 |
| geralt / pixabay |
Σύμφωνα με το νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που έχει τεθεί σε διαβούλευση, εισάγεται και ο θεσμός του εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης στη σχολική μονάδα. Οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού αυτού (σύμφωνα με το νομοσχέδιο) είναι να: παρεμβαίνει, καθοδηγεί και ενημερώνει μαθητές, γονείς και κηδεμόνες, σε θέματα παιδαγωγικής αντιμετώπισης ζητημάτων σε τομείς που απασχολούν τη σχολική μονάδα, όπως ενδεικτικά τα ακόλουθα: διαχείριση κρίσεων (σχολικός εκφοβισμός, επιθετικότητα), μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα συμπεριφοράς, πρόληψη σε θέματα ακραίων συμπεριφορών (ρατσισμός, διαφορετικότητα), συμπερίληψη και ενσωμάτωση, μαθητές με ιδιαίτερες δυνατότητες, κλίσεις και ταλέντα, μετάβαση σε άλλες βαθμίδες, σχολική κινητικότητα, συμβουλευτική και ομάδες γονέων.
Νικόλαος Ταμπουρέας
Εκπαιδευτικός-παιδαγωγικός σύμβουλος
Ασκεί τα καθήκοντά του και λειτουργεί συμπληρωματικά και ενισχυτικά προς τους υφιστάμενους θεσμούς υποστήριξης των σχολικών μονάδων, χωρίς να υποκαθιστά τις αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων, του Διευθυντή και του Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας ή τις αρμοδιότητες υπερκείμενων σχολικών δομών.
Και ενώ σε επίπεδο ορολογίας βλέπουμε ότι στοχοθετείται ένα ευρύτατο πλαίσιο αρμοδιοτήτων για τον εκπαιδευτικό της εμπιστοσύνης, προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό η ύπαρξη του εκπαιδευτικού αυτού. Και εξηγούμε γιατί. Εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης στο Δημοτικό δεν μπορεί να υπάρξει. Ο κάθε εκπαιδευτικός είναι εκπαιδευτικός στην τάξη του. Κάθε εκπαιδευτικός ακούει τους μαθητές του. Κάθε εκπαιδευτικός επιλύει τα ζητήματα που προκύπτουν. Κάθε εκπαιδευτικός παρεμβαίνει όπου κρίνεται παιδαγωγικά σκόπιμο να παρέμβει. Με ποιον τρόπο, άραγε, θα παρουσιάσουν τον νέο θεσμό στα σχολεία οι Διευθυντές; Μήπως με την εύλογη υπόνοια των μαθητών ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι εμπιστοσύνης; Ή μήπως προσδοκάμε να διαραγεί και το ευρύτερο κλίμα του σχολείου με τέτοιες αποφάσεις; Ένας καινούργιος θεσμός δεν μπορεί να δημιουργεί προβλήματα ομαλότητας και εύρυθμής λειτουργίας όλων των εμπλεκόμενων στο λειτούργημα της παιδείας.
Εάν θέλετε έναν άλλο πόλο εμπιστοσύνης στο σχολείο αυτός δεν μπορεί να είναι επιλογή εκ των ενόντων εκπαιδευτικών του σχολείου. Θα δημιουργήσει προβλήματα και ρήγματα μεταξύ των συναδέλφων ενός σχολείου. Θα μπερδέψει παιδαγωγικά τα παιδιά. Μήπως (όπως προείπαμε) όλοι οι εκπαιδευτικοί μιας μονάδας δεν είναι εμπιστοσύνης; Μήπως όλοι δεν διαχειρίζονται καθημερινά πολλά ζητήματα πέρα από τη μαθησιακή διαδικασία;
Αυτό που ετοιμάζεται είναι παρέμβαση στο έργο των δασκάλων που μοχθούν να κρατήσουν 24άρια τμήματα και δαπανούν τόσο χρόνο να επιλύσουν τα ζητήματα που αναφύονται καθημερινά.Εάν το Υπουργείο θέλει να βελτιώσει το επίπεδο αντιμετώπισης των παιδαγωγικών ζητημάτων που καθημερινά προκύπτουν, ας πράξει το αυτονόητο. Ας κάνει τακτικές επιμορφώσεις με τους αρμόδιους φορείς και ας δημιουργήσει portfolio περιστατικών ανά τάξη, που κατά προτεραιότητα θα εξετάζεται με συνεργασία του εκπαιδευτικού, σε συλλογικές ομάδες μελέτης και επίλυσης των ζητημάτων με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (εκπαιδευτικούς, γονείς, ψυχολόγους, ιατρούς). Τακτική που αποδίδει στα πιο πολλά σχολεία της Ευρώπης και της Αμερικής.
