 |
| papazachariasa / pixabay |
Το μεμπτό σημείο στην απόφαση της κυβέρνησης για την τέλεση των Θείων Λειτουργιών και των Ακολουθιών βρίσκεται στην πλήρη απαγόρευσή τους, καθώς αν και δεν αρμόζει ούτε συμβαδίζει με την Αλήθεια της ορθοδόξου πίστεως, δεν επιτράπηκε έστω η τέλεσή τους σε κάθε ναό με την παρουσία μόνο του ιερέα και του ψάλτη. Η δε ανακοίνωση της κυβέρνησης εν μέσω της νυκτός, αμέσως μετά την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου, φανερώνει έναν ξάγρυπνο πρωθυπουργό σε αναμονή αν χρειαστεί να καπελώσει άμεσα την απόφαση της Συνόδου. Να μην διαθέτει την υπομονή να ανακοινώσει την απόφαση το πρωί! Εκτός κι αν υπάρχουν κάποια άλλα δεδομένα στο όλο ζήτημα. Το δε καπέλωμα αποτελεί το δεύτερο μεμπτό σημείο της κυβερνητικής απόφασης, καθώς υποβαθμίζει αν όχι απαξιώνει την κρίση των Μητροπολιτών της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδας.
Κωνσταντίνος Μαργέλης
Επιπλέον, ο «πεφωτισμένος» κυβερνητικός τρόπος αντίδρασης καλλιεργεί ερωτηματικά όσον αφορά την αντιμετώπιση μίας μελλοντικής κρίσιμης απόφασης ενός ανεξάρτητου θεσμικού οργάνου. Καθώς όμως, οι παρελθούσες κυβερνήσεις έχουν ήδη εμπράκτως παγώσει ή περιθωριοποιήσει αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας προβάλλοντας διάφορες προφάσεις, πιθανόν να μην προκαλούσε ιδιαίτερη ενόχληση μία ακόμα «αντιδημοκρατική» κυβερνητική συμπεριφορά. Το χώνεμα εκ μέρους της κοινωνίας τέτοιου είδους αποφάσεων ίσως να είναι ακόμα πιο ανησυχητικό, γιατί δείχνει ότι τα αντανακλαστικά της έχουν εκφυλισθεί.
Επίσης, ουδείς αναφέρεται στη γύμνια των δημόσιων νοσοκομείων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς και σε υγειονομικό και ιατρικό εξοπλισμό. Ούτε και στο γεγονός ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία αδυνατούν να καλύψουν τέτοιου είδους και πλήθους περιστατικών, καθώς δεν τους συμφέρει οικονομικά να διαθέτουν σε αναμονή-αχρησία τον απαιτούμενο χώρο και εξοπλισμό για αυτές την αντιμετώπιση αυτών των σπάνιων-έκτακτων περιπτώσεων. Ο δε ενεργός αριθμός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στη χώρα μας είναι τραγικά υποδεέστερος σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν λάβουμε υπόψη τα αντίστοιχα πληθυσμιακά δεδομένα. Η ευθύνη της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που αριθμοποιεί την παροχή βασικών κοινωνικών αγαθών αποκρύπτεται έντεχνα, καθώς η άρχουσα ελληνική πολιτική τάξη την εφάρμοσε και την εφαρμόζει κατά γράμμα. Κατά τα λοιπά βέβαια, η κοινωνική υπευθυνότητα της πολιτικής ηγεσίας ξεχειλίζει.
Σύμφωνα με τα τελευταία προληπτικά μέτρα υγειονομικής προστασίας, επιτρέπεται να κυκλοφορούμε εκτός σπιτιού για την εκτέλεση σωματικής άσκησης, αλλά όχι περισσότερα από δύο άτομα μαζί και σε απόσταση μεταξύ τους ή για να βγάλει κάποιος μόνος του το σκυλάκι του βόλτα για να κάνει τα κακά του! Διαφορετικά θα τρώμε πρόστιμο 1.000 ευρώ! Μήπως το επόμενο μέτρο θα αφορά την απόσταση που θα έχουν τα μέλη μιας οικογένειας εντός του σπιτιού της; Και πώς θα γίνεται ο αυτός έλεγχος; Μήπως σε λίγο θα υπόκειται σε έλεγχο ή σε πρόστιμο και η διατύπωση κριτικής ή αντιθέτου τρόπου σκέψης, με πρόσχημα την προσπάθεια άσκησης δημόσιας επιρροής για καταστρατήγηση των ανακοινωθέντων μέτρων προληπτικής προστασίας; Ποια είναι τελικά τα όρια μεταξύ μέτρων ολοκληρωτικού χαρακτήρα και προληπτικών μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας;
Όσον αφορά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, κατά την διάρκειά της υπάρχει η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή του ίδιου του Θεού. Κατά την τέλεση των Αγίων Μυστηρίων, όπως για παράδειγμα του γάμου και της βαπτίσεως υπάρχει και πάλι η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή του ίδιου του Θεού. Δεν είναι απλές συναθροίσεις ή κοσμικές τελετές. Δεν είναι μία θεατρική παράσταση, ούτε ένα παρεΐστικο μάζεμα σε ταβέρνα. Σε περιπτώσεις πανδημιών κατά το παρελθόν τελούνταν λιτανείες λειψάνων Αγίων, περιφορές εικόνων Αγίων ή της Παναγίας, παρακλήσεις και αγρυπνίες.
