επικίνδυνες αποστολές που μόνο ένα ανθεκτικό θωρηκτό του μέλλοντος μπορεί να εκτελέσει με ασφάλεια.