 |
| padrinan / pixabay |
Εσχάτως ανακινείται το θέμα των εμφυτεύσιμων τσιπς και στη χώρα μας. Πιθανότατα όχι τυχαία. Τώρα το τι είναι ο Μπίλι Γκέιτς, ποιον εκπροσωπεί και για ποιο λόγο πρέπει να παίζουμε το παιχνίδι του, δεν είναι αντιληπτό. Με ποια εξουσία και από ποιον, ένας επιχειρηματίας γνωστός για το λειτουργικό του πρόγραμμα, εκφράζεται ως παγκόσμιος ηγεμόνας;
Του Στρατή Μαζίδη
Το εμφυτεύσιμο τσιπ χτυπά συναγερμό στους Χριστιανούς καθώς παραπέμπει σε αποκαλυπτικές αναφορές. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει επακριβώς καθώς ο Ιωάννης μίλησε για χάραγμα αλλά και κανείς δεν ήταν δίπλα στον αγαπημένο μαθητή του Ιησού για να ξέρει τι έβλεπε και πως το απέδιδε. Ωστόσο το θέμα του τσιπ δεν αφορά μόνο τους Χριστιανούς αλλά όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι υπάρχουν κάποια όρια τα οποία πρέπει να προστατεύουν τις ατομικές ελευθερίες και ένα άλφα επίπεδο δημοκρατίας.
Οι συζητήσεις ανοίξαν σε τηλεοπτικό σταθμό με μάλλον όχι τυχαίες ερωτήσεις για το βραχιολάκι των Κινέζων και την απάντηση του εμπνευστή του πρόδρομου του ΕΝΦΙΑ και του τέλους επιτηδεύματος με αναφορές στον Γκέιτς. Ένα τσιπ για την υγεία μας, για το καλό μας όπως θα τραγουδούσε και ο Γιάννης Μηλιώκας.
Μια-δυο ημέρες αργότερα ακούω μια πρωινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Καλεσμένος ο κ. Κοντογιώργης. Αίφνης ο παρουσιαστής τον ρωτά για το τσιπ. Ο καλεσμένος μιλώντας σε θεωρητικό επίπεδο με καθηγητικό ύφος, κινήθηκε σε ένα "ναι μεν αλλά". Αφού έθεσε όλους τους εύλογους προβληματισμούς περί παρακολούθησης κτλ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι άλλα τα δεδομένα αν είναι για καλό σκοπό, πχ υγεία και πως εξαρτάται το ποιος θα ασκεί τον έλεγχο σε όλο αυτό.
Καθώς ο παρουσιαστής είναι φίλος πιάνω και του στέλνω ένα μήνυμα. Μολονότι ιδιωτικό, μιας και διαβάστηκε στον αέρα, το παραθέτω κι εδώ:
Πολύ λυπηρό να ακούς ακόμη και τον Κοντογιώργη να δέχεται το τσιπάκι υπό όρους. Τι σημαίνει ποιος το ελέγχει; Σήμερα το ελέγχει ο Α και αύριο ο Β και σου αλλάζει τα φώτα. Και πολύ κρίμα, αν και αναμενόμενο, που τα μέσα ανοίγετε αυτή τη συζήτηση με ανεκτικό έως θετικό πρόσημο.
Ο παρουσιαστής μου απαντά στον αέρα ότι το θέμα υπάρχει και δε γίνεται να μην ασχοληθούμε. Είναι όμως και άλλα θέματα που υπάρχουν αλλά δεν ασχολείται κανείς. Πχ ότι ενώ οι πολίτες είναι κλεισμένοι σπίτια τους, βλέπουμε ρεπορτάζ με ανθρώπους που είναι παράνομα στη χώρα να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Βλέπουμε την Τουρκία να προχωρά σε άθλιες μεθοδεύσεις στη ΒΑ Συρία. Βλέπουμε τον ιό να βγάζει off πέντε αεροπλανοφόρα. Βλέπουμε την ΕΕ να τρίζει στα θεμέλιά της. Βλέπουμε διάφορους τύπους να μιλούν για παγκόσμια διακυβέρνηση.
Και τι απαντά λοιπόν ο καθηγητής; Ο Στρατής και ο κάθε Στρατής καταλαβαίνει αυτό που θέλει να καταλάβει. Ουσιαστικά απάντηση καμία. Η ερώτηση ήταν πολύ απλή απέναντι στον καθηγητή που δείχνει υπό όρους να αποδέχεται ή να συζητά το τσιπάρισμα. Έρχεται σήμερα ο Χ που είναι καλός και τα κάνει όλα τέλεια ώστε πάει ένας Α αριθμός και τσιπάρεται πρόθυμα. Για το καλό του φυσικά. Μεθαύριο όμως ο Χ πάει περίπατο και τον διαδέχεται ο Ψ, ένας παρανοϊκός δικτατορίσκος και σου αλλάζει τα φώτα επεκτείνοντας τη χρήση του κ.ο.κ και ισοπεδώνοντας τα πάντα. Τι κάνεις εδώ; Διότι δεν μπορεί να υπάρξει εγγύηση σε αυτά.
Το ερώτημα εύλογο. Η απάντηση ήταν πως καταλαβαίνω ό,τι θέλω. Η αλήθεια είναι πως κατάλαβα. Ελπίζω ότι κατάλαβαν και οι ακροατές της εκπομπής διότι και η μη απάντηση αποτελεί είδος απόκρισης. Ο δε εκνευρισμός και η υποτιμητική αναφορά αποτελούν επίσης ενδεικτικό στοιχείο.
Κάπως έτσι λοιπόν τα ΜΜΕ σε ρόλο...ουδέτερου ανοίγουν τη συζήτηση. Αν προλειαίνουν το έδαφος για την επόμενη πανδημία όταν αυτή προκύψει ή υπάρχει κάτι άλλο που θα δούμε ξαφνικά στο επόμενο διάστημα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει.
Όλοι φροντίζουν για το καλό μας. Αν όμως ισχύει αυτό, τότε γιατί ο κόσμος έχει αυτά τα χάλια ας μας απαντήσουν και σε αυτό.