Γιατί λοιπόν, συνεχίζεται η λειτουργία των φαγάδικων για παράδοση-delivery, στα οποία κανείς δεν ξέρει πώς ελέγχεται η τήρηση των ανακοινωθέντων απαραίτητων αποστάσεων; Γιατί συνεχίζεται η λειτουργία των super market ή των βενζινάδικων ή των pet shop ή των φούρνων, αφού στο ταμείο η απόσταση είναι μικρότερη των δύο μέτρων; Γιατί συνεχίζεται η πλήρης λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών όπου κόσμος πάει και έρχεται και οι λεγόμενες απαραίτητες αποστάσεις ξεκάθαρα δεν τηρούνται. Γιατί οι υπουργοί, οι βουλευτές και άλλα δημόσια πρόσωπα παραχωρούν συνεντεύξεις μπροστά σε συνωστισμένους ρεπόρτερ-δημοσιογράφους;
Μήπως στην τέλεση μίας Ακολουθίας ο παπάς και ο ψάλτης είναι αγκαζέ; Μήπως αν βρεθούν στον ναό δέκα πιστοί θα καθίσουν ο ένας δίπλα στον άλλο για να ζεσταθούν; Γιατί λοιπόν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά; Μήπως «ενοχλεί» η τέλεση της Θείας Λειτουργίας την «ορθόδοξη» πολιτική ηγεσία; Δεν γνωρίζει ποια είναι η διαφορά της με την προσωπική προσευχή; Είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί. Δεν είμαστε βουδιστές ή ινδουιστές ή μουσουλμάνοι. Σε αυτές τις θρησκείες δεν υπάρχει αντίστοιχη Θεία Λειτουργία. Δεν υπάρχει Θεία Κοινωνία. Γιατί το επίσημο ελληνικό κράτος, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, εξομοιώνει την τέλεση της Ορθόδοξης ελληνικής πίστης με εκείνη των υπολοίπων θρησκειών;
Όταν μεταλαμβάνουμε την Θεία Κοινωνία, μεταλαμβάνουμε Σώμα και Αίμα Χριστού. Δεν τρώμε ψωμάκι ή φαγάκι ή κρασάκι. Αν λοιπόν, αγωνιούμε για τυχόν μετάδοση μίας ασθένειας μέσω της Θείας Κοινωνίας τότε γιατί μεταλαμβάνουμε ως συνήθως το Πάσχα ή τον Δεκαπενταύγουστο που γίνεται χαμός; Γιατί προσκυνώντας φιλάμε τις εικόνες των Αγίων όταν μπαίνουμε σε μία εκκλησία; Γιατί πάμε στην Θεία Λειτουργία ως επί το πλείστον το Μεγάλο Σάββατο ή τον Δεκαπενταύγουστο που υπάρχει συνωστισμός;
Με αυτή την αγωνιώδη λογική κάθε φορά που πράττουμε κάτι από τα παραπάνω μπορεί να κολλήσουμε κάποια ασθένεια. Αφού το "κουταλάκι", όπως εσκεμμένα απαξιωτικά το ονομάσανε οι νεοφιλελεύθεροι και οι προοδευτικοί γνωστικιστές, περιέχει υπολείμματα από τα σάλια των προηγούμενων πιστών. Γιατί στις εικόνες τις οποίες προσκυνάμε παραμένουν ίχνη από τα υγρά των χειλιών όσων προσκύνησαν πριν από εμάς. Γιατί κατά την Θεία Λειτουργία, μπορεί κάποιος που βρίσκεται κοντά μας ή περνάει από δίπλα μας, να μας κολλήσει κάποια ασθένεια βήχοντας ή φτερνίζοντας.
Η στυγνή λογική αντιτάσσει ότι σήμερα έχουμε να κάνουμε με άλλες πιθανότητες να μεταδοθεί μία ασθένεια όπως ο κορωνοϊός, που βρίσκεται σε έξαρση ή έχει ανακοινωθεί ότι έχει λάβει χαρακτήρα πανδημίας. Μίας πανδημίας που σε χρονικό διάστημα τριών μηνών έχει κοστίσει τη ζωή σε 9.000 ανθρώπους, με ποσοστό θνησιμότητας 2-3%, τη στιγμή που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους 60.000 άνθρωποι από την εποχική γρίπη, με ποσοστό θνησιμότητας 4-5%. Βέβαια η διαφορά με τον κορωνοϊό λέγεται ότι έγκειται στην στατιστικά επιταχυνόμενη διάδοσή του. Τα ποσοστά ίασης όμως δείχνουν να είναι σημαντικά, εκτός βέβαια των ευαίσθητων υγειονομικά προσώπων, όπως άλλωστε και στην εποχική γρίπη. Μήπως λοιπόν, η συντονισμένη αντίδραση «πολεμικού» πανικού έχει ως στόχο να κρύψει την εμφανή αδυναμία του διεθνώς νεοφιλελεύθερου-αγοραίου πνεύματος δημόσιου υγειονομικού συστήματος της λιτότητας και των περικοπών να καλύψει τις έκτακτες υγειονομικές ανάγκες περίθαλψης των πολιτών; Όποιος δε τολμά να ζητήσει περισσότερα στατιστικά στοιχεία χαρακτηρίζεται ανεύθυνος.
