εξ αφορμής της πανδημίας του κορωναϊού και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τις κυβερνητικές εντολές, παρακαλώ θερμά να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με υπομονή, νηφαλιότητα, υπακούοντας στις οδηγίες των ειδικών και κυρίως με πίστη στο Θεό.
Είναι άγνωστα τα αίτια όλης αυτής της δοκιμασίας. Καλό είναι να μην προτρέχουμε βγάζοντας κενά συμπεράσματα. Εμείς, αξιοποιώντας τα ελάχιστα θετικά στοιχεία οφείλουμε να βγούμε κερδισμένοι. Ειδικά τώρα, την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εν όψει της Μεγάλης Εβδομάδος, έχουμε μία ευκαιρία περισυλλογής και εποικοδομητικής εσωστρέφειας. Η μέχρι τώρα εξωστρεφής πορεία μας δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια πορεία να καλυφθούν τα εσωτερικά μας κενά. Ευκαιρία να αποκαταστήσουμε ζημιές όχι μόνο στο χώρο που ζούμε, μα και ζημιές στο μέσα μας κόσμο-χώρο. Ευκαιρία να έρθουμε ψυχικά πιο κοντά στο συνάνθρωπό μας, τον οποίο ίσως και να αγνοούσαμε. Να έρθουμε πιο κοντά στα παιδιά μας, στους γονείς μας, στον-ην σύζυγό μας. Ευκαιρία να μελετήσουμε, κάτι που απουσιάζει από τη ζωή του σύγχρονου Έλληνα. Η γνώση του παρελθόντος συμβάλλει θετικά στη λύση προβλημάτων του παρόντος. Ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλά απ΄ όσα αγνοούμε. Πέρα όμως απ΄ αυτά είναι και ευκαιρία, πλησιάζοντας περισσότερο να γνωρίσουμε Αυτόν που είναι η πηγή της ζωής. Εκτός των ναών ως κτισμάτων, καθένας από μας ως κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος είναι και ναός του Θεού. Ο καθένας μας είναι και μια νοητή Εκκλησία. Σ’ αυτή την εκκλησία κανείς δε μπορεί να επιβάλλει μέτρα και όρους παρά μόνον εμείς οι ίδιοι. Ας την κάνουμε χώρο αδιάλειπτης προσευχής και επικοινωνίας μ’ Αυτόν που είναι η Αλήθεια, η Χαρά και η Αγάπη. “Η Αγάπη έξω βάλλει τον φόβο“. Κλείστε τα Μ.Μ.Ε. τα οποία σπέρνουν το φόβο και τον πανικό.
Στις Εκκλησίες μας, οι οποίες παραμένουν
ανοιχτές, μπορεί όποιος νοιώσει την ανάγκη να μπει και να απευθυνθεί
στο Χριστό μας, στην Παναγία μας, στους Αγίους μας, σύμφωνα με το “κατ’ ιδίαν προσευχή”
της κυβερνητικής εντολής. Το ίδιο και οι ιερείς μας, όχι απλά μπορούν
μα οφείλουν κατ’ ιδίαν, μόνοι δηλαδή εντός του Αγίου Βήματος, καθημερινά
να απευθύνουν δεήσεις και ικεσίες προς τον Οικτίρμονα Θεό, τον ιατρό
των ψυχών και των σωμάτων.
Παρακάλεσα τους ιερείς μας να εύχονται
συνεχώς για τους ασθενείς, για τους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό
των νοσοκομείων καθώς αυτοί σηκώνουν το μεγαλύτερο φορτίο και
εκτίθενται περισσότερο από κάθε άλλο σε κίνδυνο αψηφώντας ακόμη και τη
ζωή τους. Επιπλέον ζήτησα στην προσευχή τους να είναι καθημερινά και τα
αδέρφια μας-τα παιδιά μας, στρατιωτικοί και αστυνομικοί οι οποίοι τόσο
στον Έβρο, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα σηκώνουν το φορτίο της
περιφρουρήσεως των συνόρων μας.
Σας παρακαλώ όλους μην απελπίζεστε. ” Μη δειλιάσθω ημών η καρδία. Στήκετε και κρατείτε. Όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξις. Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών“. Ο δρόμος μπορεί να είναι σύντομος, μπορεί και μακρύς. Ό, τι κι αν είναι πρέπει να φτάσουμε στο τέλος, νικητές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