«Η Τουρκία χρησιμοποίησε λεωφορεία και ξυλοδαρμούς για να ωθήσει τους μετανάστες στην Ελλάδα»
By AHMAD
ZAZA,
Asia Times, MARCH
10, 2020
[Oι καταγραφόμενες στο άρθρο μαρτυρίες αξιώνουν την προσοχή και την αξιοποίηση του υπουργείου των Εξωτερικών και των Γραφείων Τύπου των εκασταχού ελληνικών πρεσβειών, για την εκπλήρωση της αποστολής τους, με την επίσημη καταγγελία του τουρκικού γκαγκστερισμού και την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης]
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες συγκεντρώνονταν στα ελληνο-τουρκικά σύνορα μετά την αναγγελία της Αγκύρας ότι δεν θα εμπόδιζε πια το πέρασμά τους στην Ευρώπη.
Κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες η Αγκυρα παρότρυνε ή εξανάγκαζε τον μεταναστευτικό πληθυσμό της να επιδιώξει την είσοδο στην ανατολική πλευρά της Ευρώπης, την Ελλάδα. «Αποφασίσαμε, με άμεση εφαρμογή, να μην εμποδίσουμε Σύρους πρόσφυγες να μεταβούν στην Ευρώπη, από την ξηρά ή την θάλασσα», δήλωσε στο Ρώυτερ Τούρκος αξιωματούχος στις 27 Φεβρουαρίου. «Όλοι οι πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων των Σύρων, είναι τώρα «ευπρόσδεκτοι να περάσουν τα σύνορα», πρόσθεσε ο αξιωματούχος, υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Μέσα σε διάστημα ωρών, χιλιάδες άτομα αποφάσισαν να κάνουν το ταξίδι, ενθαρρυμένοι από τα δωρεάν λεωφορεία που προσφέρονταν να τους μεταφέρουν από οικισμούς μεταναστών, όπως το Φατίχ την Κωνσταντινούπολη, σε διάφορα σημεία των ελληνικών συνόρων.
Με κλωτσιές στο στομάχι
Δυο από αυτούς τους πρόσφυγες ήταν ο 35χρονος «Αχμέτ», προερχόμενος από το Χομς και η γυναίκα του, που κανένας τους δεν είχε την πολύτιμη κάρτα/ταυτότητα κιμλίκ, που θα τους εξασφάλιζε το προσφυγικό επίδομα στην Τουρκία..
« Όταν ακούσαμε ότι η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες της μετανάστευσης στην Ευρώπη, τρέξαμε αμέσως στην Κωνσταντινούπολη. Μ’ όλο που εμείς δεν είχαμε την κάρτα Κιμλίκ ούτε την άδεια να ταξιδέψουμε, μας επέτρεψαν να μπούμε στο λεωφορείο με την συριακή ταυτότητά μας,» δήλωσε ο Αχμέτ στους Τάιμς της Ασίας.
Φθάνοντας στην Κωνσταντινούπολη, επιβιβάστηκαν σε λεωφορείο προσφερόμενο δωρεάν για πρόσφυγες, που τους ένωσε με άλλους μετανάστες με τον ίδιο προορισμό.
« Όταν φτάσαμε στο Edirne μας σταμάτησαν σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο και περιμέναμε μέχρι να φτάσουν και άλλα λεωφορεία γεμάτα μετανάστες» συνέχισε ο Αχμέτ. Κατόπιν ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας μπήκε επικεφαλής της φάλαγγας των λεωφορείων μέχρι την άκρη-άκρη των χερσαίων συνόρων –που αποδεικνύει τον οργανωμένο χαρακτήρα της επιχείρησης.
«Μας κατέβασαν από τα λεωφορεία σε μιαν ερημική περιοχή, μας εμπόδισαν να πάρουμε φωτογραφίες (Σημ: προφανώς με τα κινητά τηλέφωνα) και κατόπιν μας πήγαν σε ένα από τα σημεία συγκέντρωσης στα τούρκο-ελληνικά σύνορα, όπου είδαμε μερικούς πρόσφυγες να ανάβουν φωτιά για να ζεσταθούν».
Ο Αχμέτ κι η γυναίκα του αποφάσισαν να περιμένουν μέχρι το πρωί για να επιχειρήσουν το πέρασμα των συνόρων. Σε αυτό το στάδιο, λέει, Τούρκος στρατό-χωροφύλακας χρέωνε 100 λίρες το άτομο για το πέρασμα του ΄Εβρου ποταμού με λαστιχένια βάρκα.
