 |
| Reuters |
Για να καταλάβουμε το μέγεθος και τη σοβαρότητα της επιδημίας του κορωνοϊού, δεν αρκεί να συγκρίνουμε τους θανάτους της φετινής χρονιάς με το μέσο όρο των θανάτων των τελευταίων πέντε χρόνων. Καλό είναι να κοιτάμε και λίγο πιο πίσω. Μάλιστα, η Σουηδία, που δεν εφάρμοσε lockdown και άφησε τον ιό να μεταδίδεται σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες χώρες, μπορεί να μας βοηθήσει ώστε να βγάλουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα για αυτή την επιδημία.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σήμερα, ο Απρίλιος του 2020 με 10.458 νεκρούς ήταν ο πιο θανατηφόρος μήνας για τη Σουηδία τα τελευταία 27 χρόνια. Όμως, τον Δεκέμβριο του 1993, όταν μια επιδημία γρίπης χτύπησε την χώρα, οι θάνατοι ήταν ακόμη περισσότεροι και έφτασαν τους 11.057. Αν, μάλιστα, υπολογίσουμε τους θανάτους αναλογικά με τον πληθυσμό, και ο Ιανουάριος του 2000 (ένας ακόμη μήνας όπου η γρίπη σάρωνε) ήταν χειρότερος από τον φετινό Απρίλιο (110,8 θάνατοι στους 100.000 κατοίκους τότε έναντι 101,1 θανάτων στους 100.000 φέτος- https://www.abc.net.au/…/coronavirus-updates-may-19/12261142).
Με λίγα λόγια, κανείς δεν αμφισβητεί πως η επιδημία του κορωνοϊου είναι ένα ιδιαίτερα λυπηρό συμβάν που σε κάποιες χώρες έχει σαν αποτέλεσμα να χάσουν φέτος τη ζωή τους περισσότεροι άνθρωποι απ' ότι σε μια συνηθισμένη χρονιά. Αλλά οι αριθμοί των νεκρών δείχνουν επίσης πως δεν πρόκειται για ένα γεγονός μοναδικό, για ένα γεγονός σπάνιο και εξαιρετικό, όπως θέλουν να μας πείσουν κάποιοι.
Και φυσικά δεν έχουμε να κάνουμε με έναν Αρμαγεδδώνα που θα δικαιολογούσε, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, να μπει λουκέτο σε ολόκληρες χώρες και να παραβιαστούν σε τέτοιο βαθμό όλες οι ατομικές μας ελευθερίες. Όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους να το ακούνε, για τη Σουηδία και για πολλές άλλες χώρες, η επιδημία του κορωνοϊου δεν είναι κάτι πιο σοβαρό από μια κακή χρονιά γρίπης. Και έτσι ακριβώς θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί αν οι κυβερνήσεις μας έδειχναν στοιχειώδη σοβαρότητα και ψυχραιμία.