 |
| al-grishin / pixabay |
Οι ελληνικές κυβερνήσεις κάθε φορά που ζορίζονται ή χρειάζονται χρήματα, συνήθως τα εντοπίζουν σε συγκεκριμένες σίγουρες δεξαμενές. Αύξηση του ΦΠΑ, του φόρου στα καύσιμα, μεγαλύτερα βάρη στους ελεύθερους επαγγελματίες και φυσικά άρμεγμα των ιδιοκτητών ακινήτων.
Του Στρατή Μαζίδη
Η μονιμοποίηση του πάλαι ποτέ χαρατσιού ήταν το πρώτο πλήγμα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων ενώ η πλειοψηφία των νοικοκυραίων κατέστη ενοικιαστής του σπιτιού. Η ελληνική κυβέρνηση πανικόβλητη ούσα μπροστά στον κίνδυνο επανάληψης σκηνών Ιταλίας στη χώρα μας, χάνοντας πολύτιμο χρόνο στο ξεκίνημα της κρίσης του κορωνοϊού και φοβούμενη την πλήρη κατάρρευση του συστήματος υγείας, αποφάσισε να κατεβάσει το γενικό διακόπτη της οικονομίας.
Δυστυχώς, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου βιώνει τις συνέπειες του κορωνοϊού στην καθημερινότητά του και την εργασία του, η κυβέρνηση αντί να αναλογιστεί την ευθύνη της απέναντι στο σύνολο, τελικά με τις επιλογές της τεμάχισε την κοινωνία σε τρία τμήματα, α. αυτούς που βοήθησε, β. αυτούς για τους οποίους αδιαφόρησε [πλήθος ελευθέρων επαγγελματιών] και γ. εκείνους τους οποίους βύθισε, ήτοι τους ιδιοκτήτες ακινήτων που μισθώνουν τα ακίνητά τους.
Στη χώρα μας είναι παραξηγημένη η έννοια της ιδιοκτησίας και της εκμίσθωσης. Ότι ο Α νοικιάζει ένα διαμέρισμα ή ένα κατάστημα, δε σημαίνει πως είναι ζάπλουτος ούτε ότι εισπράττει ένα ποσό που ζαλίζει.
Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που διαβιούν από το ενοίκιο ή ενοίκια που εισπράττουν είτε συμπληρώνουν το εισόδημά τους για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Η οριζόντια επιβολή του κουρέματος κατά 40% ήταν άδικη κι άνιση. Δεν είναι το ίδιο όταν κάποιος εισπράττει 250 ευρώ το μήνα από ένα ενοίκιο με αυτόν που εισπράττει πχ 3500 ευρώ.
Πρώτη λοιπόν αλήθεια είναι το ότι η είσπραξη ενοικίου δεν αποτελεί τεκμήριο πλουτισμού ή πολυτελούς ζωής, αλλά για πολλούς διαβίωσης.
Δεύτερη αλήθεια το γεγονός πως μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών μένουν πλέον εκτεθειμένοι απέναντι στις υποχρεώσεις της ζωής τους που δεν μπορούν πλέον να καλύψουν.
Τρίτη αλήθεια αποτελεί το ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για αυτούς. Ερωτηθείς σχετικά το περασμένο Σαββατοκύριακο στο ΟΡΕΝ ο υπουργός Οικονομικών, έκανε πως δεν άκουσε καλά την ερώτηση και τελικά απάντηση δεν έδωσε. Απεναντίας υπήρξε και διακωμώδηση όταν στην αρχική ανακοίνωση ο υπουργός μίλησε για 4μηνη αναστολή των φορολογικών υποχρεώσεων των ιδιοκτητών διότι απλούστατα αυτήν την περίοδο δεν τρέχει καμία τέτοια υποχρέωση.
Η ΠΟΜΙΔΑ ζήτησε το ποσό που θα απωλέσουν οι ιδιοκτήτες να μεταφραστεί σε έκπτωση από το φόρο εισοδήματος και τον ΕΝΦΙΑ. Θα ήταν μια δίκαιη λύση.
Ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε το εξής. Είναι πρωτοφανές σε καταστάσεις κρίσης αντί να αναλάβει η Πολιτεία να ανακουφίσει τον κόσμο, να μεταθέτει το βάρος σε συγκεκριμένη μερίδα πολιτών, που ούτως ή άλλως τους έχει φορτώσει με σειρά υποχρεώσεων.
Θα αναρωτηθεί κανείς. Και οι εκμισθωτές που πλήττονται είτε γιατί έκλεισαν την επιχείρηση, το κατάστημα ή σταμάτησε η δουλειά τους, να μη βοηθηθούν; Φυσικά και να βοηθηθούν. Πώς; Με επιδότηση και του δικού τους ενοικίου όπως τόσων άλλων. Τόσο απλό.