Με πηχυαίους τίτλους μαθαίνουμε καθημερινά για τον τεράστιο αριθμό νεκρών από τον κορωνοιό στην Ιταλία. ‘Ηδη μετρήθηκαν σε μία ημέρα 368 νεκροί στην Ιταλία, δηλαδή περισσότεροι από οποιαδήποτε ημέρα της επιδημίας στο Wuhan της Κίνας.
Του Son Ofeon
ΠΗΓH https://www.euractiv.com/section/coronavirus/news/italy-hit-by-368-new-coronavirus-deaths-hospitals-in-crisis/
Με βάση τους μέχρι σήμερα θανάτους, η Ιταλία εμφανίζεται περίπου ως παράδειγμα προς αποφυγή, καθώς συγκριτικά με την Κίνα οι θάνατοι προέκυψαν πιο γρήγορα και σε περίπου ίσους αριθμούς, παρά την τεράστια διαφορά στους πληθυσμούς της Ιταλίας και της Κίνας.
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΘΑΝΑΤΩΝ ΑΝΑ ΧΩΡΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΘΑΝΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΑΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΚΟΡΟΝΟΙΟ
Η Ιταλία παρά την καραντίνα του πληθυσμού της φαίνεται να έχει απώλειες σαν να βρισκόταν στην 35η ημέρα της επιδημίας, ενώ ουσιαστικά βρίσκεται στην 20η ημέρα.
Μάλλον η περίπτωση της Ιταλίας είναι κάπως ξεχωριστή ή ίσως κάτι δεν γίνεται με επιστημονικό τρόπο.
Σύμφωνα με ανάλυση των στοιχείων για τους ασθενείς έως τις 12 Μαρτίου 2020 με βάση την ηλικία τους, το 38,5% του αριθμού αφορά τις ηλικίες άνω των 70 χρονών και το 37,5% τις ηλικίες από 51 έως 70 χρονών.
Το 76 % των κρουσμάτων είναι μεγαλύτεροι από 50 χρονών.
Το 38,5% των κρουσμάτων γεννήθηκαν πριν το 1950, δηλαδή δεν είναι εμβολιασμένοι με τα βασικά εμβόλια, που προβλέπονται σήμερα.
Στην Ιταλία ισχύει το πιο ασφυκτικό σύστημα υποχρεωτικών εμβολιασμών για τα παιδιά στην Ευρώπη.
Προβλέπονται υποχρεωτικοί εμβολιασμοί για 10 βασικές ασθένειες (Ma): Διφθερίτιδα, τέτανος, κοκκίτης,Ηπατίτιδα Β, Αιμόφιλος γρίπης τύπου Β,Πολυομυελίτιδα, Iλαρά, Παρωτίτιδα, Eρυθρά, Aνεμοευλογιά.
Η Ιταλία μάλλον προτίμησε να ακολουθήσει το αυστηρό πρόγραμμα εμβολιασμών των περισσοτέρων χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας για να “προστατεύσει” τις νεώτερες γενιές της.
Oι προβλεπόμενοι εμβολιασμοί ανά χώρα είναι υποχρεωτικοί (=Μα) ή προτεινόμενοι (=R). Η Ελλάδα καλύπτει υποχρεωτικά τα παιδιά για Διφθερίτιδα, Τέτανο,Κοκκίτη, Ηπατίτιδα Β και πολυομυελίτιδα (καθώς το εμβόλιο είναι κοινό με τις πρώτες τέσσερεις ασθένειες).
Από ό,τι φαίνεται, η προσπάθεια της ήταν επιτυχής.
Ενώ όμως το Ιταλικό κράτος φρόντισε με τέτοια επιμέλεια τις μικρές ηλικίες, κανένας αρμόδιος δεν σκέφθηκε ότι οι ηλικιωμένοι, όταν θα αρρωσταίνουν, θα αντιμετωπίζουν μικρόβια, που μέσω φυσικής επιλογής θα γίνουν ισχυρότερα και θα προκαλούν περισσότερες επιπλοκές στη νοσηλεία τους
Η ανθεκτικότητα του εμβολιασμένου πληθυσμού φάνηκε ξεκάθαρα από την πανδημία του κορωνοιού:
Eνώ το 63,92% του Ιταλικού πληθυσμού έχει ηλικία από 0 έως 54 χρονών, μόνο το 24% των ασθενών του κορωνοιού έχει ηλικία ως 50 χρονών.
Αυτό σημαίνει ότι η νοσηρότητα των άνω των 50 χρονών είναι 211% μεγαλύτερη από τη νοσηρότητα, που τους αναλογεί με βάση τα πραγματικά τους ποσοστά στο σύνολο του πληθυσμού.
Eνδέχεται η περίπου διπλάσια νοσηρότητα των άνω των 50 χρονών να υποδηλώνει την ταυτόχρονη νοσηλεία συζύγων για να φροντίζει ο ένας τον άλλο.
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο , είναι ανθρώπινο μεν, αλλά θα δημιουργήσει ηθικά διλήμματα στους γιατρούς, καθώς τα ποσοστά των ασθενών άνω των 70 ετών και των από 50 έως 70 ετών είναι περίπου ίσα.
‘Οταν οι δυνατότητες νοσηλείας εξαντληθούν, οι γιατροί και οι νοσηλευτές θα πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στη σωτηρία ενός “ασθενή¨, που νοσηλεύεται για να εξυπηρετεί ένα υπέργηρο σύζυγο και ενός πραγματικού ασθενή από 50 έως 70 ετών.
Και όταν φθάσουν στο σημείο αυτό, οι νοσηλευτές δεν θα πρέπει να εκπλαγούν αν και τα δύο μέλη της οικογένειας πεθάνουν διαδοχικά.
Στην ηλικία των 70 και κάτι οι ηλικιωμένοι σπάνια έχουν αντοχές για να παλέψουν για τη ζωή τους, όταν χάσουν το ταίρι τους.
Πολύ περισσότερο όταν το ζευγάρι αυτό είναι ηλικιωμένοι Ιταλοί και ζούσαν σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον στην εξοχή σαν τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα.
Κάτι παρόμοιο ίσως να μην το δούμε στη Γερμανία, την Αυστρία ή την Ολλανδία, όπου ισχύει το:
Οι Νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς !
Ο κορονοιός είναι ευκαιρία για να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι και σημασία δεν έχει μόνο πόσο θα ζήσουμε, αλλά και πώς θα ζήσουμε...