 |
| Leroy_Skalstad / pixabay |
Η στρατηγική της μείωσης των μισθών ως εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής δοκιμάστηκε την περίοδο 2010 2014 κι απέτυχε παταγωδώς. Ό,τι παίρνεις από τους μισθούς, σημαίνει λιγότερη κατανάλωση, λιγότερα έσοδα, λιγότερους φόρους.
Για να δουλέψει κάποιος θα πρέπει να ξέρει ότι θα μπορέσει να ζήσει από το μισθό του αλλιώς θα προτιμήσει να πεινάσει ξεκούραστος. Συνεπώς αντί να ξελασπώνουν ολιγάρχες με τα λεφτά των φορολογουμένων, θα μπορούσαν να ρίξουν χρήματα στην πραγματική οικονομία. Και ναι, ο τουρισμός δεν μπορεί να είναι η βαριά μας βιομηχανία.
Μια ανάπτυξη βασισμένη στο φτηνό εργατικό κόστος θα τελειώσει τη χώρα ενώ εξυπηρετεί μόνο τους κρατικοδίαιτους ολιγάρχες. Μια κυβέρνηση που θα ενδιαφερόταν για τη χώρα, θα κρατούσε ό,τι είχε και θα άλλαζε σταδιακά παραγωγικό μοντέλο βασισμένη στην ποιότητα, όχι στη φτήνια γιατί πάντα θα υπάρχει κάποια χώρα με ακόμα φτηνότερους σκλάβους.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού