Το κράτος έκανε σοβαρά λάθη εξαρχής με τον ιό και τώρα φοβάται μεταθέτοντας τις ευθύνες

TerriAnneAllen / pixabay

Η στιγμή είναι δύσκολη. Όλοι ανησυχούμε. Αν θέλετε όλοι φοβόμαστε διότι δε γνωρίζουμε με τι στην ευχή έχουμε να κάνουμε. Τι ιός είναι αυτός; Ο ένας αντικρούει τον άλλο ως προς την αντοχή του στις επιφάνειες και τον αέρα. Δε γνωρίζω αν είναι βιολογικό όπλο αλλά αν ήταν, θα το μαθαίναμε ποτέ; Πάντως είτε ως τέτοιο είτε ως αποτέλεσμα της καταβρόχθισης νυχτερίδων, είμαστε στο σήμερα.

Του Στρατή Μαζίδη

Ζούμε λοιπόν μια κατάσταση περίεργη. Ήδη στην πολλοστή ημέρα εγκλεισμού μας και έχουμε αρχίσει να φερόμαστε περίεργα. Αγριεύουμε. Προσέξτε τις αναρτήσεις και τα σχόλια ανθρώπων στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν υποστηρίζω τους ανθρώπους που βγαίνουν έξω άσκοπα αντί να μείνουν σπίτι. Κάνουν λάθος. Όταν διαπιστώνεις πως πατάς σε ναρκοπέδιο, ζυγίζεις πολύ δύσκολα τα βήματά σου. Ωστόσο δεν μπορώ να διαβάζω σχόλια του στιλ "πάρτε τους τη σύνταξη", "μπλοκάρισμα του λογαριασμού τους", "ανέβασμα στο taxis". Αυτά τα διάβασα. Το μόνο που δε διάβασα ακόμη είναι να τους εξαερώσουμε.

Αρχίζουμε λοιπόν και αγριεύουμε επικίνδυνα. Γινόμαστε άγρια θηρία. Ίσως πιο επικίνδυνοι από τον αόρατο εχθρό μας. Δημιουργείται μια ζούγκλα με επικάλυψη πολιτισμού και τεχνολογικής προόδου. Όταν θα περάσει αυτή η κρίση με τον Α ή Β τρόπο, όσοι ζούμε ή όσοι ζείτε, πολύ φοβάμαι ότι αρχίσετε να προβληματίζεστε πολύ στην κοινωνία που θα κληθείτε να κινηθείτε με τα νέα της ήθη και κανόνες. Μερίδα των περιορισμών ίσως να μην αρθεί αλλά και πολύ εύκολα θα αναστέλλονται ελευθερίες στο εξής.

Δεν κάνω τον έξυπνο, γράφω όμως κάποια λόγια από καρδιάς στους φίλους που εννέα χρόνια τώρα αποκτήσαμε έχοντας το θάρρος της γνώμης μας σε αυτή τη γωνιά. Έχω περάσει πολλά χρόνια στα δημόσια νοσοκομεία, τα ξέρω πολύ καλά όπως και το κυνικό τους ύφος απέναντι σε αυτόν που κινδυνεύει.

Πρέπει όμως να πούμε την αλήθεια γιατί αυτή θα μας απελευθερώσει. Όταν έχεις να λύσεις ένα πρόβλημα, κοιτάς σωστά τα δεδομένα.

Η κυβέρνηση λοιπόν έπραξε σοβαρά σφάλματα διότι απευθύνεται και σε ένα λαό, σημαντική μερίδα του οποίου, έγιναν κορωνολόγοι και κάνουν υποδείξεις ζητώντας κεφαλές επί πίνακι, όταν έπρεπε να ανησυχήσει,  αγρόν ηγόραζε. Ας μην ξεχνάμε ότι 20 ημέρες πριν κάποιοι καλοπερνούσαν σε μασκέ πάρτι ενώ στον Εβρο γινόταν το σώσε. Κι ακόμη γίνεται.

Στις 31 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ κ. Αρκουμανέας δήλωνε: «Συλλέγουμε και αναλύουμε όλα τα δεδομένα που έχουμε από όλο τον κόσμο και είναι δεδομένο ότι είμαστε σε απόλυτη ετοιμότητα… Είναι μια λοίμωξη με χαμηλή μεταδοτικότητα και μέτρια θνητότητα, σαν μια βαριά γρίπη. Άρα και να έρθει κάποια στιγμή στη χώρα μας, δε χρειάζεται να υπάρχει πανικός. Είμαστε έτοιμοι».

