Θετική η υπογραφή συμφωνίας καθορισμού των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Μέσα στην κρίση του κορονοϊού, με την Ιταλία να έχει πληγεί πολύ, οι δύο χώρες αποφάσισαν να υπογράψουν την συμφωνία καθορισμού των θαλασσίων ζωνών μεταξύ τους, δηλαδή να καθορίσουν την ΑΟΖ των δύο χωρών, με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, εκεί που αλληλεπικαλύπτονται.
Είναι θετικό για τις δύο χώρες, αφού χρειάζονται θετικές ειδήσεις, όμως οι δύο χώρες έχουν και από έναν ειδικό λόγο.
Η Ιταλία εξασφαλίζει την ελεύθερη αλιεία σε τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ και η Ελλάδα, ενισχύει την θέση της στην σύγκρουση με την Τουρκία, αφού η συμφωνία στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, κάτι που η Τουρκία δεν θέλει να εφαρμοστεί στις διαφορές της με την Ελλάδα. Οι εξελίξεις στο μέτωπο αυτό δεν είναι καλές για την χώρα μας, παρ’ ότι η κυβέρνηση μας καθησυχάζει συνεχώς.
Η συμφωνία ήταν έτοιμη εδώ και πολλά χρόνια, μάλιστα έχει υπογραφεί εδώ και δεκαετίες η συμφωνία για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών, δεν προχωρούσαν όμως οι υπογραφές λόγω του αιτήματος της Ιταλίας να επιτρέπεται στους Ιταλούς αλιείς να ψαρεύουν σε ένα μέρος της ελληνικής ΑΟΖ, κάτι που δεν ήθελαν οι Έλληνες αλιείς της περιοχής.
Η υπογραφή παραλίγο να αναβληθεί, λόγω ενός ακόμη λάθους του Έλληνα υπουργού τουρισμού με την ανακοίνωση των 29 χωρών που η χώρα μας θεωρεί ασφαλείς για να ανοίξει τον τουρισμό. Το θέμα διευθέτησε με διορθωτική δήλωση ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Δένδιας, αδειάζοντας τον κ. Θεοχάρη.
Τελικά η χώρα μας υποχώρησε και οι υπογραφές έπεσαν.
Η ανάγκη δύναμη της ιστορίας.