Freepen.gr - "Η Σάρα ήταν 6 ετών και δε σήκωσε κανένα όπλο στον Ερντογάν, ωστόσο πυροβόλησαν την κόρη μου", δήλωσε η μητέρα ονόματι Φάτμα (30), η οποία έχασε την 6χρονη κόρη της, Σάρα κατά τις επιθέσεις του τουρκικού κράτους εναντίον του Γκιρέ Σπι.
Ενώ η πανδημία κοραναϊού καταλαμβάνει την παγκόσμια ατζέντα, οι επιθέσεις που πραγματοποιούνται από το τουρκικό κράτος συνεχίζονται, αναφέρει το πρακτορείο ANF. Πολλές τραγωδίες έχουν καταγραφεί κατά την τουρκική εισβολή στη Βορειοανατολική Συρία. Κάθε πόλεμος έχει τις δικές του τραγωδίες, αλλά μερικές δεν μπορούν και δεν πρέπει να ξεχαστούν ακόμη και μετά από αιώνες.
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της εισβολής σε Serêkaniyê και Girê Spî, το τουρκικό κράτος επέβαλε στην ανθρωπότητα τη βαρβαρότητα του αιώνα. Τα παιδιά ήταν επίσης θύματα αυτού του πολέμου, παρόλο που δεν γνώριζαν την έννοιά του. Κάποια παιδιά τραυματίστηκαν, άλλα έχασαν τα χέρια, τα πόδια τους και άλλα έχασαν τη ζωή τους.
Η Σάρα, η οποία ήταν η δεύτερη από τα τέσσερα παιδιά, που ζούσαν στο χωριό Tilfindir στο Gire Spî. Επέστρεφε από το σχολείο, αγνοώντας τις επιθέσεις της εισβολής. Η Σάρα και ο θείος της ήταν σε μοτοσικλέτα για να πάνε στο χωριό όταν η ζωή τους άλλαξε για πάντα. Η Σάρα κατέληξε στο έδαφος με αίμα. Ήταν η 1η Νοεμβρίου. Μετά το Αφρίν, το τουρκικό κράτος και ο αιματηρός στρατός του άρχισαν να σκοτώνουν και πάλι ανθρώπους, στοχεύοντας γυναίκες και παιδιά στα σύνορα με τη Βορειοανατολική Συρία.
Η ημερομηνία ήταν η 1η Νοεμβρίου… Αυτή η ημερομηνία δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τη Φάτμα, τη μητέρα της Σάρα, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από στρατιώτες του τουρκικού κράτους. Έχουν περάσει περίπου 8 μήνες από τη δολοφονία.
Ανταποκριτές του πρακτορείου ANF επισκέφτηκαν τη μητέρα της μικρής με μια ομάδα φίλων. Όταν ρώτησαν τη Φάτμα τι συνέβη, έκλαιγε και προσπαθούσε να πει ξεροκαταπίνοντας μετά από κάθε λέξη. Ακόμα κι αν δεν μιλούσε, ο πόνος ήταν σαν μια φωτιά που έκαιγε στην καρδιά της.
Η Φάτμα ήταν σιωπηλή. Η σιωπή της τα έλεγε όλα. Αλλά της ζητήθηκε να πει δυο λόγια. Ίσως εκείνοι που δεν είδαν τον πόνο της να δουν τώρα, κι όσοι ξέχασαν να θυμηθούν.
Η Φάτμα μιλά για το φασισμό του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με τις πιο απλές και πιο θλιβερές λέξεις. Δε μιλούσε η γλώσσα της Φάτμα, αλλά η καμένη καρδιά της.
"Η Σάρα ήταν 6 χρονών και δε σήκωσε κανένα όπλο στον Ερντογάν, αλλά πυροβόλησαν την κόρη μου. Ως μητέρα, θα ήθελα η κόρη μου να πάει στο σχολείο, να μεγαλώσει και να αποκτήσει γνώσεις".
Κάθε πρόταση και κάθε λέξη που είπε η μητέρα θα γραφτεί στην ιστορία ως ντροπή της ανθρωπότητας, η οποία την ώρα του δράματος εθελοτυφλούσε.
Και υπάρχει ο μικρότερος αδερφός της Σάρα, ο Άριεν, που ρωτά τη μητέρα του κάθε μέρα. "Μαμά, πού είναι η αδερφή μου;" Η απελπισμένη μητέρα δεν έχει άλλη απάντηση εκτός από τη σιωπή...
Η μητέρα κρατά όλα τα ρούχα της κόρης της σε μια βαλίτσα. Όταν η Φάτμα μας έδειξε τα ρούχα της κόρης της, είπε: "Δε χωρίζω τα ρούχα της κόρης μου από τα δικά μου ρούχα. Επειδή αν το κάνω, νιώθω ότι η κόρη μου θα με αφήσει".
Η μόνη επιθυμία της λυπημένης μητέρας είναι να σταματήσουν οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους και όλοι όσοι αυτοαποκαλούνται άνθρωποι να σταματήσουν να παραμένουν σιωπηλοί.