Τα σχολεία είναι ένας τομέας που εθίγη άμεσα από το κατέβασμα των ρολών της ελληνικής κοινωνίας σε μια καμπή που είχε ήδη ξεπεράσει πάνω από το μισό και αχνοέβλεπε τις διακοπές του Πάσχα όταν τελικά έκλεισαν περίπου τρεις εβδομάδες νωρίτερα.
Του Στρατή Μαζίδη
Το μείζον για τα παιδιά θα είναι να μη χαθεί η χρονιά, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει μια κάποια παράταση της φετινής, έναν περιορισμό της ύλης [άλλωστε αυτά που κάναμε στο Γυμνάσιο, έχουν έρθει στο Δημοτικό κι όσα μάθαμε στο Λύκειο έχουν κατέβει στο Γυμνάσιο] και φυσικά το να ξεχάσουμε για φέτος τις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς. Δε θα έρθει το τέλος του κόσμου αν κάποιες τάξεις δεν έχουν προαγωγικές εξετάσεις.
Η πλατφόρμα είναι αλήθεια ότι άργησε να στηθεί και πως θα έπρεπε να υπάρχει προ πολλού. Δε γνωρίζω το κόστος της συντήρησης μιας τέτοιας διαδικτυακής πύλης, ωστόσο είναι φανερό ότι οι ανάδοχοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Όταν σχεδιάζεις να ανεβάσεις κάτι στο ίντερνετ, το τρέχεις πρώτα δοκιμαστικά αρκετό διάστημα, διαπιστώνεις τις αστοχίες, βλέπεις τις αντοχές του, εντοπίζεις τι χρειάζεται βελτίωση.
Όταν δοκίμασα την περασμένη Δευτέρα να γράψω τα παιδιά μου, κυριολεκτικά έχασα την υπομονή μου. Χρειάστηκα πάνω από μία ώρα γιατί όλο έπεφτε το σύστημα. Μετά αφού τα κατάφερα και μπήκα, έπρεπε να χαθώ στο που και τι πρέπει να πατήσω, περιμένοντας φυσικά αρκετό χρόνο για να ανοίξει η επόμενη σελίδα,...αν άνοιγε. Φίλοι εκπαιδευτικοί μου σχολίαζαν κι αυτοί τα δικά τους προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Ωστόσο τα τελευταία 24ωρα η πρόσβαση έχει βελτιωθεί. Χρειάζεται βέβαια η αρετή της υπομονής αλλά τα πράγματα δείχνουν ότι βαίνουν σε καλύτερο δρόμο. Αρκεί φυσικά η προσπάθεια να συνεχιστεί. Χρειάζεται να αυξηθεί η ταχύτητα που φορτώνει η πλατφόρμα, μια απλούστευση του μενού στις επιλογές της ηλεκτρονικής τάξης και η διόρθωση κάποιων ηλεκτρονικών αστοχιών που διαπιστώνεται σε ορισμένες πτυχές.
Σε αυτό το πρώτο διάστημα είναι όλοι λίγο μουδιασμένοι και μπερδεμένοι. Μαθητές, γονείς και καθηγητές. Ψάχνουν και ψάχνονται. Αρκετός κόσμος ακόμη δεν έχει ενταχθεί στην πλατφόρμα.
Δε γνωρίζω τι μπορεί να προσφέρει άμεσα και ουσιαστικά, ωστόσο το γεγονός είναι ότι τα παιδιά μετά από τρεις εβδομάδες καλούνται εκ νέου να απασχοληθούν, να θυμηθούν και να ανταποκριθούν σε υποχρεώσεις.
Χρειάζεται ακόμη χρόνος. Από όλους και για όλους. Το ποτήρι από μισοάδειο, αρχίζει να φαίνεται μισογεμάτο. Εντούτοις όταν παρέλθει η πανδημία και με τόση εμπειρία που θα έχει αποκτηθεί, θα είχε ενδιαφέρον να δει κανείς πως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο μέλλον η πλατφόρμα.