Η οικονομική κρίση που διέρχεται η Τουρκία, με τη θεαματική πτώση της τουρκικής λίρας η ακόμη και η άνοδος στο προσκήνιο νέων πολίτικων, ορισμένοι από τους οποίους είναι παλαιοί φίλοι και συνοδοιπόροι του Ερντογαν που τώρα τον αντιπολιτεύονται, δεν πρέπει να μας εξαπατούν και να θολώνουν την κρίση μας σχετικά με την τουρκική απειλή και την αμεσότητα της. Η οικονομική κρίση είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τον Ερντογαν, γιατί η οικονομική του επιτυχία. κατά τα τελευταία 15 χρόνια, είναι εκείνη που άνοιξε το δρόμο και στα Ισλαμικά και Νεοθωμανικά ιδεολογήματα του. Προέβαλε την ιδέα ενός νέου Ισλάμ, που δεν είναι τροχοπέδη στην πρόοδο, αλλά φέρνει ανάπτυξη και δίνει δύναμη στην Τουρκία, ώστε να διεκδικήσει μια νέα διεθνή θέση, κατά το παράδειγμα του Οθωμανικού παρελθόντος της.
Περικλής Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.
Η ισχυρή οικονομία είναι επίσης εκείνη που επέτρεψε στον Ερντογαν να στηρίξει την αμυντική βιομηχανία και τους μεγάλους εξοπλισμούς, όπως επίσης να αγνοήσει τις Αμερικάνικες πιέσεις για τα ανοίγματα στη Ρωσία και την αγορά ιδιαίτερα του συστήματος S-400. Το τελευταίο ήρθε πάλι στο επίκεντρο, με την οικονομική κρίση. Το δίλημμα που αντιμετωπίζει τώρα ο Ερντογαν είναι η προσφυγή είτε στο Διεθνές Νομισμστικο Ταμείο είτε στην Αμερικάνικη βοήθεια, με τη μορφή συμφωνιών swaps, ανταλλαγή δηλαδή τούρκικων λιρών με δολλαρια, ώστε να ενισχυθεί η σταθερότητα της τουρκικής λίρας και η συναλλαγματική θέση της χωράς.
Το πρώτο είναι ανάθεμα για τον Ερντογάν, γιατί θα έπληττε καίρια την εικόνα του αλλά και το κύρος της χωράς του. Ο Ερντογάν προβάλλει ως μια από τις μεγάλες πολιτικές και οικονομικές του επιτυχίες, την αποδέσμευση της Τουρκιάς από το ΔΝΤ, που συνδέει την οποιδηποτε βοήθεια του με σκληρούς ορούς νεοφιλελεύθερης πολίτικης λιτότητας και "διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων". Το δεύτερο επαναφέρει το ακανθώδες θέμα των S- 400. στις Τούρκο-Αμερικάνικες σχέσεις. Οι Αμερικάνοι, ιδιαίτερα ο Πρόεδρος Τραμπ, επιθυμούν να επεναρυμουλκησουν την Τουρκία στο Δυτικό στρατόπεδο και να την απομακρύνουν από τον Πρόεδρο Πουτιν. Εκμεταλλεύονται γι' αυτό τη μεγάλη οικονομική ανάγκη της Τουρκίας, την οποίαν μόνο οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να καλύψουν, και τις αντιφάσεις και τα προβλήματα που υπάρχουν μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας στη Συριά.
Ο Ερντογάν ελίσσεται συνεχώς, προσπαθώντας να αποφύγει το σκληρό δίλημμα της επιλογής, ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν οι Αμερικάνοι με υποσχέσεις. Ταυτοχρόνως, ζητά από αυτούς "ανταλλάγματα", για ν' αντισταθμίσει, υποτίθεται, το πολίτικο κόστος που θα είχε από ένα ενδεχόμενο πάγωμα της ενεργοποιήσεως του συστήματος S-400 για μια απροσδιόριστη περίοδο. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το νέο τούρκικο παζάρι θα μπορούσε να έχει οδυνηρό κόστος για τηνιονιον Ελληνική πλευρά, γιατί είναι γνωστό ότι τα μεγαλύτερα ανταλλάγματα που ζητά ο Ερντογαν, είναι σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου.
