Τρία ανησυχητικά σημεία: Η απώλεια ψυχραιμίας του Τσιόδρα, το unfair και το ποσοστό του 260%

OrnaW / pixabay

Ο καθηγητής κ. Τσιόδρας, μια συμπαθής και ήρεμη προσωπικότητα, ήταν φανερό ότι κατά την ενημέρωση της 18ης Μαρτίου εμφάνισε σημεία απώλειας ψυχραιμίας διαπράττοντας, κατά την ταπεινή μου άποψη ένα unfair κατά συναδέρφων του. 

Του Στρατή Μαζίδη

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 24ωρα αρκετοί ειδικοί στο χώρο της υγείας εκφράζουν την ανησυχία τους για τον τρόπο προσέγγισης από την πλευρά της Πολιτείας της πανδημίας. Με επιστημονική τεκμηρίωση, ευπρεπές ύφος και κατανοητό τρόπο υποστηρίζουν ότι η χώρα μας διαπράττει το λάθος της Ιταλίας με το να πραγματοποιεί τεστ σε ασθενείς που βρίσκονται πλέον σε σοβαρή κατάσταση και λίγο πριν τη νοσηλεία.

Θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό αρκετοί φορείς / ασθενείς μπορούν να μεταδώσουν τον ιό εν αγνοία τους, ιδίως οι νεώτεροι, όπως συνέβη στην Ιταλία.

Φυσικά ο κ. Τσιόδρας έχει κι αυτός το δικαίωμα να υποστηρίξει την στρατηγική της κυβέρνησης και μια έτερη επιστημονική άποψη. Στο τέλος θα φανεί ποια ήταν η πλέον ενδεδειγμένη. Εκτιμώ όμως ότι φράσεις όπως η παρακάτω είναι άστοχη:

Ακούγονται πολλά από κάποιους έγκριτους συναδέλφους, οι οποίοι αποστέλλουν επιστολές με δραματικές εκκλήσεις στην πολιτική ηγεσία του τόπου, στις οποίες, θα μου επιτρέψετε να πω ότι δυστυχώς μιλούν με ανακρίβειες και διαδίδουν fake news σχετικά με τη διασπορά της νόσου όσον αφορά τον γενικό πληθυσμό. Δηλαδή πως γίνονται απειροελάχιστα τεστ και πως οδηγούμαστε σε Ιταλίας.

Καταρχήν απεχθάνομαι τον όρο fake news, ελληνικές λέξεις δεν υπάρχουν; Κατά δεύτερον πως γίνεται κάποιος να είναι ταυτόχρονα έγκριτος και διασπορέας ψευδών ειδήσεων που μιλά με ανακρίβειες; Το έγκριτο με το ανακριβές δεν παντρεύονται. Δεν μπορείς να είσαι λεπτός και παχύς ούτε ψηλός και κοντός.

Και είναι κρίμα διότι συνάδερφοί του, τουλάχιστον όσους προσωπικά άκουσα ή διάβασα, δεν τον απαξίωσαν. Φυσικά κανείς δεν παραβλέπει ότι ο κ. Τσιόδρας βρίσκεται στο πόδι όλο το 24ωρο και ενδεχομένως αναπαύεται από καθόλου έως ελάχιστα. Επίσης δίνει έναν πόλεμο με τα υπάρχοντα μέσα, ωστόσο ευελπιστώ ότι θα διορθώσει την παραπάνω αδικία.

Δεν προξενεί κακό η διαφορετική άποψη ούτε τρομάζει περισσότερο από τις απανωτές πρωτόγνωρες απαγορεύσεις.

