Πολιτική «τετελεσμένων»; Πριν ένα μήνα, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στον Έβρο από χιλιάδες μετανάστες (με τουρκική υποκίνηση και βοήθεια), η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε το πάγωμα για ένα μήνα της κατάθεσης αιτημάτων χορήγησης ασύλου. Αμέσως, όλο το φιλομεταναστευτικό λόμπυ και η μεταναστευτική «βιομηχανία» της Ευρώπης ξεσπάθωσε κατά της Ελλάδας με υποτιμητικό και χυδαίο τρόπο υιοθετώντας σχεδόν όλα τα τουρκικά fake news.
Χθες, και ενώ ο κορωνοϊός μονοπωλεί πλέον την επικαιρότητα, ήρθε η άρση αυτού του μέτρου για όλους ανεξαιρέτως που συνεχίζουν απρόσκοπτα να καταφτάνουν παράνομα στην Ελλάδα. Τι άλλαξε άραγε από τότε, πέρα από την συνεχή πίεση από το εντός κι εκτός Ελλάδας φιλομεταναστευτικό λόμπυ και τις εντολές των Βρυξελλών προς την ελληνική κυβέρνηση;
Πρόκειται απλά για μια ακόμα ελληνική υποχώρηση; Ή μήπως, ευκαιρίας δοθείσης εξαιτίας της λαϊκής καραντίνας, η κυβέρνηση, επανήλθε στο πνεύμα του αμφιλεγόμενου «Μεταναστευτικού Συμφώνου» του ΟΗΕ και στη δική της διακηρυγμένη «λογική» των ελεγχόμενων ανοιχτών συνόρων με ασφαλή διακίνηση παράνομων μεταναστών και της διάχυσής τους σε δεκάδες μικρές ή μεγάλες δομές ανά την επικράτεια;
Το σίγουρο είναι ότι στην εποχή της πανδημίας και του υποχρεωτικού κοινωνικού αυτοπεριορισμού των Ελλήνων η κυβέρνηση χειρίζεται το μεταναστευτικό με τρόπο δημιουργίας τετελεσμένων γνωρίζοντας ότι σε συνθήκες κανονικότητας δεν θα τα δεχόταν ο ελληνικός λαός και οι τοπικές κοινωνίες. Και αυτό δημιουργεί ηθικό και πολιτικό θέμα για την κυβέρνηση που κάποια στιγμή, όταν θα νικηθεί ο κορωνοϊός, θα το βρει μπροστά της πιο έντονο.