 |
| cosmix / pixabay |
Η πανδημία του κορωνοϊού ήταν ίσως η τελευταία ευκαιρία [σχήμα οξύμωρο] για την Ευρωπαϊκή Ενωση να σταθεί ως αυτό που σημαίνει το όνομά της, ένωση. Ήταν μια δυνατότητα να δείξει ότι έστω μπροστά στον κίνδυνο του θανάτου για χιλιάδες κόσμου και ακραίας φτώχειας εκατομμυρίων, προτάσσει μια φορά τον άνθρωπο.
Του Στρατή Μαζίδη
Η ελληνική κυβέρνηση ήδη έλαβε κάποια μέτρα που όμως άφησαν μεγάλη μερίδα κόσμου παραπονεμένη ενώ άλλοι εκλήθησαν να σηκώσουν επιπλέον βάρος δίχως να διασταυρωθεί αν θα αντέξουν.
Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο οι πρωθυπουργοί εννέα χωρών [Βέλγιο, Γαλλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία, Σλοβενία] ζητούν με κοινή επιστολή να εκδοθεί κορωνο-ομόλογο. Μαζί τους η επικεφαλής της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Απέναντί τους ένα μπλοκ βορείων χωρών της Ε.Ε με επικεφαλής τη συνήθη ύποπτη, Γερμανία.
Η Γερμανία αντιπροτείνει δανεισμό των χωρών που έχουν άμεση ανάγκη, όπως η Ιταλία, την αξιοποίηση των κεφαλαίων του ESM με τη μορφή της γνωστής από τις συζητήσεις για το ελληνικό πρόβλημα πιστοληπτικής γραμμής ECCL, μέσω της οποίας θα παρέχονται ελεγχόμενες πιστώσεις, οι οποίες θα δίδονται κάτω από ορισμένους όρους, δηλαδή μνημόνια!
Ρωτώ όμως τους φίλους κι αναγνώστες, αντέχουμε άλλα μνημόνια; Δέκα χρόνια τώρα μόνο χάνουμε. Από τα μνημόνια ουσιαστικά δε βγήκαμε διότι τις συνέπειές τους τις υφιστάμεθα - πληρώνουμε ακόμη. Όταν λοιπόν τελειώσει όλη αυτή η ιστορία με την όση ζημιά θα έχει αφήσει, και αν η Γερμανία μετά των δορυφόρων της δεν αλλάξει θέση, η [όποια] ελληνική κυβέρνηση, όπως και άλλες ευρωπαϊκές, θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα της επιβολής νέων σκληρών μέτρων ή της αποχώρησης από ένα νόμισμα που εξελίχθηκε σε φυλακή.
Τι μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για να περιορίσει τα ελλείμματα; Θα επιβάλλει περισσότερο ΕΝΦΙΑ [που πλέον θα έπρεπε να καταργηθεί]; Θα αυξήσει κι άλλο το φόρο στα καύσιμα; Θα πάει την προκαταβολή φόρου στο 200%; Θα επινοήσει κι άλλα παρανοϊκά τέλη; Τι;
Κι από ποιον θα τα εισπράξει; Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Και τι θα κάνει; Θα συνεχίσει τις κατασχέσεις; Θα βγάλει εναπομείναντα σπίτια σε πλειστηριασμό;
Αυτά αγαπητοί φίλοι είναι τα ερωτήματα της επόμενης ημέρας που δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Μια Ενωση από την οποία δε βρίσκουμε συμπαράσταση ποτέ, καθιστά ανούσια τη συμμετοχή μας. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα βρεθεί κυβέρνηση να προχωρήσει σε νέα μνημόνια ενόσω ζούμε ακόμη με τις συνέπειες των περασμένων.
Το πουλόβερ της Ε.Ε. ξηλώνεται. Ίσως μάλιστα η όποια κυβέρνηση να μη χρειαστεί να διαλέξει διότι δεν αποκλείεται άλλες χώρες με βαρύ φόρο απωλειών, όπως η Ιταλία αλλά πλέον και η Ισπανία να ανοίξουν την πόρτα της εξόδου. Βέβαια δεν πρέπει ποτέ να αποκλείουμε μια τακτική υποχώρηση της Γερμανίας σε ποσοστό χαμηλότερο του απαραιτήτου αλλά ενδεδειγμένου για να συμβιβαστούν οι ηγέτες των χωρών που πλήττονται. Ωστόσο η Ρώμη και η Μαδρίτη δεν έχουν να διαχειριστούν ποσοστά και αριθμούς, αλλά θανάτους πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
Σε κάθε περίπτωση καλό θα είναι να κάνουμε την προεργασία μας από τώρα κι αναζητώντας συμμαχίες για ένα πιθανό εναλλακτικό αύριο. Η στάση της χώρας στο θέμα τη φύλαξης των συνόρων και τα αυστηρά μαθήματα κυριαρχίας που παραδίδει το ΠΝ μας τις τελευταίες εβδομάδες έχουν πετύχει να μας δώσουν πόντους αξιοπιστίας.
O κορωνοϊός ως λοίμωξη αποτελεί κίνδυνο περισσότερο για τις ευπαθείς ομάδες. Η Ε.Ε. με όσα [δεν] έχουμε δει ως σήμερα ανήκει σίγουρα σε αυτές. Πιθανότατα να μην τα καταφέρει.