 |
| ParentRap / pixabay |
Οι άνθρωποι κάθε πυλώνα της εξουσίας ‒είτε είναι αιρετοί είτε ορίζονται από συνταγματικά προβλεπόμενες αρχές‒ πρέπει τουλάχιστον να τηρούν τα αυτονόητα.
Αυτονόητα που υπάρχουν στον όρκο που δίνουν, στο συνταγματικό και θεσμικό πλαίσιο που λειτουργούν και φυσικά στις αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Μου είναι αδιανόητα αυτά που καταθέτουν στην Επιτροπή της Βουλής για τη δραστηριότητα του πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πρώην στελέχους της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, Παπαγγελόπουλου.
Δεν αναφέρομαι σε αυτήν την ανάρτηση στην πρακτική του πρώην υπουργού, αναφέρομαι στις καταθέσεις εισαγγελικών λειτουργών της υψηλότερης κλίμακας της Δικαιοσύνης. Το βάρος των αλληλοκατηγοριών είναι απίστευτο, τρομάζει τους πολίτες που τις παρακολουθούν, χάνουν την εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και αυτό είναι τραγικό για την ίδια τη δημοκρατία.
Ακόμη χειρότερα, η εναρμόνιση των καταθέσεών τους με τις πιο αμφιλεγόμενες πρακτικές των κομμάτων, πάντα στο όνομα της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς, υποσκάπτει τα θεμέλια του συντάγματος, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Και όλα αυτά σε περίοδο που ο πολίτης, εξουθενωμένος από την υπερδεκαετή οικονομική και κοινωνική κρίση, δοκιμάζεται από την πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση και δεν θέλει να σκέφτεται τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που θα έχει.
Βέβαια, μια λύση είναι να κλείσουν τα μάτια και τα αυτιά και να μη μαθαίνουν τι κάνουν, όμως έτσι οι εξουσίες θα γίνουν χειρότερες και θα το πληρώσουν ακόμη πιο βαριά.
Όχι, δεν πρέπει να υποταχθούμε σε αυτήν τη λογική∙ πρέπει να αρνηθούμε τις επιλογές τους και, μαζί με εκείνους που τιμούν τον όρκο τους και τις αξίες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας.
Ο κορονοϊός, με τον φόβο του θανάτου, μπορεί να μας έκλεισε στο σπίτι, δεν θα κλείσει και τη σκέψη μας.
Μπροστά στα πιο δύσκολα που έρχονται θα προσπαθήσουμε ακόμη περισσότερο.