Έχει περάσει πλέον μισός χρόνος από το μνημόνιο μεταξύ Τρίπολης και Τουρκίας με την Ελλάδα ακόμη να μην έχει αντιδράσει αλλά απλά να...διαπραγματεύονται τα τεχνικά κλιμάκια με τα αντίστοιχα της Ιταλίας και της Αιγύπτου. Διαρκώς διαπραγματεύονται αλλά αποτέλεσμα δεν προκύπτει.
Του Στρατή Μαζίδη
Βλέπετε ούτε το Κάιρο βλέπει με καλό μάτι το Καστελόριζο. Η Ιταλία δε βλέπει την Ελλάδα με καλό μάτι γενικώς και πάντα θυμάμαι μια αποστροφή του πρέσβη ε.τ., κ. Ζαχαράκη ότι αν δεν υπήρχε η Τουρκία θα έπρεπε να είχαμε όλη την προσοχή μας στο βορειοδυτικό γείτονά μας. Όσοι παρακολουθούν τα γεγονότα της Λιβύης και το πόσο διπρόσωπα κινείται η Ιταλία, το αντιλαμβάνονται.
Κάπως έτσι ένας ακροατής του Real FM ρώτησε μέσω Χατζηνικολάου τον ΥΠΕΞ, Δένδια γιατί δεν προχωράει η χώρα μας σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο. Δηλαδή τον ρώτησε το προφανές.
«Η χώρα μας έχει κάθε δικαίωμα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις οριοθέτησης με την Κύπρο. Όμως, η χώρα μας έχει μια λογική σειρά ενεργειών, η οποία υπερβαίνει τη ζωή μιας κυβέρνησης. Μάλιστα είναι πολιτική που ασκήθηκε επί σειρά κυβερνήσεων διαφορετικών κομμάτων. Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Ιταλία. Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο. Υπήρξαν διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη στο παρελθόν, στην προηγούμενη 10ετία, οι οποίες δυστυχώς όχι μόνο δεν κατέληξαν, αλλά η Λιβύη μετά ξεγέλασε την Ελλάδα. Και υφίσταται το θέμα με την Αλβανία, στο οποίο ακυρώθηκε μια συμφωνία επί της οποίας πρέπει να επανέλθουμε στη συζήτηση. Το ζήτημα με την Κύπρο έπεται. Είναι κάτι, όμως, το οποίο η Ελλάδα έχει την προνομία να το κάνει και κάποια στιγμή θα το κάνει. Θα αρχίσει να συζητά και με την Κύπρο».
Κάθε δικαίωμα, κάποια στιγμή και μπλα μπλα μπλα. Τα ίδια περίπου περί δικαιωμάτων απήντησε και στο ερώτημα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων. Σχεδιασμοί, ξανά μανά δικαιώματα και άλλα τέτοια όμορφα για όποιον επιθυμεί να τα πιστέψει.
Η απάντηση του κ. Δένδια σημαίνει ότι μας θεωρεί ανόητους. Ποια λογική σειρά όταν η Τουρκία έκανε συμφωνία με μια τότε υπό κατάρρευση κυβέρνηση που ελέγχει μια λωρίδα γης; Ομοίως η χώρα μας μπορούσε να πάει σε οριοθέτηση τόσο με την Κύπρο, όπως σωστά τόνισε ο ακροατής, όσο όμως και με τη Λιβύη δια του διεθνώς αναγνωρισμένου Κοινοβουλίου της που ελέγχεται από τη Βεγγάζη.
Για να το κάνεις όμως αυτό πρέπει πρώτα να αγαπάς τον τόπο σου, δεύτερον να διαθέτεις ανάστημα και τρίτον μια σύγχρονη πολεμική μηχανή που κανείς δε θα θέλει να βρει απέναντί του, αντί για μονάδες των οποίων η ηλικία ξεπερνά κι αυτή των κυβερνητών τους.
Τα περιοριστικά μέτρα δε μας απαγορεύουν να σκεπτόμαστε και να προβληματιζόμαστε. Κάτι πολύ άσχημο έρχεται στον ορίζοντα.