 |
| Tama66 / pixabay |
«Εργασιο-ανεργία» για χιλιάδες εργαζόμενους! Ο ασύλληπτος θεσμός «της μερικής ανεργίας» περιλαμβάνεται στη χθεσινή απόφαση του υπουργού Εργασίας (αριθ. πρωτ. οικ.14676/253/7-4-2020)
Όπως σημειώνει η ΕΝΥΠΕΚΚ και ο Αλέξης Μητρόπουλος, η κυβέρνηση, με πρόσχημα την κρίση στην ελληνική οικονομία λόγω κορωνοϊού, άδραξε την ευκαιρία να επιβάλει τις πιο άγριες και ασύλληπτες μέχρι σήμερα μορφές εργασιακής ευελιξίας. Η σπουδή τής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας να αλλάξει το Εργατικό Δίκαιο, που έχει ήδη απαξιωθεί κατά τη διάρκεια των τριών Μνημονίων, δεν έχει προηγούμενο στην Ευρώπη!
Μετά την επιβολή του θεσμού τής αναστολής τής εργασιακής σχέσης για εκατοντάδες χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους χωρίς μισθό (μόνο την οικονομική κρατική ενίσχυση των 800 €), τη μονομερή επιβολή της τηλεργασίας, την εκ περιτροπής εργασία (γνήσια και κυλιόμενη) και τη μεταφορά εργαζομένων από επιχείρηση σε επιχείρηση του ιδίου Ομίλου χωρίς τη δική τους συναίνεση, χθες βράδυ …ανακάλυψε και τον πρωτοφανή στα νομικά εργασιακά χρονικά θεσμό τής αναστολής (ανάκλησης) της αναστολής της εργασιακής σχέσης!!
Πράγματι, σύμφωνα με τη χθεσινοβραδινή ερμηνευτική εγκύκλιο υπ’αριθ. πρωτ. οικ.14676/253/7-4-2020 του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, επιτρέπεται η ανάκληση της αναστολής συμβάσεων εργασίας προσωπικού για έκτακτες, κατεπείγουσες, μη αναβαλλόμενες και ανελαστικές ανάγκες, στις εξής περιπτώσεις:
α)Σε περίπτωση επίταξης επιχειρήσεων από δημόσια αρχή για κάλυψη εκτάκτων, κατεπειγουσών, μη αναβαλλόμενων και ανελαστικών αναγκών για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος που οι εργαζόμενοι θα απασχοληθούν προς κάλυψη αυτής της ανάγκης είναι χρόνος εργασίας και αμείβεται εξ ολοκλήρου από τις επιχειρήσεις-εργοδότες. Ο χρόνος αυτός παρατείνει για ισόχρονο την αναστολή των συμβάσεων εργασίας μέχρι συμπληρώσεως των 45 ημερών που διαρκεί η αναστολή αυτών.
β)Στις λοιπές περιπτώσεις που ισχύουν τα ίδια χαρακτηριστικά (δηλαδή οι έκτακτες, κατεπείγουσες, μη αναβαλλόμενες και ανελαστικές ανάγκες) οι εργοδότες μπορούν να ανακαλούν εργαζόμενους των οποίων οι συμβάσεις είναι σε αναστολή.
Στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος που οι εργαζόμενοι θα απασχοληθούν προς κάλυψη αυτής της ανάγκης θα είναι, αντιστοίχως, χρόνος εργασίας και θα αμείβεται εξ ολοκλήρου από τις επιχειρήσεις-εργοδότες. Ο χρόνος αυτός παρατείνει για ισόχρονο την αναστολή των συμβάσεων εργασίας μέχρι συμπληρώσεως των 45 ημερών που διαρκεί η αναστολή αυτών.
Οι επιχειρήσεις-εργοδότες που θα κάνουν χρήση των παραπάνω α και β περιπτώσεων, υποχρεούνται να δηλώσουν και να αιτιολογήσουν την ανάκληση της αναστολής των συμβάσεων εργασίας των εργαζόμενων αυτών, καθώς και το χρονικό διάστημα της ανάκλησης, σε ειδικό έντυπο στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» ΠΡΙΝ την έναρξη πραγματοποίησης της παρεχόμενης έκτακτης εργασίας.
Με άλλα λόγια, με την υπ’αριθ.πρωτ. οικ.14676/253/7-4-2020 χθεσινή εγκύκλιο του υπουργού Εργασίας, παρέχεται η ευχέρεια στις επιχειρήσεις-εργοδότες να εντάσσονται στον θεσμό της αναστολής της εργασιακής σχέσης και να ΞΕ-εντάσσονται οποτεδήποτε το κρίνουν οι εργοδότες!! Με αυτόν τον τρόπο επωφελούνται καθόσον αφενός μεν καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες (πραγματικές ή τεχνητές), αφετέρου δε, επωφελούνται από τη βίαιη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας των υπαλλήλων τους και την υποχρέωσή τους προς καταβολή ολόκληρου του μισθού.
Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί όλους τους ανεξάρτητους επιστήμονες και τις επιστημονικές ενώσεις να αποτρέψουν την εφαρμογή αυτού του πρωτοφανούς και ασύλληπτου για σύγχρονο κράτος θεσμού εργασιακής ειλωτείας.
Η ήδη απαξιωμένη ελληνική αγορά εργασίας και ο υποβαθμισμένος εργασιακός πολιτισμός στη χώρα μας δεν θα ανεχτεί τους πιο ακραίους νεοφιλελεύθερους θεσμούς, όπως ο θεσμός της ανάκλησης της αναστολής της εργασιακής σχέσης σε συνδυασμό με την προσωρινή εργασία, αφού θα αναγκάσει χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα, χωρίς τη δική τους συναίνεση, να περιπέσουν σε καθεστώς «εργασιο-ανεργίας», όπου για ένα διάστημα θα εργάζονται με χαμηλό μισθό και το μεγαλύτερο διάστημα θα είναι άνεργοι, φτωχά επιδοτούμενοι.
Καλούμαστε όλοι να αποτρέψουμε τη βίαιη φτωχοποίηση χιλιάδων εργαζομένων του πολύπαθου ιδιωτικού τομέα, που θα έχει τραγικές συνέπειες σε όλη την ελληνική κοινωνία.