Victoria_Borodinova / pixabay |
Βρισκόμαστε υπό την επήρεια μιας συστηματικής και οργανωμένης αποπληροφόρησης. Και μολονότι δεν υπάρχουν απλώς ίχνη της πολιτικής απάτης και δεν χρειάζεται να είμαστε ιχνηλάτες ή "ινδιάνοι", για να αντιληφθούμε ότι μας κοροϊδεύουν, χειροκροτούμε το αυτονόητο και αποδεχόμαστε την πολιτική γαϊδουροσύνη ως αυθεντία.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Χειροκροτούμε πολιτικούς της περιορισμένης ευθύνης, της έλλειψης αυτοσυνειδησίας και αυτογνωσίας. Εθιζόμαστε και αρκούμαστε στα ψιχία της ισχνής ελπίδας.
Ιδανικοί αυτόχειρες. Και χάνοντας την πραγματικότητα, χάνουμε τη μόνη δυνατότητα πρόσβασης στην προοπτική. Γιατί φρόντισαν όλοι αυτοί οι "κληρονόμοι" και μη του πολιτικού καιροσκοπισμού να ενδύονται την αλαζονεία και να ενσπείρουν το φόβο στο λαό.
Στον τόπο μας ευδοκιμούν αλαζονεία και φόβος.
Καλλιεργούνται πολιτικός, πνευματικός και ψυχικός υποσιτισμός. Υπάρχει εδραιωμένο ως καθεστώς κάτι το αναυθεντικό, μια καπηλεία αφομοιωμένη, ώστε να μη γίνεται αντιληπτή. Κι όσοι αρθρώνουν λόγο αντίθετο με τον αρρωστημένο εθισμό μας στην πολιτική απάτη ή αντίκειται στο βολικό μας μικρόκοσμο, χαρακτηρίζονται αντιδραστικοί ή και γραφικοί.
Πότε θα δρασκελίσουμε τα πτώματα των ελπίδων και θα απαλλαγούμε από τον ηθελημένο στραβισμό μας;
Ζούμε την πολιτική φρενίτιδα. Ζούμε την πτώχευση της κοινωνίας, ακόμα και των ονείρων μας, καταμεσίς στην ανερμάτιστη πολιτική αφθονία. Εχουμε εθιστεί να συναλλασσόμαστε με κάλπικες αξίες και να καταφεύγουμε σε λύσεις απελπισίας. Ομως, οι "λύσεις απελπισίας" είναι καταργήσεις βίαιες των προβλημάτων, που περίπου ισοδυναμούν προσωπική και εθνική αυτοκτονία...