iXimus / pixabay |
Μετά από αρκετή έρευνα στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι δεν υπάρχει πραγματική πρόβλεψη παρά μόνο εικασίες για την πορεία διάδοσης του ιού και για τις πιθανότητες, μηδαμινές πια περιορισμού του από το να εξελιχθεί σε πανδημία.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Επίσης δεν υπάρχει πουθενά τεκμηριωμένη ανάλυση περί μείωσης του ρυθμού διάδοσης του ιού τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο ιός μάλλον ήρθε για να μείνει και φυσικά αν δεν υπάρξει κάποιο εμβόλιο θα σταματήσει όταν πια δεν υπάρχει άλλη "καύσιμη ύλη" όταν δηλαδή δεν βρίσκει πια ανθρώπους για να μολύνει.
Το τρομακτικό με τον ιό είναι ότι τα ποσοστά θνησιμότητας μπορεί να είναι μικρά αλλά αυξάνονται όσο περνάει η ηλικία και φτάνουν περίπου στατιστικά στο 14% για ανθρώπους που είναι πάνω από 80 ετών.
Ενα άλλο πολύ σημαντικό σε περίπτωση πανδημίας είναι να μπορείς να ελέγξεις τους ρυθμούς μετάδοσης για να μην έχεις ραγδαίες αυξήσεις σε κάποιες χρονικές στιγμές και να είναι πολύ δύσκολο να έχεις απαραίτητες δομές για να περίθαλψεις ένα πολύ μεγάλο αριθμό νοσούντων.
Το πιο όμως σημαντικό από όλα είναι ότι όπως και ο ίδιος έχω διαπιστώσει προσωπικά, το ξεχαρβαλωμένο σύστημα υγείας από τα μνημόνια και την κακοδιαχείριση κρύβει αρκετούς κινδύνους πολλές φορές κατά τη νοσηλεία των ασθενών.
Μπαίνεις για ένα απλό κρυολόγημα και καταλήγεις σε λίγες μέρες από ένα ανθεκτικό νοσοκομειακό μικρόβιο που τσιμπάς κατά τη νοσηλεία σου.
Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι τα δικά μας ποσοστά θνησιμότητας θα είναι πολύ μεγαλύτερα από το μέσο όρο όσο κι αν τα κρύψουν όσο κι αν τα φτιάσιδώσουν.
Γιατί δεν έχει καμία σημασία, καμία απολύτως, αν ο νεκρός πέθανε από τον ιό, από κάποια άλλη αιτία κατά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο η αφού επέστρεψε σπίτι του.
Οποιος είναι τόσο ηλίθιος που νομίζει ότι η πραγματικότητα θα μπορέσει να κρυφτεί όπως κρύβονται για πολλά χρόνια οι αυτοκτονίες σε μία εξαθλιωμένη χώρα θα εκπλαγεί δυσάρεστα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.