 |
| danielkirsch / pixabay |
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Τα τοτέμ των φοβικών είναι όσοι βάζουν πάνω απ' όλα την υγεία των γιαγιάδων και των παππούδων αλλά έλα που δε συμφέρει τις αεροπορικές να μείνουν κενές θέσεις. Άνθρωποι για τους οποίους τη μια βδομάδα η μάσκα είναι επικίνδυνη και ως δια μαγείας την άλλη βδομάδα γίνεται αναγκαιότητα.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Όσοι μιλούσαμε από την αρχή για στοχευμένα μέτρα θέλαμε οι κλινικές και τα γηροκομεία να γίνουν φρούρια, να εφαρμόζονται τοπικές καραντίνες, να τηρούνται οι αποστάσεις όπου χρειάζεται και να χρησιμοποιούνται μάσκες μόνο στα ΜΜΜ. Όλα αυτά για κάνα δυο μήνες όσο υπήρχε η έξαρση του ιού γιατί σε αντίθεση με τους φιλελε που πέρασαν ότι δε θα περνούσε ποτέ αλλιώς παρά μόνο με τον κόσμο κλεισμένο σπίτι του, ενδιαφερόμαστε για τους ευπαθείς.
Το τραγικό είναι ότι υπήρξαν άνθρωποι που πίστεψαν τα κανάλια και δεν αναρωτήθηκαν γιατί εμείς να γίνουμε Βόρεια Ιταλία όταν ούτε η η Νότια δεν έγινε. Για ποιο λόγο εμείς να γίνουμε Γουχάν όταν ούτε η υπόλοιπη Κίνα έγινε.
Τραγικό το ποσό εύκολα ανεχθήκαμε τη διάλυση όχι της οικονομίας αλλά της κοινωνίας. Τραγικό το ποσό εύκολα πουλήσαμε την ελευθερία μας ανεχθηκαμε να μας κάνουν κηρύγματα άνθρωποι που το ενδιαφέρον τους για τις ευάλωτες ομάδες φάνηκε στα μνημονιακα μέτρα κρίμα.