Ο ίδιος λίγο παρακάτω ανέφερε:

Εμείς πέραν των ανωτέρω που σας είπα, χρησιμοποιούμε και μαθηματικά μοντέλα, που έχουν ως βάση τους τα χαρακτηριστικά του ιού, τα σοβαρά νοσηλευόμενα περιστατικά και τους θανάτους.  Σε αυτά τα μοντέλα δουλεύει ειδική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, υπό την κυρία Βάνα Σύψα, από το εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής.  Η κυρία Σύψα έχει τεράστια εμπειρία στον τομέα αυτό και παγκόσμια αναγνώριση. Η εκτίμηση από την ομάδα της κυρίας Σύψα, είναι πως βάσει των νέων ως τώρα δεδομένων, έχουμε περίπου 2.000 με 3.000 περιστατικά στον πληθυσμό, αλλά με αρκετή αβεβαιότητα.

Δηλαδή αν αφαιρέσουμε τα 418 κρούσματα, έχουμε περίπου 1.600-2.600 ορφανά κρούσματα, τα οποία ενδεχομένως έχουν μεταδώσει τον ιό σε άλλους και ίσως ακόμη να τον μεταδίδουν τόσο αυτοί όσο και οι άλλοι παρά τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα;

Έχω όμως κι άλλες ερωτήσεις.

Για ποιο λόγο αυξάνονται τα μέτρα καθημερινά αφού όλα πάνε...καλά; Δεν ελήφθησαν τα πρώτα μέτρα και θα περιμέναμε τις κλασικές δύο εβδομάδες; Επικοινωνιακό τέχνασμα καθώς η κυβέρνηση έχει πράξει σημαντικά σφάλματα [πχ χαρακτηριστική απώλεια χρόνο στην απαγόρευση ταξιδίων από/προς Κίνα - Ιταλία, μη κλείσιμο συνόρων με Τουρκία κ.α.] για να φανεί αποφασιστική και αποτελεσματική ή φοβούνται κάτι άλλο;

Επίσης τι ισχύει τελικά με τον ιό; Αντέχει στον αέρα ή όχι; Πόσο ζει στις επιφάνειες; Κάθε μέρα ακούμε και κάτι διαφορετικό. Επικρατεί σύγχυση αλλά πολύ φοβάμαι πως δεν υπάρχουν ακόμη ξεκάθαρες απαντήσεις.

Άραγε πόσοι έλεγχοι γίνονται; Τα 418 είναι στα 1.000; Στα 10.000; Στα 15.000; Υπάρχει διαφορά που όλοι αντιλαμβανόμαστε.

Και έρχομαι σε μια τελευταία ερώτηση η οποία μπορεί να απαντά στη ραγδαία αύξηση των μέτρων ενώ θα προβληματίσει τους λάτρεις των μαθητικών και των ποσοστών:

14-3-2020 νοσηλευόμενοι 57 - διασωληνωμένοι  5

15-3-2020 νοσηλευόμενοι 51 - διασωληνωμένοι  8

16-3-2020 νοσηλευόμενοι 65 - διασωληνωμένοι  9

17-3-2020 νοσηλευόμενοι 70 - διασωληνωμένοι 11

18-3-2020 νοσηλευόμενοι 79 - διασωληνωμένοι 13

Δηλαδή οι νοσηλευόμενοι αυξήθηκαν κατά 39% από τις 14/3 έως τις 18/3  και 55% από τις 15/3 όπου κάποιοι είχαν λάβει εξητήριο.

Οι διασωλημένοι αυξήθηκαν κατά 260% [5>13] σε τέσσερις ημέρες. Μήπως αυτό είναι που αρχίζει να προβληματίζει;

Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας είχε ένα προβληματικό σύστημα υγείας εδώ και δεκαετίες που όμως στα χρόνια του μνημονίου διαλύθηκε εντελώς. Αυτό ας είναι ένα από τα μαθήματα που πάρουμε όταν τελειώσει αυτή η ιστορία, ότι δηλαδή χρειαζόμαστε ένα καλό δημόσιο σύστημα υγείας για όλους μας.

Φοβάμαι πως τα παράπανω είναι δυσοίωνα σημεία. Μακάρι η κινητοποίηση μερικές ημέρες νωρίτερα σε σχέση με την Ιταλία να αποδειχθεί σωτήρια.