Ήταν υπόθεση μόνο δεκάλεπτου περπατήματος το πέρασμα στην ελληνική πλευρά των συνόρων, όπου ο Αχμέτ και η γυναίκα του βρήκαν τους Έλληνες χωροφύλακες να τους περιμένουν.
«Άρχισαν να χτυπούν όλους με ραβδιά, άνδρες και γυναίκες και τους πήραν τις αποσκευές τους και χρήματα» είπε ο Αχμέτ, που διέφυγε πίσω, στην τουρκική πλευρά, με την σύζυγό του.
«Όταν γυρίσαμε στο τουρκικό έδαφος είδαμε μια ομάδα λάθρο-συνοδών, που άρχισαν να μας ρωτούν αν θέλουμε να περάσουμε ξανά στην Ελλάδα αντί χρημάτων, αλλά αρνηθήκαμε», είπε η γυναίκα του Αχμέτ. «Το περίεργο ήταν ότι οι λαθρέμποροι ήσαν παρέα με τους Τούρκους χωροφύλακες, χωρίς να φοβούνται.»
Βλέποντας ότι η απόπειρα ήταν καταδικασμένη, αυτή και ο άνδρας της αποφάσισαν να γυρίσουν στην Σμύρνη την επομένη, όταν ανακάλυψαν όμως ότι η τουρκική αστυνομία δεν επέτρεπε στον κόσμο την επιστροφή.
« Μας ανάγκασαν να ξαναμπούμε σε λεωφορεία για να μας πάνε σε ένα άλλο σημείο των συνόρων», είπε η γυναίκα στους Τάϊμς τη Ασίας.
«΄Αρχισα να κλαίω και να ουρλιάζω και όταν αρνήθηκα να ανέβω στο λεωφορείο ένας χωροφύλακας με χτύπησε στο πρόσωπο και με κλώτσησε στο στομάχι, και έτσι τελικά κατόρθωσαν να μας φέρουν στο συνοριακό σημείο που ήθελαν»
Ο Αχμέτ και η γυναίκα του κατάφεραν τελικά να διαφύγουν και να φτάσουν περπατώντας επί μιάμιση ώρα σε μια πιο πολυσύχναστη περιοχή, όπου μπόρεσαν να παρουν ένα ταξί για την Κωνσταντινούπολη. Ο ταξιτζής τους χρέωσε 1500 λίρες Τουρκίας, δηλαδή σχεδόν 250 δολάρια.
«Ευχόμουν να πεθάνω»
Δημότης του Χαλεπιού, ο 45χρονος Αλή δέχτηκε επίσης την προσφορά ελευθέρας σε λεωφορείο για τα σύνορα, στο οποίο επιβιβάστηκε με την γυναίκα του και τα μικρά παιδιά του.
«Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι, παρά τους κινδύνους και τον κρύο χειμώνα γιατί το είδαμε σαν μια ανεπανάληπτη ευκαιρία», είπε ο Αλή στους Asia Times. Αλλά στην άλλη πλευρά των συνόρων -πρόσθεσε ο Αλή- η ελληνική αστυνομία κατέσχεσε τις αποσκευές της οικογένειας και τους έστειλε πίσω. Παρόμοια με τον Αχμέτ, ο Αλή αναγκάστηκε να πληρώσει ταξί για να γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη.
«Του είπαμε πως θα τον πληρώσουμε μόλις φτάσουμε εκεί, αλλά στον δρόμο μας σταμάτησαν σε ένα στρατιωτικό μπλόκο και μας ανάγκασαν να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο των συνόρων», συνέχισε.
Πολύ εξαντλημένοι για να κάνουν μια νέα απόπειρα να περάσουν τα σύνορα, η οικογένεια αποφάσισε να μείνει εκεί και να περιμένει, μέχρις ότου τελικά τους επέτρεψαν να γυρίσουν πίσω. Ο εννιάχρονος γιος του Αλή λέει πως θα ήθελε να πέθαινε εκεί στα σύνορα.
«Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην ζωή που έκανα στην Τουρκία. Έχω αποκάμει να δουλεύω μετά το σχολείο για να κερδίσω 150 λίρες (25 δολάρια) την εβδομάδα και βαρέθηκα να με κακομεταχειρίζονται στο σχολείο επειδή είμαι Σύρος»
Οι Ουιγκούροι σε νέα καταπίεση
Από συνομιλίες με πάρα πολλούς πρόσφυγες και αυτόπτες μάρτυρες που έφτασαν στην συνοριακή πόλη Edirne από άλλες τουρκικές πόλεις, προκύπτει ότι ο αριθμός των Σύρων προσφύγων είναι μικρός σε σύγκριση με τους αριθμούς των Αφγανών και των Ιρανών που ζητούν άσυλο και των καταπιεσμένων Ουιγκούρων της Κίνας.
΄Ενας από αυτούς είναι ο «Αμπού Μουχαμάντ», Ουιγκούρος, 37 χρόνων, που εγκαταστάθηκε πριν ένα χρόνο στην συνοικία Φατίχ της Κωνσταντινούπολης με την γυναίκα και τα παιδιά του για να διαφύγει την καταπίεση της κινεζικής κυβέρνησης.
«Στην αρχή ένοιωσα ευτυχισμένος στην Τουρκία, αλλά οι δύσκολες συνθήκες της ζωής και η ακρίβεια και ο ρατσισμός που προκάλεσε η εξάπλωση του κορονοϊού, όλα αυτά με έκαναν να σκέφτομαι να φύγουμε από την Τουρκία», δήλωσε στους Asia Times.
Μαζί με μιαν ομάδα από άλλες οικογένειες Ουιγκούρων, ταξίδεψαν στην συνοριακή πόλη Edirne στις 3 Μαρτίου. Την νύχτα κοιμήθηκαν στα σύνορα.
«Έκανε πολύ κρύο. Το πρωί κάποιοι πρόσφυγες προσπάθησαν να περάσουν, αλλά οι Έλληνες συνοριακοί φρουροί απάντησαν με δακρυγόνα και κανείς δε μπόρεσε να περάσει», ανέφερε.
Οι οικογένειες αποφάσισαν να επιστρέψουν, αλλά Τούρκοι χωροφύλακες τους εμπόδιζαν να μπουν τα λεωφορεία της επιστροφής. Αφού τους ξαναγύρισαν στα σύνορα, ο Αμπού Μοχαμάντ λέει πως τελικά η οικογένειά του κατόρθωσε να διαφύγει με ένα πολύ ακριβότερο ταξί.
Ο Ερντογάν κάνει πίσω
Την περασμένη Παρασκευή, αφού σε 1.700 μετανάστες επιτράπηκε να περάσουν από το Αιγαίο στην Λέσβο και σε άλλα ελληνικά νησιά, ο Ερντογάν διέταξε την τουρκική ακτοφυλακή να σταματήσει άλλα περάσματα.
Το δωρεάν λεωφορεία σταμάτησαν επίσης, όταν περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι υπολογιζόταν πως είχαν περάσει τα σύνορα αυτόν τον μήνα προς τα μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Βουλγαρία.
«Αντιλαμβάνομαι πως η Τουρκία αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη πρόκληση σχετικά με το Ιντλίμπ», δήλωσε την Δευτέρα η Γερμανίδα Καγκελάριος ΄Ανγκελα Μέρκελ, αναφερόμενη στις πρόσφατες μάχες στην επαρχία της γειτονικής Συρίας.
Περισσότεροι από 30 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν στην Συρία στα τέλη Φεβρουαρίου, προκαλώντας εμπρηστική κατακραυγή από τους αντιπάλους του Ερντογάν και ανανεωμένη εχθρότητα κατά των Σύρων προσφύγων. «Για εμένα δεν είναι αυτός ο τρόπος για να πάμε μπροστά», πρόσθεσε η Μέρκελ.
Ηγέτες της ΕΕ ζητούν από την ΄Αγκυρα να σεβαστεί τους όρους της συμφωνίας του 2016, που υποσχέθηκε δισεκατομμύρια ευρώ σε αντάλλαγμα από την ΄Αγκυρα να κρατήσει τους μετανάστες. μακριά
Αλλά η κυβέρνηση του Ερντογάν, που κατηγορεί τις Βρυξέλλες πως δεν ετήρησαν τις δικές τους υποχρεώσεις, προσπαθεί να διαπραγματευτεί μια καλύτερη συμφωνία με την αναζωπύρωση της βίας στο Ιντλίμπ.