Και ενώ σε επίπεδο ορολογίας βλέπουμε ότι στοχοθετείται ένα ευρύτατο πλαίσιο αρμοδιοτήτων για τον εκπαιδευτικό της εμπιστοσύνης, προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό η ύπαρξη του εκπαιδευτικού αυτού. Και εξηγούμε γιατί. Εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης στο Δημοτικό δεν μπορεί να υπάρξει. Ο κάθε εκπαιδευτικός είναι εκπαιδευτικός στην τάξη του. Κάθε εκπαιδευτικός ακούει τους μαθητές του. Κάθε εκπαιδευτικός επιλύει τα ζητήματα που προκύπτουν. Κάθε εκπαιδευτικός παρεμβαίνει όπου κρίνεται παιδαγωγικά σκόπιμο να παρέμβει. Με ποιον τρόπο, άραγε, θα παρουσιάσουν τον νέο θεσμό στα σχολεία οι Διευθυντές; Μήπως με την εύλογη υπόνοια των μαθητών ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι εμπιστοσύνης; Ή μήπως προσδοκάμε να διαραγεί και το ευρύτερο κλίμα του σχολείου με τέτοιες αποφάσεις; Ένας καινούργιος θεσμός δεν μπορεί να δημιουργεί προβλήματα ομαλότητας και εύρυθμής λειτουργίας όλων των εμπλεκόμενων στο λειτούργημα της παιδείας.
Εάν θέλετε έναν άλλο πόλο εμπιστοσύνης στο σχολείο αυτός δεν μπορεί να είναι επιλογή εκ των ενόντων εκπαιδευτικών του σχολείου. Θα δημιουργήσει προβλήματα και ρήγματα μεταξύ των συναδέλφων ενός σχολείου. Θα μπερδέψει παιδαγωγικά τα παιδιά. Μήπως (όπως προείπαμε) όλοι οι εκπαιδευτικοί μιας μονάδας δεν είναι εμπιστοσύνης; Μήπως όλοι δεν διαχειρίζονται καθημερινά πολλά ζητήματα πέρα από τη μαθησιακή διαδικασία;
Αυτό που ετοιμάζεται είναι παρέμβαση στο έργο των δασκάλων που μοχθούν να κρατήσουν 24άρια τμήματα και δαπανούν τόσο χρόνο να επιλύσουν τα ζητήματα που αναφύονται καθημερινά.Εάν το Υπουργείο θέλει να βελτιώσει το επίπεδο αντιμετώπισης των παιδαγωγικών ζητημάτων που καθημερινά προκύπτουν, ας πράξει το αυτονόητο. Ας κάνει τακτικές επιμορφώσεις με τους αρμόδιους φορείς και ας δημιουργήσει portfolio περιστατικών ανά τάξη, που κατά προτεραιότητα θα εξετάζεται με συνεργασία του εκπαιδευτικού, σε συλλογικές ομάδες μελέτης και επίλυσης των ζητημάτων με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (εκπαιδευτικούς, γονείς, ψυχολόγους, ιατρούς). Τακτική που αποδίδει στα πιο πολλά σχολεία της Ευρώπης και της Αμερικής.