 |
| dimitrisvetsikas1969 / pixabay |
«Φτάνοντας στο Γκεμπιζε είδα σ' ένα χάνι νεαρούς Έλληνες σκλάβους. Ο κύριος τους που τους είχε αγοράσει, τους είχε ντύσει γυναικεία, τους έβαζε να χορεύουν και τους εξέδιδε στην πορνεία. Ήταν φρεσκοξυρισμένοι, είχαν μακριά μαλλιά και βαμμένα μάγουλα». Αυτή είναι η περιγραφή του Γάλλου Fontanier για την τύχη Ελλήνων της Μικράς Ασίας το 1821. Δηλαδή για αυτούς που δε σφαγιάστηκαν.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Έλληνες κατάργησαν άμεσα τη δουλεία το 1822 σε αντίθεση με τους δυτικούς αποικιοκράτες. Είχαν υπάρξει δούλοι για πάνω από 400 χρόνια. Όταν αγαπάς τον τόπο σου, αγαπάς και την ελευθερία ενώ παράλληλα σέβεσαι τους τόπους και τους αγώνες των άλλων.
Σε μια άλλη περίπτωση, το ρεμπελιό της Σμύρνης, στις 3 Μαρτίου του 1797 μια ομάδα Επτανησίων προσπάθησε να μπει σε μια παράσταση Αυστριακών ακροβατών χωρίς να πληρώσει. Οι γενίτσαροι φύλακες τους εμπόδισαν και ένας απ αυτούς σκότωσε έναν φύλακα. Την άλλη μέρα γενίτσαροι και άλλοι μουσουλμάνοι πήγαν στον πρόξενο της Βενετίας ζητώντας να τους παραδοθεί ο δολοφόνος.
Αυτός αρνήθηκε επικαλούμενος τη διπλωματική ασυλία. Μετά από τις άκαρπες προσπάθειες για την παράδοση του δράστη, οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν το προξενείο στα τυφλά. Το προσωπικό που ήταν μέσα απάντησε και σκότωσε τρεις μουσουλμάνους. Ο όχλος τότε κραυγάζοντας άρχισε να καίει και να σκοτώνει όποιο χριστιανό βρέθηκε στο δρόμο του.
Τα θύματα των σφαγών ήταν κυρίως Έλληνες γιατί οι Ευρωπαίοι είχαν προλάβει να καταφύγουν στα ελλιμενισμένα ξένα πλοία. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και 60 μαθητές που κάηκαν μέσα στο σχολείο τους και 40 παιδιά 10 με 12 ετών που ήταν σ' ένα μοναστήρι.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για ιμπεριαλιστές κατακτητές και τη συμπεριφορά τους στους κατακτημένους λαούς . Ή μόνο οι δυτικοί ιμπεριαλιστές μας ενδιαφέρουν;