Οι τακτικές της Τουρκίας τις τελευταίες εβδομάδες προσφέρουν μιαν εικόνα του τι είναι διατεθειμένη να κάνει προκειμένου να πετύχει αυτόν τον σκοπό της.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες συγκεντρώνονταν στα ελληνο-τουρκικά σύνορα μετά την αναγγελία της Αγκύρας ότι δεν θα εμπόδιζε πια το πέρασμά τους στην Ευρώπη.
Κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες η Αγκυρα παρότρυνε ή εξανάγκαζε τον μεταναστευτικό πληθυσμό της να επιδιώξει την είσοδο στην ανατολική πλευρά της Ευρώπης, την Ελλάδα. «Αποφασίσαμε, με άμεση εφαρμογή, να μην εμποδίσουμε Σύρους πρόσφυγες να μεταβούν στην Ευρώπη, από την ξηρά ή την θάλασσα», δήλωσε στο Ρώυτερ Τούρκος αξιωματούχος στις 27 Φεβρουαρίου. «Όλοι οι πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων των Σύρων, είναι τώρα «ευπρόσδεκτοι να περάσουν τα σύνορα», πρόσθεσε ο αξιωματούχος, υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Μέσα σε διάστημα ωρών, χιλιάδες άτομα αποφάσισαν να κάνουν το ταξίδι, ενθαρρυμένοι από τα δωρεάν λεωφορεία που προσφέρονταν να τους μεταφέρουν από οικισμούς μεταναστών, όπως το Φατίχ την Κωνσταντινούπολη, σε διάφορα σημεία των ελληνικών συνόρων.
Με κλωτσιές στο στομάχι
Δυο από αυτούς τους πρόσφυγες ήταν ο 35χρονος «Αχμέτ», προερχόμενος από το Χομς και η γυναίκα του, που κανένας τους δεν είχε την πολύτιμη κάρτα/ταυτότητα κιμλίκ, που θα τους εξασφάλιζε το προσφυγικό επίδομα στην Τουρκία..
« Όταν ακούσαμε ότι η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες της μετανάστευσης στην Ευρώπη, τρέξαμε αμέσως στην Κωνσταντινούπολη. Μ’ όλο που εμείς δεν είχαμε την κάρτα Κιμλίκ ούτε την άδεια να ταξιδέψουμε, μας επέτρεψαν να μπούμε στο λεωφορείο με την συριακή ταυτότητά μας,» δήλωσε ο Αχμέτ στους Τάιμς της Ασίας.
Φθάνοντας στην Κωνσταντινούπολη, επιβιβάστηκαν σε λεωφορείο προσφερόμενο δωρεάν για πρόσφυγες, που τους ένωσε με άλλους μετανάστες με τον ίδιο προορισμό.
« Όταν φτάσαμε στο Edirne μας σταμάτησαν σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο και περιμέναμε μέχρι να φτάσουν και άλλα λεωφορεία γεμάτα μετανάστες» συνέχισε ο Αχμέτ. Κατόπιν ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας μπήκε επικεφαλής της φάλαγγας των λεωφορείων μέχρι την άκρη-άκρη των χερσαίων συνόρων –που αποδεικνύει τον οργανωμένο χαρακτήρα της επιχείρησης.
«Μας κατέβασαν από τα λεωφορεία σε μιαν ερημική περιοχή, μας εμπόδισαν να πάρουμε φωτογραφίες (Σημ: προφανώς με τα κινητά τηλέφωνα) και κατόπιν μας πήγαν σε ένα από τα σημεία συγκέντρωσης στα τούρκο-ελληνικά σύνορα, όπου είδαμε μερικούς πρόσφυγες να ανάβουν φωτιά για να ζεσταθούν».
Ο Αχμέτ κι η γυναίκα του αποφάσισαν να περιμένουν μέχρι το πρωί για να επιχειρήσουν το πέρασμα των συνόρων. Σε αυτό το στάδιο, λέει, Τούρκος στρατό-χωροφύλακας χρέωνε 100 λίρες το άτομο για το πέρασμα του ΄Εβρου ποταμού με λαστιχένια βάρκα.
