Το ευρώ υποτίθεται ότι κατασκευάστηκε για να ενισχύσει, σε κάθε κράτος της ευρωζώνης, τους μηχανισμούς της εσωτερικής ανάπτυξης και της ευρωζώνης εξ ολοκλήρου.
Σπύρος Στάλιας
Αυτοί που κατασκεύασαν το ευρώ του έδωσαν την ιδιότητα ‘ο χρυσός να είναι καλός σαν το εύρω’ και όχι το αντίθετο. Αυτό σημαίνει ότι το ευρώ πάντα θα ζητείται, όχι γιατί θα μπορούσε κάποιος να το ανταλλάξει με χρυσό, αλλα γιατί με αυτό θα μπορεί να αγοράζει κάποιος οτιδήποτε θέλει από όποια οικονομία του κόσμου, δυνατή ή αδύνατη.
Κατασκευάστηκε για να αποτελει ένα αντίπαλο δέος σε κάθε νόμισμα του κόσμου και στο δολάριο.
Αλλά όπως έχει αποδειχθεί, από την μέχρι τώρα πορεία του, το ευρώ έγινε ένα όχημα ταχείας μετάδοσης της κρίσης από χώρα σε χώρα που με την κρίση του κορωνοϊού η κρίση επιταχύνεται. Γινεται τώρα ότι έγινε ακριβώς στην διάρκεια του μεσοπολέμου, που τα κράτη χρησιμοποιούσαν τον χρυσό ως νόμισμα.
Οδηγηθήκαμε στην παγκόσμια ύφεση του 1929 και στο Β’ ΠΠ.
Καθώς η κρίση θα επιταχύνεται, η συστολή της προσφοράς χρήματος θα αυξάνεται αφού ντόπια ευρώ θα πρέπει να εγκαταλείπουν την χώρα για να πληρώσουν τις εισαγωγές που θα είναι μεγαλύτερες από τις εξαγωγές και τον προηγούμενο δανεισμό.
Αλλά αυτή η συστολή του χρηματικού αποθέματος της χώρας θα δώσει ώθηση σε περαιτέρω αποπληθωρισμό και σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση των μισθών και των κερδών που με την σειρά τους θα οδηγήσουν σε περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ και θεματική αύξηση της ανεργίας.
Το 2019 το ΑΕΠ έκλεισε στα 187 δις ευρώ που σημαίνει ότι εφέτος με 10% ύφεση, το ΑΕΠ θα κατρακυλήσει στα 170 δις ευρώ πιο κάτω και από το 2015 το χειρότερο σημείο της κρίσης. Θα είναι η χρονιά εφιαλτική και τίποτα δεν προδικάζει ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι καλύτερα. Το χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο δεν θα δίνει μηδαμινή ελπιδα για ανάπτυξη. Θα ζήσουμε μέρες Βαϊμάρης.
Δεδομένων αυτών, η αίσθηση μου είναι ότι μέσα σε αυτή ύφεση, κανείς ευρωπαϊκός λαός δεν θα θέλει να ακολουθήσει την καλή συμπεριφορά που το ευρω απαιτεί, ητοι κόψτε και άλλους τους μισθούς και τα κέρδη για να γίνεται ανταγωνιστικοί για να λενε για αυτό ότι ‘ο χρυσός είναι καλός σαν το εύρω’ που βολεύει τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιούχους.
Νομίζω οι επιχειρηματίες, μικροί και μεγάλοι και το εργατικό δυναμικό για να διατηρήσει και να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, θα προσπαθήσουν να σώσουν ότι απόμεινε στην οικονομία από τον σκληρό ανταγωνισμό των άλλων οικονομίων της ευρωζώνης, επιστέφοντας στα εθνικά νομίσματα, θέτοντας περιορισμούς στις εισαγωγές, και κυρίως για να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις για να μπει μπρος η οικονομία με ατμομηχανή το κράτος. Πάντα σε αυτό προσφεύγουμε, όπως καλή ώρα τώρα ‘θριαμβεύοντος’ του νεοφιλελευθερισμού.
Δεν υπάρχει άλλη λύση.
Μπορεί όλα αυτά να τρομάζουν αλλά ας μην κατηγορηθούμε ότι δεν τα έχουμε πει και ας διαψευστούμε!