 |
| AdinaVoicu / pixabay |
Κυβέρνηση και Σύριζα συναγωνίζονται σε συντηρητισμό και αντιφάσεις. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε, με θεμιτό και μη τρόπο τον φόβο του θανάτου για να κρατήσει τον κόσμο στα σπίτια, ξέροντας τις πρωτοφανείς ανεπάρκειες του ΕΣΥ και τις μεγάλες ελλείψεις σε τεστ και προστατευτικό υλικό, ακόμη και στις ΜΕΘ.
Τα μέτρα ήταν αναγκαία για να μειωθεί δραστικά η διάδοση του υιού και η προστασία του γενικού πληθυσμού, ειδικά των ευπαθών ομάδων.
Η άλλη βασική παράμετρος που συνέβαλε στα θετικά αποτελέσματα, ήταν τα λίγα κρούσματα που είχαμε, λόγω της μεγάλης αδυναμίας της οικονομίας μας, της περιορισμένης εξωστρέφειάς της. Τα λίγα κρούσματα ήρθαν με καθυστέρηση, μεγαλύτερη από ένα μήνα, κυρίως από λίγους Έλληνες που βρέθηκαν στα τέλη Φλεβάρη στις εκθέσεις της Βόρειας Ιταλίας και τους λίγους προσκυνητές των Αγίων Τόπων, δίνοντας ταυτόχρονα και την ευχέρεια χρόνου για την λήψη των περιοριστικών μέτρων.
Τώρα, η έλλειψη φιλοσοφίας και σχεδίου της κυβέρνησης, μαζί με τον υπερβολικό φόβο που καλλιέργησε στον κόσμο, έχει ως αποτέλεσμα τον δικό της φόβο να ανοίξει την οικονομία και την κοινωνία γενικότερα.
Φοβάται υπερβολικά μια πιθανή εμφάνιση περισσότερων κρουσμάτων, με αποτέλεσμα ο φοβισμένος κόσμος να χρεώσει πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση και χάσει την υψηλή δημοφιλία της.
Όμως αντιφατική είναι και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος χωρίς άποψη στην πρώτη περίοδο της κρίσης, επέτρεψε την κυβέρνηση να εισπράξει πολιτικά τα θετικά υγειονομικά αποτελέσματα, ανεξάρτητα αν οφείλονταν στην κυβερνητική δράση ή όχι.
Για παράδειγμα, δεν μίλησε ούτε μια φορά για τα αντικειμενικά δεδομένα, δηλαδή τις μεγάλες ανεπάρκειες της χώρας μας, όπως τις ανέπτυξα πιο πάνω και βοήθησαν πάρα πολύ στην λήψη μέτρων και στον περιορισμό των επιμολύνσεων, αφού θα αποκαλύπτονταν και οι δικές του κυβερνητικές ευθύνες.
Όταν όμως άρχισε να ασκεί κρητική, διαπιστώνεται ότι διαπνέεται από την ίδια αντίληψη για την οικονομία με την κυβέρνηση, απλώς προτείνει: "Ρίξτε πιο γρήγορα οριζόντια και περισσότερα λεφτά".
Κανείς δεν λέει όμως με τι κανόνες θα δοθούν τα χρήματα, πως θα συμβάλουν στην παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας και πως θα ευνοηθεί η απασχόληση, πέρα από τα περιορισμένα επιδόματα.
Κανείς δεν λέει, ποιος θα πληρώσει τα λεφτά αυτά αύριο.
Το στοιχείο όμως που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει θέματα πιο γρήγορου ανοίγματος της οικονομίας και της κοινωνίας, εκτός από την καταγγελία της αστυνομίας, όταν επεμβαίνει στις πυκνές συναθροίσεις των νέων.
Ίσως πιστεύει ότι, όσο πιο πολύ αργεί η κυβέρνηση να ανοίξει την οικονομία και ειδικά τον τουρισμό, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η οικονομική κατάρρευση και η έκρηξη της ανεργίας, την οποία θα καρπωθεί πολιτικά.
Ακόμα περισσότερο η κρητική του για το άνοιγμα των σχολείων σε τίποτα δεν θυμίζει αριστερό και προοδευτικό κόμμα.
Αλήθεια, όλοι αυτοί ζήτησαν και ζητούν περισσότερα λεφτά από την Γερμανία και τις άλλες χώρες της ΕΕ, ειδικά τις βόρειες χώρες, και καλά κάνουν, με τι επιχειρήματα όμως θα το κάνουν τώρα;
Οι χώρες αυτές, όπως η Δανία, άνοιξε την οικονομία και τα σχολεία της εδώ και ένα μήνα, ή Γερμανία και η Αυστρία εδώ και τρεις βδομάδες, για να περιορίσουν τις οικονομικές απώλειες, εμείς που είχαμε και τα καλύτερα υγειονομικά αποτελέσματα, γιατί ακόμα δεν το κάνουμε, τι θα τους πούμε;