Με το χθεσινό διάγγελμα του ο πρωθυπουργός, σ' ένα άθλιο show και με το ίδιο σε αμηχανία και με έντονη δυσαρθρία, επιβεβαίωσε ότι η αλήθεια σε τούτο τον τόπο αποδημεί. Και περιπλανάται στην αισθητική του πολιτικού μηδενισμού. Κι αυτή η "αισθητική του μηδενισμού" έχει πάντα τη σκληρότητα, τη σκληρότητα κατάργησης των ελπίδων και της μεταφυσικής ακόμα.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Αυτή η "πολιτική" δεν ταιριάζει με το γλυκανάλατο πρωθυπουργικό ύφος και με ψυχικούς γκυκασμούς.
Δε μας είπε τίποτα περισσότερο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο πολυδιαφημιζόμενο διάγγελμα του απ' όσα είχαν φροντίσει να διοχετεύσουν οι συνεργάτες του, τις τελευταίες μέρες, στους "τρομοκράτες" της εγχώριας δημοσιογραφικής αθλιότητας. Δε μας είπε τίποτα για την "ταμπακέρα", για την πραγματικά επερχόμενη οικονομική κρίση, που θα καθηλώσει τους Ελληνες στην επαιτεία. Φρόντισε να μας πει, όμως, πως μέχρι να υπάρξει εμβόλιο κατά του κορωνοιού, τα περιοριστικά μέτρα θα αίρονται σταδιακά, προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη, ως γνήσιος εκπρόσωπος ανομολόγητων συμφερόντων, για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των πολιτών...
Φορώντας την πολιτική λιβρέα της υποκρισίας, έχοντας στην απέναντι όχθη της αντιπολίτευσης τον έτερο Σαρδανάπαλο της πολιτικής των κυβιστήσεων σε επίπεδο τσιρκολάγνων, τον Αλέξη Τσίπρα, απέδειξε ο πρωθυπουργός πως είναι ο πολιτικός του γνόφου.
Γνόφος είναι το σκότος. Γνόφος αγνωσίας είναι η κατάσταση άγνοιας, η παραίτηση των γνωστικών ικανοτήτων σε εκείνη την περιοχή της ύπαρξης στην οποία το συνειδέναι αναστέλλεται ή αδυνατεί να εισδύσει.
Πολιτικός του εκστατικού στοιχείου και υποχείριος των επικοινωνιακών τεχνασμάτων αποδεικνύεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Του εκστατικού στοιχείου που τείνει να μεταβληθεί σε εκστασιακό, οπότε η ασκούμενη πολιτική καταλήγει σε εκστασιακό αυτάρεσκο αλογισμό.
Ως πολιτικός με άλαλα χείλη σιωπής της πραγματικότητας εμφανίστηκε στο στημένο show ο πρωθυπουργός. Αλαλα χείλη που φλυαρούν τη συμφιλίωση "συνέπειας και ψεύδους".
Ως πολιτικός της "άθυρης" έκφρασης, ο οποίος κρύβεται πίσω από έναν ψεύτικο ευσεβεσμό των λέξεων, εμφανίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ως πολιτικός της "γλυκανάλατης" κυνικότητας, που φτάνει στην τραγικότητα ή στη διδάσκουσα εκστατική έκπληξη της ματαιοδοξίας.
Αυτούς τους πολιτικούς με το νανοειδές πολιτικό ανάστημα βλέπουμε ως ηγέτες. Και με την αιχμαλωτίζουσα σιωπή μας και την παροιμιώδη ευπιστία και ανοχή μας, γινόμαστε συλλέκτες των χειρίστων, που, ούτως ή αλλέως, μας έρχονται...