Την ίδια ημέρα ή μάλλον νύχτα συζητώντας με έναν καλό διαδικτυακό φίλο, που παρακολουθούσε μήνες τον κορωνοϊό και τα γενόμενα στη μακρινή Κίνα, έριξα πολύ διάβασμα για να γράψω ένα άρθρο που τελείωσα 3 τη νύχτα και δεκάδες καρτέλες ανοικτές.

Στον τίτλο του άρθρου σημείωνα ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά με τον κορωνοϊό. Το άρθρο μπορείτε να το δείτε εδώ. Μάζεψα τις ημερήσιες αναφορές του ΠΟΥ του τελευταίου 10ημερου του Ιανουαρίου και μερικές ακόμη στατιστικές παρουσιάζοντας την αλματική καθημερινή πρόοδο του κορωνοϊού.

Η Κίνα όμως ήταν...μακριά, ο Αρκουμανέας ήσυχος και ο Κικίλιας καλά θωρακισμένος. Προσωπικά πάντως έλαβα τα μέτρα μου και συμβούλευσα τα παιδιά μου αντίστοιχα στο σχολείο διότι ήξερα ότι υπάρχουν ασυμπτωματικοί που μεταδίδουν τον ιό. Ήταν στη μελέτη βρετανικού ινστιτούτου.

Οι πρώτες αναγκαίες και απαραίτητες πληροφορίες υπήρχαν. Οι ιθύνοντες αντί να ενημερώνουν, καθησύχαζαν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έγκαιρα η Ρωσία έκλεισε τα σύνορα με την Κίνα στην Απω Ανατολή ενώ στις 18/2 απαγόρευσε εντελώς την είσοδο στους πολίτες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας [λινκ].

Η Ελλάδα όμως ήταν απλά...καλά θωρακισμένη. Το πόσο καλά θωρακισμένη μπορεί να είναι μια χώρα που αν πάθεις κάτι καταλήγεις στο ράντζο ή χρειάζεσαι μήνες για μια εξέταση, ας το κρίνει ο καθένας μας.

Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει, ήταν να απαγορεύσει τις πτήσεις από και προς την Κίνα, είτε τις αφίξεις μέσω τρίτης χώρας. Ούτε αυτό έκανε, ούτε σε προληπτική καραντίνα έβαζε.

Όταν άρχισε η κρίση στην Ιταλία, η χώρα μας πάλι έκανε πως κοιμάται. Χάσαμε πόσες ημέρες για να απαγορεύσουμε αρχικά τις πτήσεις μόνο προς τη βόρεια Ιταλία [!], όχι όμως και τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια. Γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων που είχαν πάει στην Ιταλία και γύρισαν όταν άρχισε η κορύφωση του δράματος και επέστρεψαν κανονικά στις δουλειές τους. Για τέτοια κρατική οργάνωση μιλάμε. Ο Θεός έβαλε το χέρι Του.

Τελικά η συγκοινωνία με την Ιταλία έπαψε πριν λίγες ουσιαστικά ημέρες. Τώρα όμως ποιο το νόημα; 

Όσο για την Τουρκία; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Εκεί ο κορωνοϊός κάνει πάρτι ίσως μεγαλύτερο από την Ιταλίας σε λίγο καιρό.

Να θυμίσω ότι η κυβέρνηση δεν ήθελε να κλείσει τα σχολεία για να μην πληγεί ο τουρισμός. Δεν το λέω εγώ, το έγραψε ο γνωστός δημοσιογράφος κ. Αντώνης Φουρλής στη huffingtonpost.gr στις 9 Μαρτίου επικαλούμενος πληροφορίες από την κυβερνητική σύσκεψη την προηγούμενη ημέρα και δεν τον διέψευσε κανείς. Απεναντίας μάλιστα τα σχολεία έκλεισαν δύο ημέρες μετά.

Επίσης κάθε μέρα ακούμε να λαμβάνονται νέα μέτρα και το "σε δύο εβδομάδες θα ξέρουμε αν απέδωσαν". Έκτοτε έχουν περάσει ήδη δύο εβδομάδες.

Βλέπουμε μια κυβέρνηση να λέει άλλα σήμερα, άλλα αύριο, άλλα μεθαύριο. Το είδαμε με το κλείσιμο των σχολείων, το ζήσαμε και τώρα με τη δήθεν οικονομική βοήθεια προς όλους. Το βλέπουμε και σήμερα όπου τελικά όπως διαβάζουμε σε άρθρα άλλων ιστοσελίδων η κίνηση στα διόδια ήταν μειώμενη και δεν υπήρξε μαζική έξοδος [tvxs.gr]. Ποιος άραγε λέει...fake news;

Μια κυβέρνηση που επιβάλλει απαγορεύσεις, αλλά κλείνει τα μάτια όταν ευρωβουλευτές τις παραβιάζουν. Που λέει μείνετε μέσα, αλλά βουλευτές της βγαίνουν για ούζα ή υπουργός της πίνει ποτό με αστέρα του Χόλυγουντ.

