Η «μυστικότητα» με την οποία επεξεργαζόταν το σχέδιό τους το υπουργείο ψηφιακής πολιτικής όλο αυτό το διάστημα, είναι χαρακτηριστική των προθέσεων της κυβέρνησης.
Οι Έλληνες προσαρμόστηκαν κανονικότατα στα μέτρα και με το παραπάνω. Και πολύ περισσότερο από τους πολίτες άλλων χωρών. Όλο αυτό το διάστημα το σύστημα ξεκίνησε μια προσπάθεια παραπληροφόρησης και ψεύδους, με αθλιότητες τύπου «κλασικοί Ελληνάρες», με «προβληματικούς απροσάρμοστους», με «πλημμυρισμένα διόδια» (το οποίο διαψεύστηκε τελικά από μη συστημικό μέσο), κ.ά. Όλα αυτά βέβαια προάγοντας τον κλασικό διχασμό στους πολίτες που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν οι παλαιοκομματικοί και που τόσο πολύ έχουμε μοχθήσει να καταπολεμήσουμε μιλώντας για ενότητα και εθνική ομόνοια. Αποκλειστικός σκοπός της προπαγάνδας, να επιρρίψουν για ακόμα μια φορά ευθύνες στους πολίτες και να κατηγορήσουν εμάς για τον αυταρχισμό τους, που τώρα μας επιβάλλουν.
Για όσους γνωρίζουν από επικοινωνία, βλέποντας τα συστημικά μέσα και το πώς παρουσιάζουν την κατάσταση, λοιδορώντας τους πολίτες, πρόκειται για στυγνή και ωμή προπαγάνδα. Καραμπινάτη προπαγάνδα.
Κάθε φορά που το κράτος στερεί από τους πολίτες βασικές ελευθερίες του, ακόμα και όταν στο τέλος τις επιστρέφει στους πολίτες, πάντα αυτές επιστρέφονται αποψιλωμένες. Το κράτος πάντα κρατάει κάτι, επιστρέφοντας πάντα κάτι λιγότερο. Το ίδιο ισχύει και με το λεγόμενο πολιτικό DNA μιας κοινωνίας η οποία εκπαιδεύεται σταδιακά στη δουλεία. Αυτό άλλωστε το έχουμε βιώσει κατά κόρον οι Έλληνες με τις δεκαετίες οικονομικού ελέγχου και ξένης επιτροπίας.
Φτάσαμε λοιπόν, έχοντας υπομείνει 2 εβδομάδες εγκλεισμού, να γίνει η πατρίδα μας, με εντολές του κράτους της δεξιάς, μια χώρα στην οποία κυκλοφορούν ελεύθερα μόνο οι αστυνομικοί και οι ένοπλες δυνάμεις. Και βέβαια οι πολιτικοί. Δίχως να έχουν λόγο ύπαρξης, οι πολιτικοί εξαιρούνται και έτσι ολοκληρώνεται το πλάνο του καθεστώτος. Να υπογραμμιστεί και το γεγονός πως το μέτρο απαγόρευσης ισχύει επ' αόριστον.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης δεν είναι απλά ανειλικρινείς, αλλά είναι δόλιες. Την ίδια ώρα με αυτά τα κατάπτυστα μέτρα, εκατοντάδες μετανάστες στοιβάζονται κυριολεκτικά σε καράβια και μεταφέρονται στην ενδοχώρα δίχως τον παραμικρό έλεγχο για την κατάσταση της υγείας του, καθώς οδηγούνται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ταυτόχρονα, η πολιτεία που κατά τα άλλα ενδιαφέρεται για το συλλογικό καλό, ζητάει από το σωματείο ιδιοκτητών ταξί της Πάτρας να μεταφέρει τους 400 Έλληνες που έρχονται από Ιταλία, βάζοντάς τους και αυτούς σε κίνδυνο, αντί να φροντίσει με ίδια μέσα τη μεταφορά των ανθρώπων.
Το ζήτημα στο τέλος, και με το πέρας της ασθένειας, δεν θα είναι απλά η κατεστραμμένη οικονομία, αλλά και η απώλεια της ελευθερίας και των δικαιωμάτων μας.
Διότι είναι άλλο πράγμα τα μέτρα και άλλο οι ελευθερίες μας.
Αυτές τις στιγμές καλό είναι να θυμηθούμε τα λόγια του Βενιαμίν Φραγκλίνου: «Όποιος θυσιάζει την ελευθερία του για την ασφάλειά του, δεν αξίζει ούτε την ελευθερία ούτε την ασφάλεια».
Μείνετε υγιείς, προστατέψτε τον εαυτό σας και τους δικούς σας ανθρώπους, αλλά μην χάσετε ποτέ την κριτική σας σκέψη απέναντι σε ένα αυταρχικό καθεστώς το οποίο μας επιβουλεύεται εδώ και δεκαετίες. Για τους ίδιους ανθρώπους πρόκειται - μην το ξεχνάτε.
Καλή δύναμη.