Ήταν υπόθεση μόνο δεκάλεπτου περπατήματος το πέρασμα στην ελληνική πλευρά των συνόρων, όπου ο Αχμέτ και η γυναίκα του βρήκαν τους Έλληνες χωροφύλακες να τους περιμένουν.
«Άρχισαν να χτυπούν όλους με ραβδιά, άνδρες και γυναίκες και τους πήραν τις αποσκευές τους και χρήματα» είπε ο Αχμέτ, που διέφυγε πίσω, στην τουρκική πλευρά, με την σύζυγό του.
«Όταν γυρίσαμε στο τουρκικό έδαφος είδαμε μια ομάδα λάθρο-συνοδών, που άρχισαν να μας ρωτούν αν θέλουμε να περάσουμε ξανά στην Ελλάδα αντί χρημάτων, αλλά αρνηθήκαμε», είπε η γυναίκα του Αχμέτ. «Το περίεργο ήταν ότι οι λαθρέμποροι ήσαν παρέα με τους Τούρκους χωροφύλακες, χωρίς να φοβούνται.»
Βλέποντας ότι η απόπειρα ήταν καταδικασμένη, αυτή και ο άνδρας της αποφάσισαν να γυρίσουν στην Σμύρνη την επομένη, όταν ανακάλυψαν όμως ότι η τουρκική αστυνομία δεν επέτρεπε στον κόσμο την επιστροφή.
« Μας ανάγκασαν να ξαναμπούμε σε λεωφορεία για να μας πάνε σε ένα άλλο σημείο των συνόρων», είπε η γυναίκα στους Τάϊμς τη Ασίας.
«΄Αρχισα να κλαίω και να ουρλιάζω και όταν αρνήθηκα να ανέβω στο λεωφορείο ένας χωροφύλακας με χτύπησε στο πρόσωπο και με κλώτσησε στο στομάχι, και έτσι τελικά κατόρθωσαν να μας φέρουν στο συνοριακό σημείο που ήθελαν»
Ο Αχμέτ και η γυναίκα του κατάφεραν τελικά να διαφύγουν και να φτάσουν περπατώντας επί μιάμιση ώρα σε μια πιο πολυσύχναστη περιοχή, όπου μπόρεσαν να παρουν ένα ταξί για την Κωνσταντινούπολη. Ο ταξιτζής τους χρέωσε 1500 λίρες Τουρκίας, δηλαδή σχεδόν 250 δολάρια.
«Ευχόμουν να πεθάνω»
Δημότης του Χαλεπιού, ο 45χρονος Αλή δέχτηκε επίσης την προσφορά ελευθέρας σε λεωφορείο για τα σύνορα, στο οποίο επιβιβάστηκε με την γυναίκα του και τα μικρά παιδιά του.
«Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι, παρά τους κινδύνους και τον κρύο χειμώνα γιατί το είδαμε σαν μια ανεπανάληπτη ευκαιρία», είπε ο Αλή στους Asia Times. Αλλά στην άλλη πλευρά των συνόρων -πρόσθεσε ο Αλή- η ελληνική αστυνομία κατέσχεσε τις αποσκευές της οικογένειας και τους έστειλε πίσω. Παρόμοια με τον Αχμέτ, ο Αλή αναγκάστηκε να πληρώσει ταξί για να γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη.
«Του είπαμε πως θα τον πληρώσουμε μόλις φτάσουμε εκεί, αλλά στον δρόμο μας σταμάτησαν σε ένα στρατιωτικό μπλόκο και μας ανάγκασαν να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο των συνόρων», συνέχισε.
Πολύ εξαντλημένοι για να κάνουν μια νέα απόπειρα να περάσουν τα σύνορα, η οικογένεια αποφάσισε να μείνει εκεί και να περιμένει, μέχρις ότου τελικά τους επέτρεψαν να γυρίσουν πίσω. Ο εννιάχρονος γιος του Αλή λέει πως θα ήθελε να πέθαινε εκεί στα σύνορα.
«Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην ζωή που έκανα στην Τουρκία. Έχω αποκάμει να δουλεύω μετά το σχολείο για να κερδίσω 150 λίρες (25 δολάρια) την εβδομάδα και βαρέθηκα να με κακομεταχειρίζονται στο σχολείο επειδή είμαι Σύρος»
Οι Ουιγκούροι σε νέα καταπίεση
Από συνομιλίες με πάρα πολλούς πρόσφυγες και αυτόπτες μάρτυρες που έφτασαν στην συνοριακή πόλη Edirne από άλλες τουρκικές πόλεις, προκύπτει ότι ο αριθμός των Σύρων προσφύγων είναι μικρός σε σύγκριση με τους αριθμούς των Αφγανών και των Ιρανών που ζητούν άσυλο και των καταπιεσμένων Ουιγκούρων της Κίνας.
