 |
| USS Theodore Roosevelt. Photo by Mass Communication Specialist Seaman Alex Millar/US Navy |
Επανέρχομαι στο ζήτημα του αεροπλανοφόρου, επειδή είναι χαρακτηριστικό εσφαλμένου τρόπου διοίκησης.
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Η διοίκηση ενός μεγάλου Οργανισμού/Μονάδος/Πλοίου, πόσο μάλλον ενός από τα μεγαλύτερα αεροπλανοφόρα του κόσμου (332 m - 104,600 long tons -117,200 short tons), με 4.800 μέλη πληρώματος, είναι ένα πολύπλοκο έργο που απαιτεί από την ηγεσία τους να έχει αναπτύξει τις εξής ικανότητες πέραν των άλλων:
1. Πρόβλεψης καταστάσεων/κινδύνων
2. Λήψης προληπτικών μέτρων
3. Σωστής εκτίμησης καταστάσεων που αφορούν το εσωτερικό και το εξωτερικό περιβάλλον του πλοίου, την αποστολή του αλλά και του διεθνούς περιβάλλοντος επιχειρήσεων.
4. Διαχείριση κινδύνων
5. Εφαρμογή διαχειριστικών /αντιδραστικών ενεργειών
6. Ανάληψη κατασταλτικών δράσεων
7. Επικοινωνία προς το εσωτερικό του Οργανισμού/ Πλοίου και προς το εξωτερικό περιβάλλον.
Σε όλα αυτά απέτυχε ο κυβερνήτης του Ρούσβελτ.
1. Παρά τα γεγονός ότι η ίωση είχε εξαπλωθεί στην Κίνα και είχε αρχίσει να εξαπλώνεται ταχύτατα στην Ασία, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα προστασίας του πλοίου κατά την επίσκεψή του στο Βιετνάμ.
Θα έδειχνε πραγματικά σθένος και υψηλής ευθύνης διοίκηση, εάν εισηγείτο στην ηγεσία του να μην πάει στο Βιετνάμ λόγω των προφανών κινδύνων από την ίωση ή εάν εντέλλονταν να πάει, να μην έχει καμία επαφή με την ξηρά. Και εάν η ηγεσία του ηρνείτο την μη επαφή με ξηρά, να λάβει τα δέοντα περιοριστικά μέτρα ασφαλείας για την συγκεκριμένη κατάσταση, που να περιόριζαν στο ελάχιστο δυνατό την έκθεση του πλοίου και του πληρώματος (όπως έκανε την ίδια περίοδο το Κινέζικό αεροπλανοφόρο που ναυλοχούσε σε λιμάνια υψηλότατου μάλιστα κινδύνου). ΔΕΝ ΤΑ ΕΛΑΒΕ
2. Παρά το γεγονός ότι ο κίνδυνος ήταν μεγάλος και πιθανός, δεν προέβη έγκαιρα σε μέτρα για διαχείριση κινδύνου από πιθανή ίωση κάποιου μέλους του πληρώματος, ώστε αφενός μεν να αιτηθεί έγκαιρα ενίσχυση του ιατρικού προσωπικού και εύλογο αριθμό υγειονομικού υλικού και τεστ για τον κορονοϊό. Ούτε έλαβε την ευθύνη να αποβιβάσει άμεσα και με δική του εντολή (ο κυβερνήτης ενός π.πλοίου έχει την αδιαμφισβήτητη ευθύνη και αρμοδιότητα), τους λίγους αρχικά που είχαν νοσήσει, για νοσοκομειακή περίθαλψη στη ξηρά (είχε αεροπλάνα και μέσα για να τους αποβιβάσει έγκαιρα) και για μείωση των πιθανοτήτων ταχείας μετάδοσης της ίωσης.
3. Δεν προέβη έγκαιρα σε γενική απολύμανση του πλοίου (παρ όλες τις δυσκολίες λόγω της διαμόρφωσης και των λειτουργιών του), όπως ακριβώς έκανε το κινέζικο αεροπλανοφόρο που ναυλοχούσε όλη αυτήν την περίοδο σε λιμάνια τα Κίνας και αντιμετώπισε επιτυχώς τα προβλήματα έκθεσης με γενική απολύμανση και άλλα περιοριστικά μέτρα
4. Όταν κατάλαβε την έκταση του προβλήματος (και είχαν βρεθεί ήδη 80 μέλη με ίωση), ήταν πλέον αργά για να ελέγξει την μετάδοση άμεσα και με αποτελεσματικό τρόπο και μπήκε στον φθίνοντα κύκλο απόφασης, με δίλημμα τι είναι λιγότερο κακό.
