Τον λένε Sader Issa, κατάγεται από την Συρία και σπουδάζει οδοντιατρική. Είναι ένας φοιτητής σαν όλους τους άλλους, με την διαφορά ότι μεγάλωσε με έναν πατέρα που έχει σύνδρομο Down. Όταν ρωτήθηκε για το πώς ήταν τα παιδικά του χρόνια εκείνος απάντησε: «Η ανιδιοτελής αγάπη του πατέρα μου, με έκανε το πιο ευτυχισμένο παιδάκι στον κόσμο!»
Από: mama365.gr
Σαν παιδί δεν ένιωσε ποτέ ντροπή για την κατάσταση του πατέρα του και πλέον νιώθει μόνο περηφάνια, καθώς η αγάπη του τον οδήγησε να γίνει αυτό που είναι σήμερα-ένας άνθρωπος με αξίες, ενσυναίσθηση και κατανόηση. Καθώς μεγάλωνε, οι δυο τους ανέπτυξαν μια υπέροχη σχέση που, πολλοί γονείς θα ζήλευαν.
«Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν πιο ανεκτικοί στο διαφορετικό. Μπορεί οι άνθρωποι με σύνδρομο Down να μην λειτουργούν όπως εμείς, δεν παύουν όμως να έχουν αισθήματα, όνειρα και σκέψεις δικές
τους. Έχουν την δυνατότητα να ζήσουν μια κανονική ζωή, αρκεί να υπάρχει
στήριξη και αποδοχή από το περιβάλλον. Δεν αξίζει να τους βοηθήσουμε;»
«Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν πιο ανεκτικοί στο διαφορετικό. Μπορεί οι άνθρωποι με σύνδρομο Down να μην λειτουργούν όπως εμείς, δεν παύουν όμως να έχουν αισθήματα, όνειρα και σκέψεις δικές τους» λέει ο Sader Issa. Στη φωτό, μωρό με τους γονείς του. «Οι άνθρωποι με σύνδρομο Down έχουν την δυνατότητα να ζήσουν μια κανονική ζωή, αρκεί να υπάρχει στήριξη και αποδοχή από το περιβάλλον»
Και ο πατέρας,
όμως, του Sader είναι πολύ περήφανος για τον γιο του -στο σημείο
μάλιστα που συχνά λέει σε όσους συναντάει ότι ο γιος του είναι γιατρός. Φίλοι και συγγενείς της οικογένειας υποστηρίζουν ότι όταν μιλάει για τον γιο του τα μάτια λάμπουν από αγάπη και ευτυχία. Είναι σαν να λέει «Ναι, έχω σύνδρομο Down, αλλά κοιτάξτε έναν άντρα που μεγάλωσα! Έκανα ό,τι μπορούσα για να γίνει αυτό που είναι. Και έγινε ένας άνθρωπος που βοηθάει άλλους ανθρώπους».
To National Down Syndrome Congress υποστηρίζει ότι η ιστορία του Sader είναι αρκετά ασυνήθιστη, καθώς τα άτομα με σύνδρομο Down δεν γίνονται εύκολα γονείς. Όχι, όμως, επειδή έχουν κάποιο βιολογικό πρόβλημα, αλλά επειδή δεν δείχνουν (γιατί δεν ‘’γνωρίζουν’’) ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αναπαραγωγή.
Φίλοι και συγγενείς της οικογένειας υποστηρίζουν ότι όταν ο πατέρας μιλάει για τον γιο του τα μάτια λάμπουν από αγάπη και ευτυχία. Είναι σαν να λέει «Ναι, έχω σύνδρομο Down, αλλά κοιτάξτε έναν άντρα που μεγάλωσα!»
Αυτό συμβαίνει επειδή χρειάζονται παραπάνω χρόνο από τον μέσο άνθρωπο για να κατακτήσουν ορισμένα αναπτυξιακά ορόσημα. Όμως και να αργούν, στο τέλος τα κατακτούν.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες σε παγκόσμιο επίπεδο για να έχουν αυτοί οι άνθρωποι ποιοτική ζωή. Πλέον πολλοί από αυτούς μένουν μόνοι τους, σπουδάζουν ή και παντρεύονται.
Και σαν γονείς δεν υστερούν σε τίποτα αν σκεφτεί κανείς τα λόγια του Sader: ««Ο μπαμπάς μου έχει σύνδρομο Down και είναι ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσα να έχω». Γιατί τίποτα δεν μπορεί να νικήσει την αγάπη ενός γονιού για το παιδί του, ούτε καν ένα επιπλέον χρωμόσωμα.
Τα
τελευταία χρόνια έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες σε παγκόσμιο επίπεδο
για να έχουν οι άνθρωποι με σύνδρομο Down ποιοτική ζωή. Πλέον πολλοί
από αυτούς μένουν μόνοι τους, σπουδάζουν ή και παντρεύονται. Στη φωτό, ο
Sader με την οικογένειά του