Αυτή είναι η διαφορά της εξάπλωσης της επιδημίας χωρίς μέτρα (έντονο χρώμα) και με μέτρα (διαγραμμισμένο).
Στην πρώτη περίπτωση το φαινόμενο είναι συγκεντρωμένο στον χρόνο και στην κορύφωση του εξαντλεί τις δυνατότητες του συστήματος υγείας. Σε αυτή τη φάση (Ιταλία) στις ΜΕΘ θα ληφθούν αποφάσεις ζωής και θανάτου, όπου συνήθως θα βοηθηθούν οι νεότεροι, που θα έχουν και ελπίδες επιβίωσης. (Για αυτό και στην Ιταλία το ποσοστό θνησιμότητας είναι υψηλό στις μεγάλες ηλικίες).
Στη δεύτερη περίπτωση (Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη και μάλλον Ελλάδα), το φαινόμενο απλώνεται στον χρόνο ώστε το ΕΣΥ να ανταποκριθεί. Είναι μια θεμιτή «ταλαιπωρία» όλων για να ελαχιστοποιηθούν οι θάνατοι.
Τα προβλήματα αρχίζουν όταν όλα αυτά μεταφραστούν ως συνέπεια στην παγκόσμια οικονομία. Εκεί οι νεκροί που θα προκύψουν ίσως τελικά να είναι επίσης παρά πολλοί. Ειδικά στην περίπτωση πολέμου ή πολέμων.
Αναστάσιος Λαυρέντζος