Εν τω μεταξύ, ενώ αναμένεται η έκβαση των Αμερικάνο - Τούρκικων διαβουλεύσεων, η Άγκυρα κλιμακώνει την εκστρατεία της για τη λεγόμενη "Γαλάζια Πατρίδα", που εν πολλοίς συναρτάται και με τη θέση που θα τηρήσει τελικά η Αμερικάνικη πλευρά. Η κλιμάκωση της επιθετικής και επεκτατικής πολιτικής, εκδηλώνεται:
α. με ένταση των υπερπτησεων πάνω από τα Ελληνικά νησιά, αλλά, προσφάτως, και στον Εβρο, που έχουν το νόημα της αμφισβητήσεως της Ελληνικής κυριαρχίας σ' ολόκληρο το Ανατολικό Αιγαίο.
β. με ένταση της απροκααλυπτης προπαγάνδας για κατεχόμενα δήθεν από την Ελλάδα "τουρκικά" νησιά στο Αιγαίο και αιτήματα για αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τη στιγμή που εντείνεται η τουρκική απειλή εναντίον τους.
γ. με προκλητικές διαμαρτυρίες κατά της Ελλάδος για ναυτικές ασκήσεις στο Κεντρικό Αιγαίο και στις Κυκλάδες.
δ. με διεκδικήσεις ΑΟΖ, που αγνοούν τα Ελληνικά νησιά και φτάνουν μέχρι νοτιά της Κρήτης. Αποκορύφωμα της πολίτικης αυτής, που αποτελεί τον άξονα της λεγόμενης Γαλάζιας Πατρίδας, είναι το Τούρκο - Λιβυκό μνημόνιο. Συναφείς προς το μνημόνιο αυτό αλλά και με την Τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη υπέρ του Αλ Σαρατζ στην Τρίπολη, ήταν και οι πρόσφατες Τούρκικες αεροπορικές ασκήσεις εναερίου ανεφοδιασμού και βομβαρδισμού νοτίως της Κρήτης. Συναφείς είναι και οι απειλές για τούρκικες έρευνες και γεωτρήσεις νοτιά τησ Κρήτης αλλά και άλλου στην Ελληνική ΑΟΖ, με βάση τις τούρκικες αυθαίρετες θεωρίες ότι τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ και τις διεκδικήσεις που περιλαμβάνονται στο Τούρκο - Λιβυκό μνημόνιο.
ε. με την εισβολή του" Γιαβουζ "στην ΑΟΖ της Κύπρου και τις προγραμματιζόμενες Τούρκικες γεωτρήσεις σε οικόπεδα, που έχουν παραχωρηθεί από την Κυπριακή Κυβέρνηση σε ξένες εταιρείες.
Η Άγκυρα άρπαξε την ευκαιρία που δημιούργησε στον ενεργειακό τομέα η κρίση του κορωνοιου, για να σπεύσει να καλύψει το κενό, που άφησε η αποχώρηση, για ένα χρόνο τουλάχιστον, της Αμερικάνικης Exxon Mobil και η αναστολή εργασιών, για μια ορισμένη περίοδο, των εταιρειών ENI, και TOTAL. Είναι τραγικό η πρόκληση αυτή, μέσα στη διεθνή αναταραχή και σύγχυση που δημιουργεί η επιδημία του κορωνοιου, να μένει αναπάντητη και να εξελίσσεται σε τετελεσμένο γεγονός.
Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, με θεωρητική βάση τη" Γαλάζια Πατρίδα", έδωσε το προβάδισμα από το Υπουργείο Εξωτερικών στο Υπουργείο Αμύνης, γεγονός που ανεφανη και στις στήλες του τούρκικου τύπου, με πληροφορίες για τριβές μεταξύ του ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου και του ΥΠΕΘΑ Ουλουσί Ακάρ.