Η τακτική είναι βλέποντας και κάνοντας. Σας αφήνω να φύγετε και μετά σας φοβερίζω ότι "ξέρουμε ποιοι πέρασαν τα διόδια". Αυτή η αποστροφή ενός δοτού υφυπουργού εμένα με γέμισε ανησυχία, ειδικά τώρα που φαίνεται ότι άδικα κατηγορήθηκε ο κόσμος. Αλλά κι αν ακόμη είχε αυξηθεί η κίνηση στα διόδια, τι θα τους κάνει; Ποιος εμπόδιζε την κυβέρνηση βλέποντας την "έξοδο", να την σταματήσει; Κανείς. Αλλά πρέπει να βρεθεί ο υπεύθυνος που θα δικαιολογήσει τα επόμενα μέτρα.

Τη μια λένε καθαρός αέρας και άσκηση, την άλλη κατηγορούν τον κόσμο. Συνεργάτες σε αυτό και τα ΜΜΕ για να δημιουργούν αίσθημα ενοχής που καταδιώκουν πολίτες με κάμερες και μικρόφωνα. Να, εσείς φταίτε και τώρα πρέπει να κάνουμε το Α, το Β, το Γ. Η διασπορά πάντως παρανόμως εισερχομένων στη χώρα δεν ενοχλεί ούτε διαδίδει προφανώς τον κορωνοϊό.

Σα να αφήνουν επιτήδες ορισμένα πράγματα για να έρθουν μετά ως τιμωροί.

Ο επικοινωνιακός χειρισμός της κρίσης, οι τρεμάμενες φωνές, οι μπαμπούλες της ενημέρωσης, οι τρομακτικές μουσικές, τα διαγγέλματα κτλ, δε μας συγκινούν. Όσοι έχουμε ψηθεί στα νοσοκομεία, συγκινούμαστε δυσκολότερα και τοις κείνων ρήμασι...ου πειθόμενοι.

Θα πει κανείς, είναι σωστό να γίνονται τώρα αυτές οι επισημάνσεις; Όταν χάνονται ζωές, όταν κάποιοι μπορεί να μην ξανασυναντηθούμε δίχως να έχουμε αποχαιρετιστεί, όταν δουλειές και οικονομία καταστρέφονται, είναι. Όταν πάει κάποιος καπετάνιος σε ένα πλοίο γνωρίζει ότι δε θα έχει συνέχεια μπουνάτσα. Όταν μάλιστα γίνονται σφάλματα, από το γραφείο πέφτουν κατσάδες. Για αυτό καλό θα είναι κάποιοι να ηρεμήσουν. Δύσκολο αλλά πρέπει να ηρεμήσουν και να περάσουν μια ηρεμία και στον κόσμο.

Αν λοιπόν ήθελε ο πρωθυπουργός και ο πολιτικός κόσμος γενικά να προστατευθεί ο ελληνικός λαός θα απαγόρευε εξαρχής μαχαίρι τα ταξίδια στις επικίνδυνες χώρες και πολύ νωρίτερα θα έκλεινε τα σύνορα της χώρας εξαιρουμένων των κατοίκων της χώρας που έτυχε να βρεθούν στο εξωτερικό, οι οποίοι μπαίνοντας θα υποβάλλονταν σε εξετάσεις και με καθεστώς καραντίνας. Βορειοκορεατισμός θα πει κανείς. Ναι, αλλά αυτό δεν ισχύει σήμερα; Αφού λοιπόν θα καταλήγαμε εδώ, διότι φαινόταν για όσους δεν έπιναν ντρινκς στα τέλη Ιανουαρίου και δε μιλούσαν ανεύθυνα έχοντας κρατικό σημαντικό πόστο, ε ας ερχόμασταν εξαρχής. Σήμερα θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση με λιγότερους διασωληνωμένους και νεκρούς. Μπορεί και κανέναν. Και με περισσότερο χρόνο για ακόμη καλύτερη οργάνωση. Η οικονομία και οι δραστηριότητες ίσως να μην είχαν νεκρωθεί.

Ένας παλιός καπετάνιος, συνάδερφος στο γραφείο συνήθιζε να λέει "καλύτερα να φοβάσαι παρά να ντρέπεσαι". Εμείς δε φοβηθήκαμε όταν έπρεπε. Ή μάλλον φοβηθήκαμε λάθος φόβο.