Μερικά μέτρα που περίμενα να ακούσω για το Μετρό και το καλό όλων μας

jpedroza2k / pixabay

Τα πράγματα με τον κορωνοϊό δεν είναι εύκολα, άσχετα αν στη χώρα μας το παραμικρό που προκύπτει είναι σχεδόν πάντα στην αρχή ένα...τίποτε και στην πορεία εξελίσσεται σε παγόβουνο. Πριν δύο εβδομάδες ήταν όλα μια...χαρά και σήμερα η μια σύσκεψη διαδέχεται την άλλη. Εν πάση περιπτώσει ένας βασικός τομέας που μας προβληματίζει είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Υπάρχει κόσμος που εργάζεται και τα χρησιμοποιεί καθημερινά.

Του Στρατή Μαζίδη

Ωστόσο παρά τα όσα ακούστηκαν πριν λίγες ημέρες σχετικά με πιθανές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Μετρό της Αθήνας για την αναγκαιότητα λήψης μέτρων λόγω του κορωνοϊού, το μόνο που διαβάσαμε ήταν για προμήθεια αντισηπτικών για τους υπαλλήλους, συχνότερο σχολαστικότερο καθάρισμα συρμών-σταθμών και βιντεο-μηνύματα στις οθόνες.

Όμως με τα παραπάνω περιμέναμε να ακούσουμε κάποιες ακόμη ουσιαστικές κινήσεις.  Πχ ότι θα πυκνώσουν τα δρομολόγια και στις τρεις γραμμές με συχνότητα διέλευσης στα ένα-δύο λεπτά στις ώρες αιχμής και στα τρία τις υπόλοιπες με πρόθεση και σε αυτές να μειωθεί αν κριθεί σκόπο για να αποφεύγεται η σαρδελοποίηση στα βαγόνια και η υπερσυγκέντρωση επιβατών στις αποβάθρες.

Επίσης ότι όλα τα παράθυρα όλων των συρμών θα είναι υποχρεωτικά ανοικτά.

Επιπλέον πως θα τοποθετηθούν στους σταθμούς αντισηπτικά προς χρήση και από τους επιβάτες. Όσο υψηλή δαπάνη και να είναι η συγκεκριμένη, δεν είναι προτιμότερο να ξοδέψουμε χρήματα στη βέλτιστη δυνατή πρόληψη από το να τα δαπανήσουμε αναγκαστικά [και ενδεχομένως περισσότερα] μετά για θεραπείες και νοσηλείες;  Δεν είναι καλύτερα να δοθούν χρήματα σε μια λογική προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων; Άλλωστε λεφτά υπάρχουν. Μόλις προχθές μέσα σε δύο λεπτά εντόπισα ένα δεκαχίλιαρο σε Νομικό Πρόσωπο περιβαλλοντικού χαρακτήρα για έξοδα για το...σάιτ του που το παρακολουθούν ελάχιστοι.

Ένα ακόμη ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει, είναι εκείνο της μάσκας. Ακούμε ότι η μάσκα είναι αναγκαία για όσους ασθενούν και όχι για τους υγιείς. Ωστόσο υπάρχουν φορείς που είναι ασυμπτωματικοί. Ποιος λοιπόν γνωρίζει αν ο διπλανός του ή και ο ίδιος δεν είναι φορέας; Υπό το σκεπτικό αυτό η πιθανή αναγκαστική χρήση της από τους επιβάτες δεν αποκλείεται να πρέπει να εξεταστεί.

Όπως και να έχει, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Αυτά που έπρεπε να γίνουν στην πολύ αρχή στην Κίνα, δεν έγιναν. Οι υπεύθυνοι ας όψονται για αυτό. Εμείς όμως αυτά που μπορούμε να κάνουμε, θα τα κάνουμε; Ή είμαστε...«καλά θωρακισμένοι»;