Όμως αν ζυγίζουμε την πίστη μας με βάση τις πιθανότητες και την στατιστική, στην ουσία την αμφισβητούμε. Πιθανόν, να μας έχει επηρεάσει η ενασχόληση με το … στοίχημα, με την τράπουλα, με το χρηματιστήριο. Μήπως λοιπόν, να μην κοινωνήσουμε ξανά Σώμα και Αίμα Χριστού; Να μην προσκυνήσουμε ξανά φιλώντας την εικόνα ενός Αγίου; Να μην παραστούμε ξανά σε Θεία Λειτουργία; Όμως, στο σούπερ μάρκετ ή στο φαρμακείο ή στο Pet Shop ή στο φούρνο ή στο βενζινάδικο ή στο περίπτερο ή στο ψιλικατζίδικο θα πάμε. Γιατί προφανώς θεωρούμε ότι σε αυτούς τους χώρους είναι λιγότερες οι πιθανότητες να κολλήσουμε κάποια ασθένεια από έναν προηγούμενο επισκέπτη ή από τον εργαζόμενο, που μπορεί να έβηξαν ή να φτερνίστηκαν μπροστά στο ράφι ή στο προϊόν το οποίο εμείς μετά θα ακουμπήσουμε.
Τελικά, φοβόμαστε τόσο πολύ τον θάνατο που τόσοι Άγιοι, τόσοι Μάρτυρες, o ίδιος ο Χριστός δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο την φαιά μας ουσία ώστε να σκεφτούμε την «λογική» στατιστική πιθανότητα ύπαρξης μίας πνευματικής αιώνιας ζωής;
Κατά πόσο λοιπόν, πιστεύουμε μέσα μας ότι ο Χριστός είναι ο Θεάνθρωπος, ο πανταχού παρών, ο παντοδύναμος. Γιατί να γιορτάσουμε την Ανάστασή Του τον επόμενο μήνα, αφού κατά βάθος ίσως και να μην πιστεύουμε ακράδαντα ότι αναστήθηκε. Ή μήπως μας βολεύει να λέμε ότι πιστεύουμε για να τρώμε αρνί και κατσίκι την επόμενη μέρα;
Γιατί τον Δεκαπενταύγουστο να γιορτάσουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου; Μήπως τελικά πέθανε όπως κάθε άλλος άνθρωπος; Μήπως βλέπει τα ραδίκια ανάποδα; Τελικά, ακούει τις προσευχές μας; Κάνει όντως θαύματα; Ή μήπως μας βολεύει να έχουμε μία ακόμα αργία απολαμβάνοντας ένα λαχταριστό master-chef τραπέζι;
Γιατί να γιορτάσουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου σε λίγες μέρες; Κατά πόσο πιστεύουμε στην Θεία σύλληψη και στο Αειπάρθενο της Παναγίας; Αλλά φέτος άλλαξαν τα δεδομένα, εξαιτίας της σθεναρής και υπεύθυνης στάσης της "ελληνορθόδοξης» πολιτικής μας ηγεσίας, σύσσωμης.
Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια; Ελευθερία ή Θάνατος; Μάλλον κοκούνινγκ, όπως μας προέτρεψε η σθεναρή-υπεύθυνη πολιτική μας ηγεσία.
Λευκάδα, 19 Μαρτίου 2020
Υ.Γ.
Μήπως οι σκέψεις του κειμένου φανερώνουν θρησκευτικό ζηλωτισμό; Μήπως βρίσκονται υπό καναπεδίστικη επαναστατική διάθεση πίσω από μία οθόνη και ένα πληκτρολόγιο; Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα και ταυτόχρονα φέρει το «βάρος» της διατύπωσης της άποψής του. Ή μήπως έχουν έναν εγωιστικό σκοπό, δηλαδή την αποκόμιση κάποιων like; Προσωπικά έχω απενεργοποιήσει τον λογαριασμό μου στο ιδιωτικά ελεγχόμενο βιβλίο προσωπικότητας, κοινώς facebook, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Επίσης, παρακαλώ την διαχείριση της ιστοσελίδας να απενεργοποιήσει αν είναι τεχνικά δυνατό την δυνατότητα να κάνει κάποιος αναγνώστης like στο άρθρο. Αν όχι, τότε παρακαλώ αναγνώστες που τυχόν θα επιθυμήσουν να κάνουν like να μην το κάνουν.