Τι κάνει η Ελλάδα απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, οι οποίες υποστηρίζονται από συνεχή ενίσχυση των Τούρκικων εξοπλισμών και από Τουρκικά σχεδία υβριδικού πόλεμου με την εργαλειοποιηση των λαθρομεταναστών;
Η Ελλάδα παραμένει, δυστυχώς, αδρανηςη πράττει ελάχιστα από αυτά που είναι αναγκαία και επιτακτικά. Συνεχίζει την πολιτική του κατευνασμού, όσο ανεδαφική και αδιέξοδη και αν έχει αποδειχθεί. Ενώ διαπιστώνεται ότι η Άγκυρα χρησιμοποιεί, κυνικά και αδίστακτα, τη στρατιωτική ισχύ για να προωθήσει τους στόχους της, η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, συνεχίζει την ίδια πολίτικη της ουσιαστικής απραξίας στον τομέα της Άμυνας. Επικαλείται τις οικονομικές δυσχέρειες. Για να δώσει στις τράπεζες, που βρίσκονται, άλλωστε, υπό ξένο έλεγχο, 12 δισ. ευρώ, με το εύφημο σχέδιο "Ηρακλής", βρήκε τρόπο να" πείσει "τους δανειστές να το εγκρίνουν από το εθνικό αποθεματικό (μαξιλάρι). Δεν βρήκε όμως τρόπο να συνδέσει, τουλάχιστον, το θέμα αυτό με την παράλληλη έγκριση 2-3 δισ., που είναι απολύτως αναγκαία για την Άμυνα και την εθνική ασφάλεια.
Το επιχείρημα" δεν έχουμε χρήματα και δεν κάνουμε αυτό που πρέπει ", είναι πολύ επικίνδυνο στην εθνική άμυνα, γιατί μπορεί να έχει πολύ μεγάλο και ανεπανόρθωτο κόστος.. Στην Κύπρο, ο ξένος παράγων ασκούσε διαχρονικά πίεση, συνεπικουρούμενος από επιτόπιους ανταποκριτές και απολογητές, για να μη προχωρήσει σε αμυντική θωράκιση. Αυτό, έλεγαν. θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο και να υψώσει τείχη απέναντι στους Τουρκοκυπρίους, με τους οποίους πρέπει να επιδιωχθεί προσέγγιση και συμφιλίωση. Στην πραγματικότητα, οι σύμβουλοι της πολίτικης αυτής εκτιμούσαν ότι, εάν προχωρούσε η αμυντική θωράκιση, η Ελληνοκυπριακή πλευρά θα γινόταν" αδιάλλακτη "και δεν θα δεχόταν να κάνει δραματικές υποχωρήσεις και να δεχθεί σχέδιο" λύσεως "τύπου Σχεδίου Αναν. Η Ελληνική πλευρά θα έπρεπε να μείνει ακάλυπτη από την τουρκική απειλή, ώστε η τελευταία να λειτουργεί ως καταλυτής για υποχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς και" ειρηνική λύση ". Αυτό ήταν επίσης το νόημα της υπονομεύσεως του ενιαίου αμυντικού δόγματος. Η Κύπρος έπρεπε να παραμείνει μονή και στρατιωτικά αδύναμη.
Η λογική αυτή δεν ισχύει μόνο για την Κύπρο. Μπορεί να ισχύει και για την Ελλάδα και να είναι η σιωπηρή και ανομολόγητη εξήγηση για την παρουσιαζόμενη απραξία και ολιγωρία στην άμυνα, όταν ο κίνδυνος είναι ενώπιον μας, κυριολεκτικά προ των πυλών.
Η ίδια πολίτικη συνεχίζεται, δυστυχώς, και στο άλλο μεγάλο εθνικό θέμα, στο οποίο αφέθηκε να εξελιχθεί η λαθρομετανάστευση από τις διαδοχικές Ελληνικές ηγεσίες, με αφετηρία το δίδυμο Κώστα Σημιτη και Γιώργο Παπανδρέου και αποκορύφωμα την Κυβέρνηση ΣΎΡΙΖΑ. Η σημερινή Κυβέρνηση αμιλλάται γενναία την προηγούμενη και συνεχίζει, σε αδρές γραμμές, την ίδια πολίτικη. Η αλλαγή του Εβρου απεδείχθη εφήμερη. Η Κυβέρνηση παλινδρόμησε γρήγορα στην προηγούμενη πολίτικη. Μόνο πλέον ο Ελληνικός λαός, με την αντίσταση του, μπορεί να προστατεύσει τη χωρά του και το εθνικό του μέλλον