Το άγαλμα του ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου βρίσκεται καταχωνιασμένο κάπου κοντά στο Ζάππειο Μέγαρο. Για να το εντοπίσει κανείς θα πρέπει να το αναζητήσει. Ελάχιστοι είναι και οι περαστικοί που κοντοστέκονται να δουν το άγαλμα του «εθνικού μας ιστορικού», που για τους περισσότερους μπορεί να είναι κάποιος άγνωστος. Σε άλλες χώρες προφανώς και θα του αποδίδονταν μεγαλύτερη τιμή για τη μοναδική και αξεπέραστη προσφορά του στο ελληνικό έθνος. Ιδιαίτερα τώρα που η συνέχειά του τελεί υπό αμφισβήτηση και «εκ των έσω».
Έτσι, για την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» των Μητσοτάκη-Αγγελοπούλου ο Παπαρρηγόπουλος με το θεμελιώδες έργο για τη τρισχιλιετή συνέχεια του Ελληνισμού «έθεσε τις βάσεις του πιο επιδραστικού και ανθεκτικού ιδεολογικού σχήματος» και «ο αγώνας του να καταδείξει τα λάθη του Φαλμεράυερ … και την αποκατάσταση του Βυζαντίου εντός της εθνικής ιστορίας οδήγησαν την εμπλοκή της ιστοριογραφίας στα γρανάζια (sic) της εθνικής ιδεολογίας». Ιδεολογικό όπλο λοιπόν της «Μεγάλης Ιδέας» το έργο του Παπαρρηγόπουλου, ο οποίος ως «εκφραστής» της «ενέπνευσε πολιτικούς, λογίους, …αλλά και βασιλιάδες».
Για όποιον παρακολουθεί τον «δημόσιο διάλογο» των 2-3 τελευταίων δεκαετιών, κυρίως στις επιφυλλίδες των εφημερίδων, περί της «ασυνέχειας» του Ελληνισμού ή για «το νεαρό έθνος» των 200 ετών, είναι σαφές ότι επιτροπή της κας Αγγελοπούλου εκφράζει μια συγκεκριμένη πλευρά της ελληνικής ιστοριογραφίας, αυτής του αναθεωρητισμού, θιασώτες της οποίας είναι όλα σχεδόν τα επιστημονικά μέλη της επιτροπής. Και αυτό είναι από μόνο του ένα σοβαρό πρόβλημα για την επιτροπή που προφανώς όσοι τη διόρισαν δεν το έλαβαν υπόψη ή το έκαναν εσκεμμένα.
Παρεμπιπτόντως, μετά την έντονη κριτική στις διάφορες δημοσιεύσεις της επιτροπής, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, εμφανιστήκαν ξαφνικά και οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι που αναγάγουν την όποια κριτική-πολεμική στην κα Αγγελοπούλου και την επιτροπή της σε «τυχάρπαστους, σκοταδιστές και διατεταγμένους» της «ακροδεξιάς» και της «άγονης πατριδολαγνείας» (*). Προφανώς, εδώ ισχύει απλά: «Άξιος ο μισθός τους». Το δυστύχημα είναι όμως πως η πλειοψηφία του ελληνικού λαού «βρίσκεται αλλού».
(*) «Ποιος θέλει να αλλάξει την ατζέντα της Επιτροπής «Ελλάδα 2021»; Ή μήπως και την ίδια την Επιτροπή; Η επίθεση των ακραίων και το πραγματικό πρόβλημα (27-5-2020)»