΄Ενας από αυτούς είναι ο «Αμπού Μουχαμάντ», Ουιγκούρος, 37 χρόνων, που εγκαταστάθηκε πριν ένα χρόνο στην συνοικία Φατίχ της Κωνσταντινούπολης με την γυναίκα και τα παιδιά του για να διαφύγει την καταπίεση της κινεζικής κυβέρνησης.
«Στην αρχή ένοιωσα ευτυχισμένος στην Τουρκία, αλλά οι δύσκολες συνθήκες της ζωής και η ακρίβεια και ο ρατσισμός που προκάλεσε η εξάπλωση του κορονοϊού, όλα αυτά με έκαναν να σκέφτομαι να φύγουμε από την Τουρκία», δήλωσε στους Asia Times.
Μαζί με μιαν ομάδα από άλλες οικογένειες Ουιγκούρων, ταξίδεψαν στην συνοριακή πόλη Edirne στις 3 Μαρτίου. Την νύχτα κοιμήθηκαν στα σύνορα.
«Έκανε πολύ κρύο. Το πρωί κάποιοι πρόσφυγες προσπάθησαν να περάσουν, αλλά οι Έλληνες συνοριακοί φρουροί απάντησαν με δακρυγόνα και κανείς δε μπόρεσε να περάσει», ανέφερε.
Οι οικογένειες αποφάσισαν να επιστρέψουν, αλλά Τούρκοι χωροφύλακες τους εμπόδιζαν να μπουν τα λεωφορεία της επιστροφής. Αφού τους ξαναγύρισαν στα σύνορα, ο Αμπού Μοχαμάντ λέει πως τελικά η οικογένειά του κατόρθωσε να διαφύγει με ένα πολύ ακριβότερο ταξί.
Ο Ερντογάν κάνει πίσω
Την περασμένη Παρασκευή, αφού σε 1.700 μετανάστες επιτράπηκε να περάσουν από το Αιγαίο στην Λέσβο και σε άλλα ελληνικά νησιά, ο Ερντογάν διέταξε την τουρκική ακτοφυλακή να σταματήσει άλλα περάσματα.
Το δωρεάν λεωφορεία σταμάτησαν επίσης, όταν περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι υπολογιζόταν πως είχαν περάσει τα σύνορα αυτόν τον μήνα προς τα μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Βουλγαρία.
«Αντιλαμβάνομαι πως η Τουρκία αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη πρόκληση σχετικά με το Ιντλίμπ», δήλωσε την Δευτέρα η Γερμανίδα Καγκελάριος ΄Ανγκελα Μέρκελ, αναφερόμενη στις πρόσφατες μάχες στην επαρχία της γειτονικής Συρίας.
Περισσότεροι από 30 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν στην Συρία στα τέλη Φεβρουαρίου, προκαλώντας εμπρηστική κατακραυγή από τους αντιπάλους του Ερντογάν και ανανεωμένη εχθρότητα κατά των Σύρων προσφύγων. «Για εμένα δεν είναι αυτός ο τρόπος για να πάμε μπροστά», πρόσθεσε η Μέρκελ.
Ηγέτες της ΕΕ ζητούν από την ΄Αγκυρα να σεβαστεί τους όρους της συμφωνίας του 2016, που υποσχέθηκε δισεκατομμύρια ευρώ σε αντάλλαγμα από την ΄Αγκυρα να κρατήσει τους μετανάστες. μακριά
Αλλά η κυβέρνηση του Ερντογάν, που κατηγορεί τις Βρυξέλλες πως δεν ετήρησαν τις δικές τους υποχρεώσεις, προσπαθεί να διαπραγματευτεί μια καλύτερη συμφωνία με την αναζωπύρωση της βίας στο Ιντλίμπ.
Οι τακτικές της Τουρκίας τις τελευταίες εβδομάδες προσφέρουν μιαν εικόνα του τι είναι διατεθειμένη να κάνει προκειμένου να πετύχει αυτόν τον σκοπό της.