5. Και γι αυτόν το λιγότερο κακό ήταν να αιτηθεί την εκκένωση του αεροπλανοφόρου και την απόσυρσή του από την επιχειρησιακή δράση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
6. Δεν αντιλήφθηκε ότι με την αναφορά του εξέθετε όλο το πλοίο και το Αμερικανικό Ναυτικό, για την ετοιμότητα ενός πλοίου το οποίο είναι φτιαγμένο για να ανταποκρίνεται σε κάθε είδους απειλή, βιολογικό ακόμη και πυρηνικό πόλεμο.
7. Δεν αντιλήφθηκε επίσης, ότι ο ανεύθυνος τρόπος χειρισμού της αναφοράς του, θα εξέθετε όλες τις ΗΠΑ για την αδυναμία τους να χειρισθούν την κατάσταση.
8. Ότι από πλευράς συμβολισμών δε, το μεγαλύτερο και πλέον σύγχρονο αεροπλανοφόρο του κόσμου υπέστειλε στην ουσία την Πολεμική του Σημαία, λόγω κακής διοίκησης, ενώ την ίδια στιγμή το κινέζικο αεροπλανοφόρο δεν ολιγώρησε μπροστά στους κινδύνους, με σωστή διοίκηση, εκτίμηση καταστάσεως και κατάλληλα προληπτικά μέτρα.
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΔΙΑΠΑΛΗ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
9. Η σύγκριση αυτή μεταξύ των δύο αυτών αεροπλανοφόρων ήταν δεδομένο ότι θα γινόταν, από την στιγμή που υπήρξε η διαρροή αυτής της αναφοράς και αποτελεί μεγάλο πλήγμα για τις ΗΠΑ στο “Power Game” που παίζεται στην Ασία και ιδιαίτερα στην Κινεζική Θάλασσα, ως νέα ενισχυμένη στρατηγική πλέον των ΗΠΑ στην περιοχή.
10. Η κακή αυτή διαχείριση από πλευράς κυβερνήτη αλλά και από πλευράς της Διοίκησης του, η οποία τον ανακάλεσε βιαστικά, με δημοσιοποίηση όλων των αναφορών και με τηλεοπτικές δηλώσεις για πολιτική κάλυψη και μετάθεση ευθυνών, είναι αυτό που εκλαϊκευμένα θα λέγαμε «ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ». Ξεγύμνωμα δηλαδή των αδυναμιών που υπάρχουν όχι μόνο σε όλο το Administration αλλά και συνολικά στο Αμερικανικό Σύστημα Διοίκησης και Λήψης Αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα, τα τελευταία χρόνια επί Trump.
11. Και αυτό είναι που με τρομάζει:
Μήπως οι ΗΠΑ πληγωμένες από αυτό το πολιτικοστρατιωτικό ξεκατίνιασμα, που δείχνει την ευτέλεια της σημερινής Αμερικανικής πολιτικής και με την σύγκριση που γίνεται με τους Κινέζους, θεωρήσουν αναγκαίο να αποδείξουν ότι εξακολουθούν να ηγούνται και να είναι πανίσχυρες, με ενίσχυση στρατιωτικών δράσεων σε ήδη υπάρχοντα μέτωπα (βλέπε Μέση Ανατολή - Ιράκ – Συρία – Ιραν ακόμη και Λιβύη) ή να ανοίξουν ακόμη και καινούρια στην Ασία για λόγους προβολής ισχύος και μόνο, με σκοπό την αναστροφή των δημιουργηθεισών εντυπώσεων (μην ξεχνάμε ότι μπαίνουμε σε σκληρή προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ).
Και τότε θα πεθάνουν σίγουρα πολλοί άνθρωποι, πολλοί άλλοι θα εγκαταλείψουν τις εστίες τους και μια νέα πληγή θα ανοίξει στις ήδη χαίνουσες πληγές της ανθρωπότητας.
Όλα αυτά θα έπρεπε να τα σκεφθεί ο Κυβερνήτης του Ρούσβελτ, όταν τόσο ανεύθυνα άφηνε να διαρρεύσει η αναφορά αποποίησης των ευθυνών του, όσο και αν η πρώτη και επιφανειακή δημόσια εικόνα είναι ότι τον αγαπάει το πλήρωμά του.
Είναι δύσκολο το έργο του Κυβερνήτη και όχι για λαϊκό εντυπωσιασμό και δημόσια κατανάλωση.