 |
| phmaxiestevez / pixabay |
Μια επανειλημμένως εξαθλιωμένη και προδομένη κοινωνία υφίσταται και πάλι τις συνέπειες της πολιτικής αναισχυντίας. Υφίσταται την επιδρομή της παραπληροφόρησης από τα "στρατευμένα" ΜΜΕ. Υφίσταται τα επικοινωνιακά τεχνάσματα μιας νανοειδούς αναστήματος κυβέρνησης, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό αυτάρεσκα να ψευδολογεί, όπως άλλωστε και ο προκάτοχός του. Η αθλιότητα συνεχίζεται...
Του Στέλιου Συρμόγλου
Μιας κυβέρνησης ανίκανης να συγχρονιστεί με τις ανάγκες της κοινωνίας, με ασύμετρη και αντιφατική πολιτική, στα όρια του πολιτικού παραλογισμού. Μιας κυβέρνησης, ωστόσο, να σπέρνει τον πανικό και να αφυδατώνει την κρίση των πολιτών, οι οποίοι βυθίζονται στην πολιτική ασημαντολογία και αοριστολογία, καθώς επέρχεται η ερήμωση της κοινωνίας.
Ο Ελληνας βυθίζεται στην πολιτική αναισχυντία και μέσα στο σκότος της κυβερνητικής παραπλάνησης, που ενίοτε εμφανίζεται με τη μορφή της επιθετικής αισιοδοξίας ή με γλυκανάλατα πρωθυπουργικά διαγγέλματα, που συνοδεύονται από αντιφατικές ή και ασυνάρτητες απόψεις ειδικών-γελωτοποιών της έρπουσας ανευθυνότητας ή και της εξυπηρέτησης συμφερόντων στο χώρο του φαρμάκου.
Η κοινωνική κατεδάφιση και ισοπέδωση, συνοδευόμενη με ισόποση πολιτική αδιαφορία, είναι προ των πυλών, με αποτέλεσμα τη συντριβή της κοινωνίας.
Τώρα όλα φαίνονται ως "επιτυχία" της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, οπότε πάμπολλοι οι πρόθυμοι και άκριτοι χειροκροτητές. Το ζωώδες όμως θα ξυπνήσει στην πορεία της μηδενιστικής αναζήτησης για προσωπική έξοδο από το επερχόμενο αδιέξοδο.
Η "χρυσωμένη" πολιτική κοπριά με τις διάφορες αλχημικές μίξεις για συστηματική παραπλάνηση των πολιτών και προς άγραν πολιτικού χρόνου, θα προκαλέσει ακόμη περισσότερο αυτή την τάση στις κοινωνικές ομάδες. Ο πολιτικός "βαρβαρισμός" μπορεί να μη διεγείρει τη δυναμική κίνηση ή αντίδραση της εκφοβισμένης κοινωνίας, η οποία παρουσιάζει κοινωνιολογικά αξιοπρόσεκτη ατροφία και ευπιστία, αλλά θα αρχίσει να προσκρούει και να συντρίβεται με πολλαπλά πολιτικά κατάγματα.
Και τότε ο πρωθυπουργός κσι ο εσμός των συμβούλων του θα καταλάβουν, αν καταλάβουν στον αυτάρεσκο μικρόκοσμο τους, τις διεργασίες που γίνονται στο κοινωνικό υποσυνείδητο, κάτω υπό πίεση υποστασιακού αλυτρωτισμού και μέσα σ' ένα περιβάλλον μεσσιανικής αναμονής και παρακμής.
Μια μυρωδιά φορμόλης συνοδεύει τις κυβερνητικές πρακτικές και, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να μας εγκλωβίζει σ' ένα φρενοκομείο. Όμως, το σύνολο της κοινωνίας δεν χωράει σε τόσο μικρές διαστάσεις. Οι εθνικές ήττες έρχονται. Πως τα πολιτικά κνώδαλα θα αντιμετωπίσουν την οικονομική θηριωδία που έρχεται; Με επιδόματα πείνας και με ψιχία που πέφτουν από το πλουσιοπάροχο τραπέζι της εξουσίας;
Προς το παρόν, φοβισμένοι, ανενημέρωτοι, εύπιστοι και ευαπάτητοι, αρνούμαστε να παραδεχθούμε το εξωλογικό, το ανατρεπτικό. Ο εθισμός μας στη λογική του φόβου είναι αποτρεπτικός.