 |
| sferrario1968 / pixabay |
Αν και μερικές σκέψεις είναι γραμμένες εξ' επαφής, θα έλεγα, με την οδύνη της εποχής και μαρτυρούν τη δοκιμασία του νεοέλληνα, που έχει καταπέσει από την κορυφογραμμή της ιστορίας του και "τσακίστηκε" η εθνική του αξιοπρέπεια, οπότε αρκείται στη συντήρηση των "εθνικών του παραισθήσεων", αυτές οι σκέψεις παρερμηνεύονται και χαρακτηρίζονται αυθαίρετες.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και εκλαμβάνονται ως υπερβολικές ή και γραφικές στη σύλληψή τους. Και θεωρούνται τραγικές στη προσδοκία τους, δεσμευτικές στη γνησιότητά τους. Ως αναδυόμενες από τη "δεξαμενή" της προσωπικής πικρίας του καθενός και της περιαγωγής του στην απογοήτευση.
Και ενίοτε προσδίδουν το στίγμα της διαλείπουσας υπομανίας, μιας ψυχικής διασάλευσης ως απότοκο ενός προσωπικού μένους ή και ψυχικής αγωνίας.
Από ποιους αλήθεια;
Από όσους συμβιβάζονται με τον πολιτικό μηδενισμό και την πολιτική απάτη; Από όσους στρουθοκαμηλίζουν, όπως υπαγορεύει η θητεία τους, συνειδητά ή ασύνειδα, στο προσωπικό συμφέρον, την καλοβόλεψη ή την κουτσοβόλεψη;
Από όσους αποφεύγουν να θέσουν το "βέβηλο" ερώτημα: Σαν τι μπορεί να ενδιαφέρει την ανθρώπινη αγωνία;
Αγωνίες, προσδοκίες, κοινωνική προοπτική και εθνική αξιοπρέπεια, σωρεύτηκαν σε ερείπια γύρω μας και ταλαιπωρούν την "καθαρή" συνείδηση, ενώ παρέχουν ένα αντιαισθητικό θέαμα στην όραση, στην νόηση που έρχεται σε καθημερινή επαφή με τα ζέοντα γεγονότα, που με τη σειρά τους ρευστοποιούν τις ελπίδες, τα οράματα, τους αόρατους δεσμούς που συγκρατούν την κοινωνία.
Οι πολλοί ισορροπούν ως αντικείμενα μιας μεγάλης πλάνης. Και συνιστούν την ευρεία ομάδα των "μακαρίων" Ελλήνων, οι οποίοι επαίρονται για πρακτική γνώση που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα. Και είναι αυτοί που "χλευάζουν" σκέψεις που αξιώνουν την τόλμη της όρασης και της νόησης.
Της αδιαφορίας και της βλακείας τους το ανάγνωσμα!
"Μακάριοι" οι κεκράκτες και χειροκροτητές παντός βδελυρού εκ της εξουσίας απορρέοντος. Ότι αυτών εστίν ο διορισμός, το βόλεμα, των άλλων δε ο αφορισμός.
"Μακάριοι" οι ορώντες και μη βλέποντες. "Μακάριοι" οι γελοίοι, γιατί γλίτωσαν από τη σοβαρότητα και το δράμα των σκέψεων.
Κακότυχοι όσοι Ηρακλείδες στον τόπο τούτο, γιατί η κοπριά του Αυγεία δεν καθαρίζεται με τίποτα. Κακότυχοι όσοι αγαπάτε την Ελλάδα και τολμάτε να εκφράσετε διαφορετική άποψη, γιατί υπερπλήθυναν όσοι την μισούν!