Η ελληνική κυβέρνηση στον εμφύλιο της Λιβύης υποστήριξε τον Χαφτάρ ενάντια στον Σάρατζ, που ηγείται της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ και την ΕΕ, δηλαδή και από την χώρα μας, κυβέρνησης.
Τότε η ελληνική κυβέρνηση και τα περισσότερα ΜΜΕ χαρακτήρισαν την επιλογή έξυπνη και μεγάλη επιτυχία, αφού ο μεν πρώτος ήταν ισχυρός, ο δε δεύτερος υποστηριζόταν ενεργά από την Τουρκία.
Ο δεύτερος υπέγραψε την Τουρκολιβυκή συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και ο πρώτος την κατήγγειλε, χωρίς φυσικά να πει, τουλάχιστον δημόσια, αν θα υπέγραφε κάτι διαφορετικό αυτός με την Ελλάδα.
Ο Ερντογάν χαρακτήρισε την συνάντηση Δένδια Χαφτάρ ως "ανοησία", της ελληνικής κυβέρνησης και ότι: «Θα μιλήσει ξανά με τον Μητσοτάκη, όταν ζητήσει συγγνώμη».
Η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει φθάσει σε υψηλό σημείο και σχεδόν όλοι προβλέπουν θερμό επεισόδιο τον Οκτώβριο, όταν η Άγκυρα προχωρήσει σε έρευνες όπως έχει ανακοινώσει δίπλα στην Κρήτη.
Προχθές ο κ. Πέτσας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος με την Τουρκία, αν δεν σταματήσει τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.
Μια ημέρα όμως πριν ο κ. Ντόκος, αναπληρωτής σύμβουλος ασφαλείας του κ. Μητσοτάκη σε συνέντευξή του δήλωσε ότι, ήταν λάθος η υποστήριξη του Χαφτάρ.
Χθες ξαφνικά ο κ. Μητσοτάκης μίλησε με τον Ερντογάν στο τηλέφωνο, για τον κορονοιό μιλάει η επίσημη ανακοίνωση.
Σήμερα φιλοκυβερνητικές εφημερίδες γράφουν ότι, ο Ερντογάν δέχτηκε να μιλήσει στο τηλέφωνο, επειδή η ελληνική κυβέρνηση του διαμήνυσε διπλωματικά ότι, δεν στηρίζει πλέον τον Χαφτάρ.
Όλοι ξέρουμε ότι, η Τουρκία παραβιάζοντας την απόφαση της συνόδου του ΟΗΕ του Βερολίνου για εμπάργκο όπλων στις αντιμαχόμενες πλευρές, με άτυπη κάλυψη από τον Τράμπ, ενίσχυσε τις δυνάμεις του Σάρατζ με όπλα και μισθοφόρους Σύρους ισλαμιστές. Οι δυνάμεις αυτές προελαύνουν προς την Σύρτη και ο Χαφτάρ αμφισβητείται από τους υποστηρικτές του.
Η κυβέρνηση αντί να κάνει το αυτονόητο, όπως έχει δικαίωμα από το δίκαιο της θάλασσας, να ανακηρύξει την δική μας ΑΟΖ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, για να κατοχυρώσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, να ακυρώσουμε στην πράξη τα τετελεσμένα της Τουρκίας με την ανακήρυξη της δικής της ΑΟΖ στην ίδια περιοχή και να ακυρώσουμε το Τουρκολιβυκό σύμφωνο, και να καλέσουμε εμείς σε διάλογο τις χώρες που έχουμε αλληλεπικαλυπτόμενες ΑΟΖ, κάνει πρόχειρες, αναποτελεσματικές και λάθος επιλογές εκθέτοντας σε κινδύνους την χώρα.
Πώς να χαρακτηρίσουμε τις στρατηγικές αναλύσεις και επιλογές της κυβέρνησης;